Θρυλικά Βιβλία (μέρος δεύτερο)

Όπως υπάρχουν παράξενοι άνθρωποι, έτσι υπάρχουν και παράξενα βιβλία που έχουν να μας διηγηθούν περίεργες ιστορίες, που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση ή ακόμη και σε σύγκρουση με εκείνα που θεωρούσαμε πως ξέρουμε για τον κόσμο. Τα βιβλία, από την άλλη, δεν είναι νεκρές σελίδες αλλά ζωντανοί οργανισμοί που μπορεί να έχουν πολλαπλές επιδράσεις σε εκείνον που θα τα μελετήσει. Διότι γράφτηκαν από έναν νου δημιουργικό, μέσα από νοητικές και όχι μόνο διαδικασίες. Όπως ο σπόρος, αν πέσει σε γόνιμο έδαφος θα βλαστήσει, έτσι εκδηλώνουν τη δράση τους αυτοί οι οργανισμοί. Ας περάσουμε όμως να εξετάσουμε μερικά από τα βιβλία αυτά. Λέμε "μερικά" και όχι "όλα", γιατί καταλαβαίνετε πως κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο.

Παλαιά Διαθήκη - Γένεση
Να ένα βιβλίο (ή μια σειρά βιβλίων) που έχουν τόσο πολύ παρεξηγηθεί, ως συνήθως από εκείνους που διακρίνονται για την ημιμάθεια και τη μισαλλοδοξία τους. Το "έγκλημα" της Παλαιάς Διαθήκης και της Γένεσης, είναι ότι αποτελούν κληρονομιά του εβραϊκού έθνους και η ατυχία τους ήταν ότι κατά καιρούς έχουν πέσει στα χέρια ανθρώπων που στερούνταν της παραμικρής λογικής. Κι ενώ ο χαρακτήρας των βιβλίων αυτών ήταν κατεξοχήν μυστικιστικός, στα χέρια φονταμενταλιστών της θρησκείας έγιναν όπλα που στήριξαν φυλετικές και κάθε άλλου είδους διακρίσεις. Οι δικοί μου αναγνώστες, όμως, θέλω να ελπίζω ότι στέκονται πέρα από όλα αυτά και για αυτό το "παραπέρα" της Γένεσης θα μιλήσουμε εδώ.
Ένα από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν μερικοί, είναι να ερμηνεύουν το βιβλίο αυτό κατά γράμμα, θεωρώντας το μάλλον ως ένα λανθασμένο σύγγραμμα Βιολογίας και Κοσμολογίας, παρά ως ένα πνευματικό κείμενο. Έτσι, δεν μπορούν να κατανοήσουν τη δημιουργία του Φωτός πριν τη δημιουργία των Φωστήρων του Ουρανού, όπως και δεν μπορούν να καταλάβουν για ποιό λόγο δεν γίνεται αναφορά σε δεινοσαύρους. Το τελευταίο, κατά την γνώμη μου, αποτελεί ένα από τα βλακωδέστερα επιχειρήματα, διότι σε έναν σημερινό κατάλογο, όπου απαριθμούνται μερικά εκατομμύρια ειδών στον πλανήτη, τότε σαφώς η παράλειψη της Γένεσης θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη μη αναφορά στους δεινόσαυρους.
Όμως όχι, η Γένεση είναι κάτι άλλο. Είναι η Εσωτερική Δημιουργία που ενδιαφέρεται για τον Δημιουργικό Λόγο και όχι για τους επιστημονικούς νόμους με τους οποίους αυτή συντελέστηκε. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα από μόνο του και δεν θα το θίξουμε αλλά θα προσθέσουμε μερικές ακόμη δυσκολίες της Γένεσης. Καταρχήν, μας διαφεύγει το εάν έχουμε την πιστή της μετάφραση, δεδομένου των πολλών ερμηνειών που έχει μια λέξη στα εβραϊκά. Έπειτα, γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι εβραίοι συγγραφείς, χρησιμοποιούσαν κώδικες όταν έγραφαν, όπως η Γκεμάτρια, η Νοτάρικον και η Τεμουρά, που ήταν και οι τρεις μαζί κάτι πολύ παραπάνω από απλούς κώδικες. Το αποτέλεσμα της χρήσης αυτών των μεθόδων, είναι πίσω από μια ιστορία της Γένεσης, να κρύβονται τελείως διαφορετικά νοήματα. Διότι η Γένεση έχει γραφτεί με τις αρχές της Καμπάλλα και είναι γεμάτη από δύσκολους συμβολισμούς, για πολλούς από τους οποίους δεν διαθέτουμε το κλειδί της ερμηνείας.
Επομένως, η Γένεση μας λέει μυστηριώδη πράγματα, που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μελετητών σε όλες τις περιοχές. Μας μιλάει για το μυστηριώδες προπατορικό αμάρτημα, τον αινιγματικό ρόλο του Όφη, υπονοεί την πτώση των Αγγέλων μόλις είδαν τις θυγατέρες των ανθρώπων, μιλάει για φυλές γιγάντων, για τον μυστηριώδη Αρχιερέα Μελχισεδέκ, για θαυματουργικές εμφανίσεις του Θεού και των Αγγέλων. Πράγματι, είναι πολλά τα "θαυμαστά" και τα περίεργα που θα βρει κανείς στο βιβλίο αυτό, είτε το δει ως ένα διασκεδαστικό μυθολογικό κείμενο είτε πολύ περισσότερο έτσι και αποφασίσει να μελετήσει, όσο γίνεται, το μυστικιστικό του μέρος. Εκεί θα βρει πολλά, ακόμη θαυμαστότερα από τον πρώτο αναγνώστη, εκείνον που θα μείνει μόνο στην κυριολεξία του κειμένου. Σε κάποιο επόμενο άρθρο, ίσως επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως σε μερικά μόνο από τα χιλιάδες σημαντικά της σημεία.

Βιβλίο του Ενώχ

Εξωκανονικό αλλά όχι αιρετικό θεωρείται το βιβλίο του Ενώχ, με λίγα λόγια δεν διδάσκεται και δεν θα ακούσετε να διαβάζουν αποσπάσματά του στις Θείες Λειτουργίες. Η κυριότερη αιτία είναι πως αποκαλύπτει ότι η αιτία της περίφημης Πτώσης των Αγγέλων ήταν η λαγνεία που επέδειξαν για τις θυγατέρες των ανθρώπων. Μια ομάδα από αυτούς, περίπου 50 στον αριθμό, με αρχηγό τον Σεμιαζάς, κατέβηκαν στη γη, τεκνοποίησαν με τις κόρες των ανθρώπων και τις δίδαξαν τέχνες που ήταν απαγορευμένες. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα παιδιά τους ήταν γίγαντες που καταδυνάστευαν τους ανθρώπους, μέχρι που ο Θεός αποφάσισε να παρέμβει και να ρίξει τους εκπεσόντες στα τάρταρα, εξαφανίζοντας τη φυλή των γιγάντων και φέρνοντας τον Κατακλυσμό ως τιμωρία στους ανθρώπους.
Μπορεί το βιβλίο να δίνει μια σχετικά λογική αιτία για την Πτώση, όμως δημιουργεί και ένα σωρό άλλα προβλήματα. Πως είναι δυνατόν ένα πνεύμα, όπως ο Άγγελος, στον οποίο απουσιάζουν οι κατώτερες όψεις, να μπορεί να τεκνοποιήσει; Για ποιό λόγο ο Θεός αποφάσισε να επιτρέψει στα κακοποιά πνεύματα των γιγάντων να εξακολουθήσουν να είναι δέσμια στη Γη και να βασανίζουν τους ανθρώπους; Πως άραγε ο Νώε θεωρήθηκε παιδί Αγγέλου και είχε τη δυνατότητα της ομιλίας σε ηλικία που αυτή κανονικά απουσιάζει;
Και πάλι θα χρειαστεί να θυμήσουμε τη συμβολικότητα των ιστοριών αυτών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το αινιγματικό αυτό βιβλίο, στο οποίο περιγράφονται πολλές γνώσεις της τότε εποχής, καθώς και περιγραφές των Κολάσεων και των Παραδείσων, θα στερηθεί του μυστηρίου του.

Νεκρονομικόν

Ενώ τα δύο προηγούμενα βιβλία υπάρχουν και μπορείτε να τα αγοράσετε, δεν συμβαίνει το ίδιο με το Νεκρονομικόν, που θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες βιβλίο όλων των εποχών, για τον απλούστερο λόγο ότι κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά εάν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει. Φυσικά, η σύγχρονη έρευνα μας λέει ότι το βιβλίο αυτό είναι απλά προϊόν της γόνιμης φαντασίας του Lovecraft, όμως υπάρχουν ακόμη πολλοί που πιστεύουν ότι το βιβλίο αυτό είναι υπαρκτό είτε στο υλικό πεδίο είτε στο Αστρικό.
Καταρχήν, τι σημαίνει Νεκρονομικόν; Υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά τις περισσότερες τις θεωρώ τραβηγμένες. Πιθανώς να σημαίνει "Βιβλίο των Νεκρών Ονομάτων" ή "Βιβλίο του Νόμου των Νεκρών". Τι περιέχει; Σύμφωνα με το μύθο, ονόματα, σφραγίδες, επικλήσεις και τελετουργικά που αφορούν στην επίκληση των Μεγάλων Παλαιών. Σύμφωνα με τον Lovecraft, γράφτηκε από τον Αμπντούλ Αλ Χαζρέντ, έναν άραβα ποιητή που δεν φημιζόταν για την πνευματική του ισορροπία, μιας και είχε επισκεφτεί τη μαγική πόλη Ιρέμ των Κιόνων, την οποία είχαν φτιάξει τα Τζίνι σε προανθρώπινες εποχές και είχε ακούσει το ουρλιαχτό τους. Υποτίθεται ότι τον καταβρόχθισε ζωντανό, παρουσία μαρτύρων, ένα αόρατο τέρας και αυτό ήταν ένα ταιριαστό τέλος στη μυθική ζωή του.
Το βιβλίο αυτό, στα έργα του Lovecraft υπάρχει σε περιορισμένα αντίτυπα, φυλασσόμενα σε ιδιαίτερους χώρους και ελάχιστα αποσπάσματά του είναι γνωστά, καθώς υποτίθεται πως διηγείται την άγνωστη ιστορία του πλανήτη μας. Διασημότερη από όλα παραμένει η μυστηριώδης εισαγωγή του που αναφέρεται στον Κθούλου: "Δεν είναι νεκρό εκείνο που αιώνια κοιμάται και στο διάβα παράξενων αιώνων, ακόμη και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει".
Για μερικούς οπαδούς της σύγχρονης μαγείας (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν οι ίδιοι), το Νεκρονομικόν είναι ένα εγχειρίδιο μιας ισχυρής μαγείας που δόθηκε από τον Lovecraft, ο οποίος κατά γενική ομολογία είχε μεγάλη σχέση με τον Αποκρυφισμό. Κυκλοφορούν κάποιες εκδόσεις του Νεκρονομικόν αλλά, φυσικά, δεν πρόκειται για το αυθεντικό, μιας και εκείνο το έχουν υποτίθεται λίγοι, οι οποίοι και πειραματίζονται με την ισχυρή του μαύρη μαγεία (...) Όποια και αν είναι η αλήθεια, ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μας πληροφορήσει ότι ακόμη κι εκείνος που από περιέργεια θα διαβάσει αράδες από το αποτρόπαιο αυτό σύγγραμμα, θα ζήσει για λίγο μέσα στην παράνοια, μέχρι να του τελειώσει η ζωή, συνήθως μέσα στον τρόμο και τον αποτροπιασμό...
(συνεχίζεται)