Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Μαρία η Μαγδαληνή: ο μύθος και η αλήθεια

Όπως έχουν όλοι πια αντιληφθεί, εδώ και χρόνια υπάρχει μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια να "αναβαθμιστεί" ο ρόλος της Μαρίας της Μαγδαληνής, στηριγμένη στα κείμενα των Γνωστικών και κυρίως στο αποκαλούμενο "κατά Μαριάμ Ευαγγέλιο", στο οποίο υποτίθεται ότι η Μαγδαληνή περιγράφεται ως μαθήτρια του Ιησού, την οποία αγαπούσε περισσότερο από όλους τους μαθητές και μάλιστα τη φιλούσε συχνά στο στόμα. Τα συγκεκριμένα αποσπάσματα, έχουν ως εξής:

"[...] Μαρία λεγόταν η αδελφή του και η μητέρα του και η σύζυγος του",
"Η σύζυγος του ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή. Ο Ιησούς την αγάπησε πολύ [...]"
"Την αγαπούσε περισσότερο από όλους τους άλλους μαθητές και την φιλούσε συχνά στο στόμα" Ο Πέτρος είπε στη Μαρία, "Αδελφή, ξέρουμε ότι ο Σωτήρας σε αγαπούσε περισσότερο από τις υπόλοιπες γυναίκες"




Διάφοροι "ερευνητές" δυστυχώς δεν αποφεύγουν τη βιασύνη στις μελέτες τους. Επιστρατεύοντας ευφάνταστες συνδέσεις και άλματα λογικής, προσπαθούν απεγνωσμένα να στηρίξουν τα τραβηγμένα τους σενάρια με έναν τέτοιο ζήλο, ο οποίος δεν μπορεί παρά να επιστρατεύσει μέσα μας σενάρια συνομωσίας, δεδομένου ότι συγκεκριμένα ινστιτούτα και εκδοτικοί οίκοι στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες, μόνο και μόνο για να καταλήξουν στο στερεότυπο συμπέρασμα ότι τα κείμενα αυτά καταρρίπτουν το χριστιανισμό.
Δεν χρειάζεται όμως να είναι κανείς χριστιανός για να κατανοήσει την έλλειψη αντικειμενικότητας και την επιστημονικοφάνεια την οποία επιδεικνύουν. Τα κείμενα αυτά φυσικά και δεν καταρρίπτουν το χριστιανισμό, καθώς δεν αποτελούν οριστική, τελεσίδικη ιστορική κατάθεση, οτυλάχιστον όχι μεγαλύτερη από εκείνη των Κανονικών Ευαγγελίων. Οι δήθεν υπερασπιστές της αλήθειας, οι ίδιοι συνήθως που διατείνονται ότι τα Τέσσερα Ευαγγέλια δεν είναι αξιόπιστες πηγές επειδή δεν γράφτηκαν την εποχή του Χριστού αλλά αρκετά αργότερα, ξεχνούν ότι τα Γνωστικά Κείμενα που επικαλούνται είναι ακόμη μεταγενέστερα. Επίσης παραβλέπουν ένα άλλο χαρακτηριστικό τους που, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ σημαντικό. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι πως τα κείμενα αυτά αποδίδουν στο μαθητή, του οποίου αποκάλυψη υποτίθεται πως είναι, την ιδιότητα του πλέον αγαπημένου μαθητή του Ιησού, στον οποίο ο Θεάνθρωπος υποτίθεται ότι παρείχε απόκρυφη γνώση που δεν διέθεσε στους άλλους. Έτσι στο κείμενο της Μαριάμ παρουσιάζεται αυτή ως η πραγματική Γνώστις, στο απόκρυφο του Πέτρου ο ίδιος κ.ο.κ. Τα Τέσσερα Ευαγγέλια από την άλλη, στρέφονται αποκλειστικά και μόνο γύρω από το πρόσωπο και τη διδασκαλία του Ιησού και ο συγγραφέας τους δεν εμφανίζεται σε τίποτα καλύτερος από τους άλλους.
Πιστεύω ότι ένα μεγάλο μέρος του ζητήματος έχει προκύψει από τη λανθασμένη ταύτιση της Μυροφόρου γυναίκας με την Πόρνη των Ευαγγελίων. Ωστόσο, από τα σχετικά αποσπάσματα των Ευαγγελίων, πουθενά δεν φαίνεται ότι οι γυναίκες εκείνες ταυτίζονται με τη Μαγδαληνή. Τα χωρία από τα Ευαγγέλια αναφέρουν τα παρακάτω:

εκείνη από την οποία ο Ιησούς διώχνει επτά δαιμόνια (Μκ 16:9), δηλ. "πολλά" καθώς αυτή ήταν η συνήθης χρήση του αριθμού επτά από τους εβραίους.
μαζί με την Μαρία Ιωσή παρακολούθησαν την ταφή του Ιησού από τον Ιωσήφ Αριμαθαίας (Μκ. 15:47).
μαζί με άλλες ακολούθους του Ιησού, βρίσκεται στο Γολγοθά την ώρα της σταύρωσης (Μτ. 27:56).
από τους πρώτους που είδαν ότι η πέτρα του τάφου του Ιησού είχε μετακινηθεί (Μτ 28:1-2).
έτρεξε με τις υπόλοιπες γυναίκες να πει στους μαθητές ότι το σώμα του Ιησού έλειπε αλλά εκείνοι δεν το πίστεψαν (Λκ. 24:10). εκείνη στην οποία πρώτα εμφανίζεται ο αναστημένος Ιησούς (Μκ. 16:9), τον οποίο όμως, (σύμφωνα με άλλη διήγηση), δεν τον αναγνωρίσει αμέσως θεωρώντας τον ως κηπουρό (Ιω. 20:11-18). (πηγή: σχετικό άρθρο στη Wikipedia)

Παρατηρούμε λοιπόν ότι τα εμπλεκόμενα πρόσωπα, βάση τουλάχιστον των Ευαγγελικών κειμένων, δεν ταυτίζονται, όχι στην ορθόδοξη παράδοση. Η άποψη περί των δήθεν σχέσεων του Ιησού με τη Μαγδαληνή αντικατοπτρίζει τις Γνωστικές απόψεις και μάλιστα όχι καν στο σύνολό τους. Προσωπικά δεν θα είχα κανένα απολύτως πρόβλημα εάν ο Ιησούς είχε τη Μαρία ως σύντροφο. Έχω όμως σημαντικό πρόβλημα όταν χωρίς στοιχεία και για λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, ορισμένοι επιχειρούν να διαστρεβλώσουν τα πράγματα, για τους δικούς τους σκοτεινούς λόγους. Είπα και παραπάνω άλλωστε ότι αν ερευνήσετε λίγο περί των συγκεκριμένων συγγραφέων και από που χρηματοδοτούνται ή ποιοί έχουν αναλάβει την προβολή τους, θα καταλάβετε πολλά...

Η παράξενη ατμόσφαιρα και ο θάνατος του Αρχιεπισκόπου



Σας είχα μιλήσει και σε προηγούμενο κείμενο σχετικά με την παράξενη κι απόκοσμη ατμόσφαιρα που υπήρξε τη νύχτα κατά την οποία απεβίωσε ο Αρχιεπίσκοπος. Κάνοντας έρευνα αυτές τις ημέρες, διαπίστωσα σημαντικά πράγματα τα οποία και θα σας παραθέσω προς προβληματισμό και ίσως και προς σχολιασμό. Καταρχήν, ας ξεκινήσουμε με τις διαπιστώσεις, όπως προέκυψαν έπειτα από συζητήσεις με πολλά άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές ηλικίες, χώρους και μορφωτικά επίπεδα.
  1. όλοι είχαν διαταραγμένο ύπνο με όνειρα και συχνές εγέρσεις, οι οποίες κορυφώνονταν στο διάστημα μεταξύ 3 και 3.30 τα ξημερώματα
  2. τα περισσότερα όνειρα είχαν κοινό σενάριο, το οποίο περιλάμβανε πλήθος κόσμου, σε αρκετές περιπτώσεις από τις οποίες υπήρχαν σώματα ασφαλείας (αστυνομικοί, στρατιωτικοί κλπ)
  3. τα ζώα ήταν σε διέγερση, τα σκυλιά φώναζαν τη νύχτα και είχαν αντιδράσεις φόβου
  4. παρουσιάστηκαν δυσλειτουργίες σε ηλεκτρικές συσκευές όλων των ειδών
  5. ο ουρανός, ακόμα και κατά τη διάρκεια της νύχτας, είχε ένα κόκκινομωβ χρώμα και το φεγγάρι έδινε την αίσθηση του δυσοίωνου στους περισσότερους μάρτυρες, πριν συμβεί το γεγονός του θανάτου
  6. φυσούσε δυνατός άνεμος με βουητό
  7. ορισμένοι είδαν σε όνειρο ή είχαν άλλου είδους προειδοποίηση ότι κάτι σημαντικό και δυσάρεστο είχε συμβεί, το οποίο δεν το συνδύασαν όλοι με το θάνατο
  8. όσοι ήταν περισσότερο ευαίσθητοι δέκτες, είχαν σημαντικές άλλες εμπειρίες

Δεν θεωρώ σκόπιμο σε αυτή τη φάση τουλάχιστον να σας παραθέσω τις μαρτυρίες τους αυτολεξί και τα φαινόμενα που συνέβησαν, ωστόσο θα το κάνω στο μέλλον εάν χρειαστεί. Πάμε να δούμε τώρα τι είναι πολύ πιθανόν ότι συνέβη την απόκοσμη εκείνη νύχτα, ξεκαθαρίζοντας κάποια πράγματα εισαγωγικά.
Ο Αρχιεπίσκοπος, άσχετα με το τι μπορεί να ήταν σε ατομικό επίπεδο, δεν έπαυε να είναι η κεφαλή ενός εκ των πλέον σημαντικών πνευματικών κινημάτων των τελευταίων 2000 χρόνων, πέραν της υψηλότατης δημοτικότητας που απολάμβανε όσο ζούσε. Έτσι λοιπόν συγκέντρωνε επάνω του την κατευθυνόμενη προσευχή εκατομμυρίων ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ακόμα και των ανθρώπων που δεν είναι τυπικοί οπαδοί του χριστιανισμού αλλά ακολουθούν τα τυπικά που χρησιμοποιούν τις ενέργειές του.
Ένα τέτοιο πλάσμα, λοιπόν, όταν αποχωρεί από τον υλικό κόσμο σπάνε οι ψυχικές συνδέσεις όλων αυτών των ανθρώπων μαζί του και δημιουργούνται θραύσματα ενέργειας μεταξύ των ενεργειακών σωμάτων του φυσικού σώματος, τα οποία αρχίζουν να αποτραβιούνται σιγά σιγά, δεδομένου ότι η ψυχή δεν αποχωρεί αυτοστιγμή αλλά ξεκινάει ώρες ολόκληρες ή και ημέρες πριν αρχίζουν να αποχωρίζονται τα ενεργειακά σώματα του φυσικού.
Καταλαβαίνετε, λοιπόν ότι μιλάμε για μια τεράστια ποσότητα ενέργειας που εκλύεται σε μια τέτοια περίπτωση. Ας κρατήσουμε αυτό προς το παρόν και ας θυμηθούμε τώρα τον Καστανέντα και τους Βολαδόρες. Οι τελευταίοι είναι όντα του αστρικού πεδίου, κάτι σαν ενεργειακά όρνια, τα οποία τρέφονται από τα ενεργειακά σώματα κάποιου. Φαίνονται σαν ιπτάμενες σκιές, ενώ οι περισσότερο ευαίσθητοι τα βλέπουν με τη μορφή ενός πουλιού που μοιάζει πολύ με τον Πτεροδάκτυλο. Τα πλάσματα αυτά δεν είναι κακά από τη φύση τους, απλά η ενέργεια αποτελεί την τροφή τους και περιμένουν για να βρεθεί κάποια τέτοια μεγάλη πηγή, ώστε να σπεύσουν να τραφούν.
Συμπερασματικά. Λόγω της σημασίας που έχει ο Αρχιεπίσκοπος για τους λόγους που αναφέραμε, τα πάντα γέμισαν από θραύσματα ενέργειας, η οποία επηρέασε όλους τους ανθρώπους, αναλογικά με την ευαισθησία τους. Οι λιγότερο ευαίσθητοι βίωσαν αυτά που περιγράψαμε παραπάνω, οι περισσότερο είχαν πιο "θεαματικές" εμπειρίες.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο Εσωτεριστικό ζήτημα. Μια εργασία που κάνει κάποιος στα Εσωτερικά Πεδία είναι η σταθεροποίηση φυλακτών συμβόλων, μια διεργασία που προφυλάσει τους υπόλοιπους από ενέργειες σκοτεινού τύπου. Το κακό είναι ότι τη συγκεκριμένη νύχτα οπι περισσότεροι ήταν αδύνατο να εργαστούν στο νοητικό ή στο αστρικό πεδίο, με αποτέλεσμα πολλά πράγματα να έμειναν αφύλακτα.
Πιστεύουμε ότι με το λαϊκό προσκύνημα θα συγκεντρωθεί η ενέργεια που είχε διασκορπιστεί. Σε τρεις ημέρες άλλωστε θα διαλυθεί και το αιθερικό σώμα, οπότε το φαινόμενο θα εξασθενίσει.

Υ.Γ Ευχαριστίες στην Ίσιδα για την κατατοπιστική της ενημέρωση πάνω σε ορισμένα σημαντικά ζητήματα Εσωτερισμού.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

Ψυχική Αυτοάμυνα

Ένα εξαιρετικά σημαντικό βιβλίο για όποιον ενδιαφέρεται για τη μελέτη του Εσωτερισμού είναι το Ψυχική Αυτοάμυνα της γνωστής Dion Fortune.
Στο βιβλίο της αυτό η μεγάλη φυσιογνωμία της σύγχρονης πνευματικής αναζήτησης, μας παραθέτει προσωπικές της εμπειρίες και βιώματα από τις ψυχικές επιθέσεις τις οποίες είχε υποστεί κατά το διάστημα της ενασχόλησής της με τον Εσωτερισμό.
Μέσα από τις σελίδες του βιβλίου της μας βοηθάει να κατανοήσουμε πολλές αιτίες των ψυχοσωματικών μας προβλημάτων, αναγκάζεται να μας παραθέσει τη φύση των ψυχικών επιθέσεων, τους τρόπους με τους οποίους προκαλούνται και εκδηλώνονται, καθώς και μας παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να αμυνθούμε τόσο από τις συνειδητά προκλητές επιθέσεις όσο και από τις ασυνείδητες.
Στο τέλος του βιβλίου υπάρχει και μια σειρά από τυπικά, τα οποία μπορούμε να εκτελέσουμε.
Η ίδια αποφασίζει μέσα από το σύγγραμμά της να μας παρουσιάσει δυο πολύ γνωστά για την ίδια περιστατικά. Την ψυχική επίθεση που είχε υποστεί ως νεαρή κοπέλα, εμπειρία που την έστρεψε προς τον Εσωτερισμό και την πασίγνωστη εμπειρία με την υλοποίηση από την ίδια μιας Σκεπτομορφής που είχε τη μορφή Λύκου.
Η Dion Fortune, ψυχαναλύτρια η ίδια, φημίζεται για τη λογική θεώρηση του κόσμου, καθώς και για τον παραστατικό αλλά και σαφή λόγο της, που καθιστά εύκολη την κατανόηση των δυσκολότερων Εσωτερικών εννοιών ακόμα και από τον αναγνώστη που δεν έχει εντρυφήσει στους συγκεκριμένους τομείς της γνώσης.
Μελετώντας το συγκεκριμένο βιβλίο είμαι βέβαιος πως θα αναγνωρίσετε αρκετά περιστατικά που ίσως να έχουν συμβεί και σε εσάς. Ίσως όχι τόσο εντυπωσιακά, όσο οι προσωπικές εμπειρίες της συγγραφέως αλλά σαφώς και θα έχετε γνωρίσει ας πούμε άτομα τα οποία νομίζετε ότι έχουν μια αρνητική ενέργεια και κατά κάποιο τρόπο σας εξαντλεί η επαφή μαζί τους. Μέσα στο βιβλίο θα βρείτε αρκετά πράγματα που θα σας κεντρίσουν το ενδιαφέρον και ίσως ακόμα και να αλλάξει ο τρόπος σκέψης σας γύρω από αυτά τα ζητήματα.

Παράξενη ατμόσφαιρα



Η χθεσινή ατμόσφαιρα τη νύχτα ήταν παράξενη. Ο ουρανός ήταν κόκκινος, το φεγγάρι δυσοίωνο, τυλιγμένο με σύννεφα και αέρας που βούιζε. Όσοι έχουμε κάπως πιο αναπτυγμένες ικανότητες δέκτη, καταλάβαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, ακόμα και αν δεν μπορούσαμε να πούμε τι ακριβώς ήταν αυτό.
Μίλησα με ανθρώπους που είναι ευαίσθητοι σε αυτά τα ζητήματα και μου είπαν ότι όλοι τους είτε δεν κατόρθωσαν να κοιμηθούν είτε είχαν ύπνο ταραγμένο, γεμάτο όνειρα και αναστάτωση. Κάποιοι από αυτούς είχαν μια παράξενη οσμή, κάτι που μύριζε δυσάρεστα, ενώ σε αρκετούς από αυτούς υπήρξε μια σειρά από συγχρονικότητες. Ορισμένοι που γνωρίζονταν μεταξύ τους σκέφτηκαν αμέσως ο ένας τον άλλο και θέλησαν να επικοινωνήσουν αλλά κάτι τους έλεγε να μην το κάνουν κι έτσι κανείς τους δεν το έκανε. Οι περισσότερο διορατικοί είχαν την έντονη αίσθηση πως κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά, λες και κάτι περπατούσε στη Γη. Ένα "κάτι" που κανονικά δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εδώ κι όμως βρισκόταν και έκανε αισθητή την παρουσία του ακόμα και σε άτομα που δεν είναι τόσο ευαίσθητα.
Συζητώντας σήμερα το πρωί με κόσμο άσχετο ως προς αυτά τα ζητήματα, όλοι μου περιέγραψαν μια ίδια αίσθηση, ότι η ατμόσφαιρα δεν ήταν "καλή" ενώ αρκετοί από αυτούς μου μίλησαν για διακοπτόμενο ύπνο με όνειρα. Το μήνα Ιανουάριο και μέχρι τα μέσα περίπου του επόμενου μήνα, λέγεται ότι οι Πύλες είναι ανοιχτές και κόσμος πεθαίνει. Να ήταν ο Άγγελος του Θανάτου που βάδισε στη νύχτα αυτή; Να ήταν απλά ένα ατμοσφαιρικό φαινόμενο χωρίς ιδιαίτερη σημασία, τουλάχιστον για τους αδαείς; Ποιός ξέρει;
Ξύπνησα λίγα λεπτά πριν τις 8. Ο πατέρας μου πήρε το τηλεκοντρόλ να ανοίξει την τηλεόραση και στα δευτερόλεπτα που μεσολάβησαν από την κίνησή του αυτή και πριν ανοίξει η τηλεόραση, πετάχτηκα από το κρεβάτι, γιατί είχα την εσωτερική πληροφορία ότι πέθανε ο Αρχιεπίσκοπος. Όντως έτσι είχε γίνει.
Αλλά και άλλοι με συνειδητοποιημένες ψυχικές ικανότητες, μου είπαν ότι είχαν έντονα φαινόμενα την προηγούμενη νύχτα. Παρατήρησαν μάλιστα, όπως κι εγώ, ότι τα ζώα ήταν ανήσυχα, με γουρλωμένα μάτια, σε επιφυλακή. Εγώ πριν κοιμηθώ, όσο διάβαζα στο κρεβάτι μου, άκουγα τα σκυλιά της γειτονιάς να γαβγίζουν όλα μαζί ξαφνικά. Όσοι είχαν τα ζώα τους κοντά τους, κατόρθωσαν να παρατηρήσουν τις αντιδράσεις φόβου τους καλύτερα από εμένα και μου τις διηγήθηκαν. Τι να έβλεπαν τα ζώα που τα τρόμαξε τόσο πολύ; Τι να κινητοποίησε όλους εμάς εξίσου;

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Ομιλία σχετικά με το Γνωστικισμό και τη Μαγδαληνή


Το Σάββατο 26 Ιανουαρίου στις 19.00 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε ομιλία μου στο Μεταφυσικό Στέκι, σχετικά με το Γνωστικισμό και τη Μαρία τη Μαγδαληνή.
Το Μεταφυσικό Στέκι είναι ένας χώρος στο κέντρο της Αθήνας, ο οποίος χρησιμοποιείται για διαλέξεις και διάφορες άλλες δραστηριότητες της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού και είναι ανοιχτός στον οποιονδήποτε επιθυμεί να πάρει μέρος σε αυτές.
Στην ομιλία ασχοληθήκαμε με μια γρήγορη μελέτη επάνω στον Γνωστικισμό. Τι ήταν αυτός, τι πρέσβευε, ποιοί ήταν οι συμαντικότεροι Γνωστικοί.
Μιλήσαμε για τα απόκρυφα κείμενα του Ναγκ Χαμάντι και ασχοληθήκαμε με τη Μαρία τη Μαγδαληνή και το μύθο της γενιάς του Ιησού.
Προσπαθήσαμε να μελετήσουμε το θέμα αυτό με όσο περισσότερη λογική γινόταν και να μην παρασυρθούμε από τις υπερβολές και τα άλματα λογικής που παρατηρήσαμε ότι κάνουν αρκετοί συγγραφείς, σε μια προσπάθεια περισσότερο εντυπωσιασμού παρά ουσίας και αντικειμενικής έρευνας.
Πιστεύουμε ότι πετύχαμε στο στόχο μας αυτό και η ομιλία μας ήταν επιτυχημένη.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2008

Η ζωή και το έργο της Dion Fortune

Εισαγωγή

Η Violet Mary Firth Evans, γνωστότερη ως Dion Fortune γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1890 στο Bryn y Bia της Ουαλίας. Το ψευδώνυμό της το εμπνεύστηκε από ένα λατινικό ρητό που συνήθιζαν να λένε οι γονείς της, το Deo non fortuna, δηλαδή Θεός, όχι τύχη. Οι γονείς της ήταν ενημερωμένοι γύρω από αποκρυφιστικά ζητήματα, δεδομένου ότι ασκούσαν την πρακτική της πνευματικής θεραπείας (spiritual healing), που ήταν της μόδας εκείνο τον καιρό.Η μικρή Dion, από την ηλικία των πέντε ετών, ισχυριζόταν ότι είχε οράματα από την Ατλαντίδα και αργότερα ανέπτυξε πλήρως τις ψυχικές της δυνάμεις.

Τα πρώτα της βήματα στον αποκρυφισμό

Το καλοκαίρι του 1911 οι γονείς της μικρής Dion την έγραψαν σε ένα Κολέγιο που ασχολούνταν με την κηπευτική, στο οποίο Διευθύντρια ήταν μια εξέχουσα προσωπικότητα, η γιατρός Lillias Hamilton. Λίγο καιρό αργότερα, η Dion έγινε μέλος του προσωπικού αλλά γρήγορα απογοητεύτηκε εξαιτίας ορισμένων ατασθαλιών στις οποίες εμπλεκόταν η Διευθύντρια, οπότε και αποφάσισε να φύγει. Ανακοινώνοντας την απόφασή της στη γιατρό, πάντα σύμφωνα με την ίδια τη Dion, δέχτηκε μια τρομακτική ψυχική επίθεση, κατά την οποία η γιατρός χρησιμοποιούσε τεχνικές yoga και υπνωτισμού. Το αποτέλεσμα ήταν η μικρή Dion να υποστεί ισχυρό νευρικό κλονισμό, ο οποίος διήρκεσε τρία ολόκληρα χρόνια στα οποία η μικρή προσπάθησε να ανακτήσει τη σωματική και ψυχική της υγεία και για το σκοπό αυτό αποφάσισε να παρακολουθήσιε μαθήματα Ψυχολογίας και Ψυχανάλυσης στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Συμπτωματικά και εξαιτίας ενός τυχαίου γεγονότος, ήρθε σε επαφή με τη Θεοσοφική Εταιρεία όπου, παρακολουθώντας κάποια διάλεξη, εντυπωσιάστηκε τόσο που αρχικά έγινε μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας και ταυτόχρονα πήρε μέρος στο Ναό του Άλφα και του Ωμέγα του Ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής.
Μάλιστα, απασχολούνταν ταυτόχρονα στην επιστήμη της όσο και στα μαθήματα της Θεοσοφικής Εταιρείας και είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει στην πράξη τα αποτελέσματα του αποκρυφισμού, όπως αρχικά της διδάχτηκε από τον Moriarty καθώς και από τα γραπτά και τις διδασκαλίες της Annie Besant, η οποία ήταν Πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας και είχε διατελέσει μαθήτρια της πασίγνωστης Έλενας Πέτροβνα Μπλαβάτσκυ. Εκείνη την περίοδο η Dion ήρθε σε επαφή με τη δοξασία ότι υπήρχαν πεφωτισμένοι Δάσκαλοι σε διαφορετικό επίπεδο από το υλικό, οι οποίοι παρακολουθούσαν την εξέλιξη της ανθρωπότητας και βοηθούσαν εκείνον που πραγματικά ήθελε να επεκτείνει τους ορίζοντές του ώστε να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Η Dion παθιάστηκε με αυτή την ιδέα και για πολύ καιρό επιθυμούσε να τους συναντήσει ώσπου κάποτε η επιθυμία της έγινε πραγματικότητα. Μέσα από ένα όραμα, είδε ότι βρισκόταν στα Ιμαλάια, όπου και δύο από αυτούς τους Δασκάλους της εμφανίστηκαν και την ενημέρωσαν ότι είχε γίνει δεκτή ως μαθήτρια.Έτσι, το 1919, η Dion Fortune έγινε μαθήτρια του Theodore Moriarty, τον οποίο σεβόταν κι εκτιμούσε βαθύτατα. Εκείνο το διάστημα μάλιστα άλλαξε το βαπτιστικό της όνομα, χρησιμοποιώντας πλέον το Dion Fortune.

Τα επόμενα χρόνια

Σύντομα η Dion απογοητεύτηκε από το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής και τις πρακτικές του. Τώρα πλέον, όπως η ίδια έλεγε, το Τάγμα αποτελούνταν από χήρες και ηλικιωμένους που καβγάδιζαν. Ένιωσε ότι ασφυκτιούσε εκείνη που, περισσότερο από οτιδήποτε, ήθελε να διεισδύσει στα μυστήρια της Γνώσης. Έτσι, αποφάσισε να ιδρύσει το δικό της Τάγμα, το οποίο και ονόμασε Αδελφότητα του Εσωτερικού Φωτός. Το 1924 η Αδελφότητα απέκτησε τα δικά της γραφεία κοντά στο Glastonbury. Τρία χρόνια αργότερα η Dion παντρεύτηκε τον Δόκτωρ Thomas Penry Evans. Την ίδια χρονιά αντιμετώπισε δυσκολίες με το Τάγμα του Άλφα και του Ωμέγα της Χρυσής Αυγής, του οποίου διευθύντρια ήταν η χήρα του ιδρυτή του Τάγματος της Χρυσής Αυγής, Moina Mathers. Το πρόβλημα έγινε ακόμη χειρότερο όταν η Dion Fortune άρχισε να δημοσιεύει τα δικά της αποκρυφιστικά κείμενα. Η Mathers θεώρησε προσβολή να κοινοποιούνται οι μυστικοί συμβολισμοί και έτσι την απέβαλε από το Τάγμα, με τη δικαιολογία ότι δεν είχαν εμφανιστεί τα κατάλληλα σύμβολα στην αύρα της. Μια δικαιολογία που η Fortune δεν αποδέχτηκε ποτέ, ωστόσο το πρόβλημα λύθηκε, αφού τον επόμενο χρόνο η Moina Mathers άφησε αυτό τον κόσμο στην ηλικία των 63 ετών.Το 1927 ήταν μια ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά για τη Dion Fortune. Η Αδελφότητα του Εσωτερικού Φωτός άρχισε να αναπτύσσεται και η ίδια ξεκίνησε να γράφει και να δημοσιεύει τα πασίγνωστα έργα της. Πασίγνωστη παραμένει η ιστορία σχετικά με την υλοποίηση μιας σκεπτομορφής από την ίδια. Οραματιζόταν τον Φενρίρ, ένα μυθικό τέρας με τη μορφή λύκου, όταν ξαφνικά ένας μεγάλος γκρίζος λύκος υλοποιήθηκε μπροστά της. Την περίοδο εκείνη ισχυρίζεται ότι δεν γνώριζε τον τρόπο με τον οποίο κάτι τέτοιο θα μπορούσε να επιτευχθεί, ωστόσο κατάφερε να διαλύσει τη σκεπτομορφή, οραματιζόμενη ότι του στερούσε την ενέργεια διαμέσου ενός λώρου που τη σύνδεε μαζί του.

Το συγγραφικό της έργο και τα χαρακτηριστικά του

Μελετώντας κανείς τα κείμενα της Dion Fortune, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει τη σαφήνεια και απλότητα του λόγου της, ικανότητες με τις οποίες καθιστά σαφείς και ευκολονόητες τις δυσκολότερες έννοιες του Εσωτερισμού, ακόμα και σε εκείνον που δεν έχει εντρυφήσει σε παρόμοια θέματα. Αυτό γίνεται εξαιρετικά προφανές στα μυθιστορηματικά της έργα αλλά και στις υπόλοιπες πραγματείες.Η Dion Fortune πρωτίστως εξετάζει τον υλικό κόσμο αλλά και τα εσωτερικά πεδία με βάση τη λογική. Επιστήμονας η ίδια, δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει όρους και ιδέες από τον Γιούνγκ και το Φρόυντ και, σε αντίθεση με ορισμένους άλλους, θεωρεί ότι η Επιστήμη είναι ένας δρόμος της Γνώσης αν και όχι ο μοναδικός ή ο πλέον αλάνθαστος.Στα γραπτά της διαπιστώνει κανείς τη μετριοπάθεια και την έμπρακτη αποδοχή και κατανόηση, μαζί με άφθονα μυστικά και πρακτικές του Εσωτερισμού, τις οποίες η ίδια θεωρούσε ότι αναβίωνε με βάση τα αρχαία μυστήρια.

(Σημείωση: το παραπάνω κείμενο αποτελεί περίληψη του σχετικού άρθρου που θα δημοσιευθεί ολόκληρο στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Κοινότητας του Μεταφυσικού, τη διεύθυνση της οποίας μπορείτε να βρείτε στη λίστα με τα links)

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Μυθολογία Cthulhu, η επέλαση των Μεγάλων Παλαιών


Μυθολογία Κθούλου επικράτησε να χαρακτηρίζεται ο μύθος που έπλασε ο μεγάλος συγγραφέας της λογοτεχνίας φαντασίας και τρόμου, Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ(1890 – 1937). Στην παρουσίαση που ακολουθεί, δεν θα σταθούμε στα βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα αλλά σε μια περιληπτική περιγραφή της μυθολογίας του, ενώ ταυτόχρονα θα επιχειρήσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τους συμβολισμούς που κρύβονται μέσα σε αυτή.Επειδή το εγχείρημα είναι δύσκολο, εξαιτίας της πολυπλοκότητας του μύθου και των δεκάδων διαφορετικών απόψεων, ελπίζω να μου συγχωρεθούν τυχόν παραλήψεις. Η παρουσίαση που ακολουθεί σκοπό έχει να εισάγει τον αναγνώστη που δεν έχει υπόψη του τη συγκεκριμένη μυθολογία, στο σκοτεινό κόσμο του Lovecraft, παρουσιάζοντας σε πολύ γενικές γραμμές τα κυριότερα συνθετικά της στοιχεία και το περίγραμμα του Μύθου που ενέπνευσε γενιές συγγραφέων του φανταστικού και επηρέασε και εξακολουθεί να επηρεάζει τη φανταστική τέχνη σε τεράστιο βαθμό. Διηγήματα, παιχνίδια ρόλων και στρατηγικής, κινηματογραφικές ταινίες και πολλά άλλα, έχουν μέσα τους ανεξίτηλη τη σφραγίδα του μεγάλου Lovecraft και του Μύθου των Μεγάλων Παλαιών.


Ο μύθος των Μεγάλων Παλαιών


Υπάρχει μια φυλή στο εξώτερο διάστημα, που αποτελείται από φρικτά όντα μιας αλλοπρόσαλλης βιολογίας. Τα όντα αυτά, που ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί, αποίκησαν πολλούς πλανήτες, ένας από τους οποίους ήταν και η Γη. Ήρθαν ως εδώ, εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση του ανθρώπου, πετώντας με τις τεράστιες φτερούγες τους και έχτισαν πολιτείες τιτανικές στην Ανταρκτική και στα βάθη της θάλασσας, με τη βοήθεια των φρικτών Σογγώθ, πλασμάτων χωρίς νου που έχουν τη μορφή τεράστιας συγκέντρωσης πρωτοπλασμαστικών φυσαλίδων.Οι Μεγάλοι Παλαιοί ξεκίνησαν πολέμους με τα Σογγώθ, που ξέφυγαν από τον έλεγχό τους και με άλλες φυλές όντων που ήρθαν από το Διάστημα, όπως με τους Μι Γκο, καθώς επίσης και οι Τρομεροί Χιονάνθρωποι των Ιμαλάϊων. Το αποτέλεσμα αυτών των πολέμων ήταν να περιοριστεί ο χώρος εξάπλωσης των Μεγάλων Παλαιών και πολλές από τις πολιτείες τους να ερημώσουν αν και αυτοί δεν χάθηκαν.Μερικοί από τους Μεγάλους Παλαιούς λατρεύτηκαν ως Θεότητες, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες αλλά επειδή ως οντότητες ήταν εξαιρετικά κακόβουλες, οι Πρεσβύτεροι Θεοί τους εξόρισαν μακριά, σε άλλες διαστάσεις, όπου περιμένουν υπομονετικά να έρθουν τα Άστρα στη σωστή τους θέση, για να ανοίξουν οι πύλες της φυλακής τους και να γυρίσουν ξανά.Σε αυτό το σημείο υπάρχει κάτι που πρέπει να θίξουμε. Σε κάποια σημεία Μεγάλοι Παλαιοί ονομάζονται το σύνολο των θεοτήτων της μυθολογίας Κθούλου και σε κάποια άλλα υπάρχει διαχωρισμός. Συγκεκριμένα, θεότητες μικρότερης δύναμης ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί (ανάμεσά τους ο περίφημος Κθούλου), ενώ οι Εξώτεροι Θεοί, όπως ο Αζαθώθ, Ο Γιογκ Σοθώθ, ο Νυαρλαθοτέπ και άλλοι είναι Θεοί κοσμικής κλίμακας και πολύ μεγαλύτερης δύναμης.Υπάρχουν ανάμεσά μας τάγματα που λατρεύουν τις σκοτεινές αυτές θεότητες μέσα από φρικτές τελετές που διαστρέφουν το νου των ανθρώπων. Η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσα από τα όνειρα και η ενασχόληση των ανθρώπων με τη λατρεία των Μεγάλων Παλαιών είναι καταστροφική για αυτούς είτε λατρεύουν κάποιους από τους μικρούς Θεούς είτε τους Εξώτερους.Οι Θεοί αυτοί, όμως, παρά το γεγονός ότι έχουν τεράστια δύναμη, δεν είναι ανίκητοι. Άλλωστε, σε ξεχασμένα χρόνια, νικήθηκαν από τους Πρεσβύτερους Θεούς και εξορίστηκαν, σε διάφορα διηγήματα όμως εμφανίζονται ευάλωτοι σε τελετουργίες, ακόμα και σε ανθρώπινα όπλα.Αυτό είναι, σε πολύ γενικές γραμμές το πλαίσιο της Μυθολογίας Κθούλου. Ας περάσουμε τώρα στις θεότητες που απαρτίζουν το Λαβκραφτικό Πάνθεον.


Το Πάνθεο της Μυθολογίας Κθούλου


Αζαθώθ. Ο ύψιστος Θεός της μυθολογίας, περιγράφεται ως δαιμονικός σουλτάνος αλλά και ως τυφλός και ηλίθιος Θεός, που στέκεται στη μέση του πυρηνικού χάους και τον νανουρίζει ο ήχος από καταραμένα τύμπανα και μονότονους αυλούς.

Γιογκ Σοθώθ. Συγκυβερνήτης, μαζί με τον Αζαθώθ, ο Γιογκ Σοθώθ είναι ο φύλακας στο κατώφλι, ο Θεός που βρίσκεται παντού στο χώρο και στο χρόνο. Η συνηθισμένη του μορφή είναι ένα κολοσσιαίο συνονθύλευμα από φυσσαλίδες.

Νυαρλαθοτέπ. Είναι ο Αγγελιοφόρος των Θεών, που λέγεται επίσης και Έρπον Χάος, Μαύρος Άνθρωπος και φλεγόμενο μάτι με τρεις λοβούς. Παρουσιάζεται κυρίως μέσα στα όνειρα και έχει τη μορφή ενός κομψού, λεπτού άντρα, είναι όμως κακόβουλος και αρέσκεται στο να εξαπατά τα θύματά του.

Σουμπ Νιγκουράθ. Λέγεται και Μαύρη Αίγα των Δασών με τα χίλια νεογνά, γιατί αρκετές φορές εμφανίζεται με αυτή την όψη, ενώ μπορεί και να εμφανιστεί με τη μορφή ενός καταραμένου μαύρου σύννεφου. Ονομάζεται επίσης και Νύφη του Ακατανόμαστου.

Κθούλου. Δεν ανήκει στους Εξώτερους Θεούς αλλά στους ελάσσονες Μεγάλους Παλαιούς. Η όψη του είναι φρικτή και βρίσκεται βυθισμένος στην πόλη της Ρ΄λυέ, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου κοιμάται κι ονειρεύεται, επικοινωνώντας με τους ανθρώπους μέσα από τα όνειρα. Έχει τη μορφή ενός χταποδόμορφου ειδεχθούς όντος με μεγάλες φτερούγες και μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλα. Θεωρείται ως ο Αρχιερέας των Εξώτερων Θεών.Αυτοί είναι οι σπουδαιότεροι Θεοί του Λαβκραφτικού Πανθέου, με τον Αζαθώθ και τον Γιογκ Σοθώθ να αποτελούν τους κυβερνήτες τους. Ωστόσο, διάφοροι άλλοι συγγραφείς που εμπνεύστηκαν από το μεγάλο συγγραφέα του φανταστικού, επινόησαν δικές τους θεότητες και τις σύνδεσαν με το Μύθο. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Χαστούρ (εξόριστος στον Αλντεμπαράν αλλά σχετικά φιλικά διακείμενος στους ανθρώπους), Ο Τσαθόγγουα με τη μορφή ενός τεράστιου βατράχου, ο Λλοϊγκόρ, Ο Νταγκόν και η Ύδρα, που ανήκουν στους περίφημους Αβυσσαίους και πολλές άλλες θεότητες ήσσονος σημασίας σε σύγκριση με τους Εξώτερους Θεούς. Όλοι αυτοί οι ελάσσονες θεοί αποτελούν τη συνοδεία των Μεγάλων Θεών και τελούν υπό την προστασία τους.


Τα απαγορευμένα βιβλία της Μυθολογίας


Ο Lovecraft εισήγαγε στη Μυθολογία του φανταστικά βιβλία, τα οποία αποτελούν βασικά συστατικά του Μύθου. Μίλησε δε για αυτά τα βιβλία με τόσες λεπτομέρειες και μυστήριο, που πολλοί αναγνώστες θεώρησαν πως πρόκειται για πραγματικά απόκρυφα βιβλία και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έψαξαν να τα βρουν σε βιβλιοπωλεία. Μάλιστα, κυκλοφόρησαν και ορισμένα από αυτά αλλά είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται για τα “αυθεντικά”, αφού είπαμε πως δεν υφίστανται αλλά για έργα άλλων που θέλησαν να συνεισφέρουν στο Μύθο ή προσπάθησαν απλά να επωφεληθούν από τη μεγάλη ζήτηση του κόσμου.Το σημαντικότερο και πλέον μυστηριώδες όλων είναι το περίφημο Νεκρονομικόν, που κάνει την εμφάνισή του σε αρκετά διηγήματα. Σύμφωνα με το Μύθο, το Νεκρονομικόν το έγραψε ένας παράφρονας Άραβας, ο Αμπντούλ Αλχαζρέντ, ο οποίος είχε επισκεφτεί την περίφημη πόλη Ιρέμ των Κιόνων, βαθιά μέσα στην έρημο, μια καταραμένη πόλη που κατοικούσαν τα Γκουλ. Ο ίδιος ο Lovecraft λέει σχετικά με το Νεκρονομικόν, ότι το αρχικό του όνομα ήταν Al Azif, όπου azif είναι η λέξη που προσδιορίζει το νυχτερινό βόμβο των εντόμων, ο οποίος ταυτίζεται τελικά με το ουρλιαχτό των Δαιμόνων. Το έγραψε ο Αλχαζρέντ, ένας παράφρονας Άραβας ποιητής που έζησε περίπου τον 7ο μ. Χ αιώνα. Αυτός πέρασε τη ζωή του γυρνώντας σε διάφορα μυστικιστικά μέρη της Αραβίας και έζησε δέκα ολόκληρα χρόνια μόνος του σε φοβερές ερήμους. Γυρνώντας κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη Δαμασκό, έγραψε το Αλ Αζίφ και για το θάνατό του υπάρχει η παράδοση ότι κατασπαράχθηκε στη μέση της Αγοράς της Δαμασκού από ένα αόρατο τέρας.Υπάρχει η φήμη ότι σε μυστικές κρύπτες βρήκε τα χαμένα χρονικά από μια φυλή παλιότερη από την ανθρωπότητα και ίσως σε μεγάλο βαθμό αυτά να αποτελούν το υλικό για το Νεκρονομικόν. Όμως, γιατί είναι τόσο φοβερό αυτό το βιβλίο, που μπορεί να προκαλέσει παραφροσύνη σε όποιον το διαβάσει;Καταρχήν, το ίδιο το όνομα του βιβλίου μπορεί να σημαίνει διαφορετικά πράγματα. Μπορεί να αποτελεί μια πραγματεία πάνω στους νόμους των Νεκρών ή πάνω στα Νεκρά ονόματα. Υπονοείται, όμως, ότι περιέχει τις γνώσεις για τους Μεγάλους Παλαιούς, τα ονόματά τους, τις επικλήσεις στις οποίες υπακούουν και τις σφραγίδες τους. Ο Lovecraft, αφού μας κάνει μια λεπτομερή αναφορά στην τύχη του βιβλίου μετέπειτα, λέγοντας ότι μεταφράστηκε στα ελληνικά από τον Θεόδωρο Φιλέτα, έναν Βυζαντινό λόγιο και έπειτα διαδόθηκε στην Ευρώπη και κυνηγήθηκε λυσσαλέα, μας αποκαλύπτει ένα μικρό δίστιχο, που παραμένει εξαιρετικά διάσημο σε ολόκληρη την ιστορία της φανταστικής λογοτεχνίας:
That is not dead which can eternal lie,and with strange aeons, even Death may die
Έκτοτε, το Νεκρονομικόν βρίσκεται σε περιορισμένα αντίτυπα σε ειδικές συλλογές και είναι και στα χέρια όλων εκείνων που, όπως ο συγγραφέας του, λατρεύουν τον Αζαθώθ και τον Γιογκ Σοθώθ. Τυχαία καμιά φορά το διαβάζουν και απλοί άνθρωποι και οι συνέπειες επάνω τους είναι τρομακτικές, γιατί το βιβλίο αυτό έχει μια ξεκάθαρα “δαιμονική” επίδραση σε όποιον το διαβάζει. Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρες σελίδες σχετικά με το Νεκρονομικόν, την ιστορία του, τους συμβολισμούς και τους παράξενους συσχετισμούς του αλλά κάτι τέτοιο θα ξέφευγε από τα όρια ενός άρθρου. Πάντως ως μύθος είναι τόσο καλά δομημένος και εμπλουτισμένος με πολλά στοιχεία αληθοφάνειας που δεν είναι να απορεί κανείς γιατί ορισμένοι νομίζουν ότι ένα τέτοιο βιβλίο δεν αποκλείεται και να υπάρχει.Ένα άλλο βιβλίο που εισήγαγε ο Lovecraft στη Μυθολογία του είναι τα Πνακοτικά Χειρόγραφα. Κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια από ποιόν γράφτηκαν αλλά η χρονολόγησή τους τα τοποθετεί σε προανθρώπινες εποχές. Δεν έχουν αποκρυπτογραφηθεί όλα, πάντως διηγούνται την ιστορία εξωγήινων οντοτήτων που κατοικούσαν στη Γη πριν την έλευση του ανθρώπου, εξαιτίας μιας σειράς διαπλανητικών πολέμων που τα ανάγκασαν να αναζητήσουν καταφύγιο στον πλανήτη μας. Εκεί γίνεται αναφορά και σε μια εξωγήινη οντότητα που ονομάζεται ΤσαθόγγουαΈνα άλλο μυστηριώδες βιβλίο είναι το χειρόγραφο Βόινιτς, το οποίο πραγματικά υπάρχει και είναι εξαιρετικά περίεργο. Το χειρόγραφο αυτό ανακαλύφθηκε το 1912 στην Ιταλία και ακόμα δεν έχει αποκρυπτογραφηθεί. Το παράξενο δεν είναι μόνο η άγνωστη γλώσσα του αλλά και τα μυστηριώδη σχέδιά του, που εικονίζουν άγνωστα φυτά και ανθρώπινα σώματα, ενώ μερικά άλλα μοιάζουν σαν να είναι ιδωμένα μέσα από μικροσκόπια, κάποια άλλα μοιάζουν με αστρονομικά ή αστρολογικά σχέδια, χωρίς τίποτε όμως από αυτά να είναι βέβαιο.Στον Λαβκραφτικό κύκλο ανήκουν και άλλα φανταστικά βιβλία όπως περιγράφηκαν από άλλους συγγραφείς. Ανάμεσά τους είναι το Liber Ivonis, που λέγεται επίσης και Peri ton Eibon, τα Επτά Απόκρυφα Βιβλία του Χσαν, το Ακατανόμαστες Λατρείες και άλλα.


Η Φανταστική Γεωγραφία του Lovecraft


Στο έργο του Lovecraft συναντάμε μια γεωγραφία παράξενη, στην οποία πολύ συχνά εκτυλίσσονται οι ιστορίες του. Ανάμεσά τους είναι το Άρκαμ, μια υποτιθέμενη τοποθεσία στη Μασαχουσέτη και το Ντάνγουιτς, ένα χωριό για το οποίο έγραψε το εκπληκτικό διήγημα Ο τρόμος του Ντάνγουιτς, όπου κάνει την εμφάνισή του ο τρομερός Γιογκ Σοθώθ. Σημαντικό ρόλο παίζει το επίσης φανταστικό Πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ, στο οποίο φαίνεται πως φυλάσσεται ένα αντίγραφο του Νεκρονομικόν, ενώ το Ινσμουθ, ένα φανταστικό παραθαλάσσιο χωριό, είναι ο τόπος όπου επιβιώνει η παράξενη λατρεία των Αβυσσαίων.Εκτός όμως από αυτά τα μέρη, υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, ακόμα πιο παράξενοι. Η Ρ΄λυε, η βυθισμένη στον Ειρηνικό πόλη στην οποία κοιμάται ο Κθούλου, η Καντάθ, η ονειρική πολιτεία στην οποία ζουν οι Μεγάλοι Παλαιοί, ο σκοτεινός πλανήτης Γιογγώθ και ο Σαγγάι, που αποτελούν ορμητήρια των Παλαιών, η χαμένη πόλη των Παλαιών στην Ανταρκτική, η Ιρέμ των Κιόνων στην έρημο της Αραβίας, η καταραμένη Μναρ, η Ούλθαρ με τις ιερές γάτες, η Σελεφαϊς, το φριχτό υψίπεδο του Λενγκ με το αποτρόπαιο μοναστήρι και τον εφιαλτικό μοναχό και κυριολεκτικά δεκάδες άλλες τοποθεσίες.


Η τεχνική του Lovecraft


Εκείνο που διαπιστώνει κανείς με το που διαβάζει κάποιο από τα διηγήματα του συγγραφέα, είναι το δημοσιογραφικό στυλ γραφής. Ο Lovecraft περιγράφει τα γεγονότα με τον ίδιο τρόπο που θα το έκανε και ένας ρεπόρτερ. Συνήθως χρησιμοποιεί τον πλάγιο λόγο και αποφεύγει τους διαλόγους, δίνοντας μια τάση αποστασιοποίησης από τη διήγησή του. Χρησιμοποιεί επίσης αρχαίους τύπους λέξεων και νεωτερισμούς, που όλες μαζί δίνουν μια υποβλητικότητα στη διήγησή του και ένα ύφος αμίμητο.Οι ήρωές του είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, που τυχαία ανακαλύπτουν κάποια γνώση που καλύτερα θα ήταν να έμενε κρυμμένη. Τότε, αδύναμοι να φέρουν το φορτίο αυτό, γίνονται θύματα στα σχέδια των Μεγάλων Παλαιών, για τους οποίους οι άνθρωποι δεν είναι τίποτε άλλο από ασήμαντα πλάσματα. Κάποιοι άλλοι ήρωες, όπως ο Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ, διψούν για γνώση και επίσης την πληρώνουν ακριβά, ενώ οι ερευνητές της Ανταρκτικής τυχαία έρχονται σε επαφή με τον απίστευτο τρόμο των Βουνών της Τρέλας.Με την εισαγωγή φανταστικών βιβλίων και τοποθεσιών, καθώς και με την παράθεση υπαρκτών βιβλίων, μελετών και ονομάτων, ο Lovecraft πετυχαίνει να δημιουργήσει μια εκπληκτική ατμόσφαιρα αληθοφάνειας, η οποία υποβάλει τον αναγνώστη πως όλα αυτά που περιγράφονται μπορεί όντως να έχουν συμβεί. Οι ήρωές του άλλωστε, όπως ήδη έχουμε πει, δεν είναι εξωπραγματικές προσωπικότητες. Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, δεν είναι ατρόμητοι, φοβούνται, παραλύουν από το φόβο, γίνονται αλλόφρονες και υστερικοί και είναι συνήθως άντρες.Η ύπαρξη αντρών στα έργα του Lovecraft έκανε μερικούς μελετητές του να αναρωτηθούν για τον τρόπο με τον οποίο έβλεπε τις γυναίκες. Στα έργα του οι γυναίκες παίζουν δευτερεύοντα ρόλο και παρουσιάζονται συνήθως ως άβουλα και μερικές φορές ως ανόητα πλάσματα, όπως για παράδειγμα στον Τρόμο του Ντάνγουιτς. Ίσως αυτό να υποδηλώνει κάποιον μισογυνισμό εκ μέρους του.Οι θεοί της μυθολογίας του έχει ειπωθεί ότι εκφράζουν στην πραγματικότητα τους καθημερινούς τρόμους, το άγχος και την αβεβαιότητα της ζωής που έρχονται από τις Εξώτερες Σφαίρες, με λίγα λόγια στην ουσία από τον ίδιο του τον εαυτό, από το Υποσυνείδητο. Ο άνθρωπος είναι ασήμαντος και σχεδόν αδύναμος μπροστά σε όλα αυτά, δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος ούτε αυτός ούτε ο πλανήτης στον οποίο ζει. Αλλά και οι ίδιοι οι Θεοί, δεν είναι ανίκητοι και απρόσβλητοι. Νικήθηκαν κάποτε από τους Πρεσβύτερους Θεούς αλλά είναι επίσης ευάλωτοι σε ξόρκια και μαγικές τελετές, στο φως, ακόμα και σε ανθρώπινα όπλα. Όπως και να έχει το πράγμα, όμως, οι Θεοί απλά χάνουν μια μάχη και όχι τον πόλεμο. Είναι μοιραίο να ελευθερωθούν από τις εξωδιαστατικές φυλακές τους, όταν τα άστρα έρθουν στη σωστή τους θέση και θα περπατήσουν ξανά στη Γη που τους ανήκει, αφού πρώτοι εκείνοι βάδισαν επάνω της, πολύ πριν τους ανθρώπους…