Fire of Fohat

Αποφάσισα τη μεταφορά του ιστολογίου μου στο wordpress. Από εδώ και πέρα θα μπορείτε να με βρίσκετε στη διεύθυνση www.fireoffohat.wordpress.com
Για τις επόμενες λίγες ημέρες οι αναρτήσεις εκεί θα είναι κάποιες από αυτές που έχετε ήδη διαβάσει/σχολιάσει εδώ, σύντομα όμως θα συνεχίσουμε την ανάπτυξη νέων θεμάτων στο νέο διαδικτυακό χώρο που αποφάσισα να με φιλοξενεί.
Το παρόν ιστολόγιο θα διατηρηθεί για αρκετό χρονικό διάστημα μέχρι να γίνει γνωστή η νέα διεύθυνση σε όλους και ώσπου να μεταφερθούν όλα τα θέματα. Είμαι βέβαιος ότι η αλλαγή αυτή, που γίνεται περισσότερο για τεχνικούς λόγους δεν θα παρεμποδίσει κανέναν αναγνώστη να δείξει κι εκεί την ίδια αγάπη που έδειξε και εδώ.
Σας περιμένουμε όλους.

Δαιμονισμένος! (μέρος τρίτο)

Οι επιστήμονες αλλά και όσοι επικαλούνται έναν ψευδοεπιστημονικό τρόπο σκέψης αλλά και "έρευνας", όπως οι ίδιοι τη θεωρούν τουλάχιστον, μιλούν και ζητούν αποδείξεις. "Θέλετε να πιστέψουμε στο δαιμονισμό; Προσκομίστε αποδείξεις." Τι είδους αποδείξεις μπορούν να προσκομιστούν, όμως, όταν η οργανωτική αρχή μερικών πραγμάτων βρίσκεται εκτός της υλικής σφαίρας; Μια δαιμονική επίδραση στο υλικό πεδίο είναι πολύ πιθανόν ότι θα εκδηλωθεί με όλες εκείνες τις καταστάσεις που έχει επαρκώς περιγράψει η επιστήμη της Ψυχιατρικής αλλά η γενεσιουργός αιτία βρίσκεται σε ένα άλλο επίπεδο , το οποίο αναγκαστικά γίνεται αντιληπτό μόνο από εκείνους που διαθέτουν την αντίστοιχη εκπαίδευση. Ο Δαίμονας, είτε αρέσει είτε όχι στους σκεπτικιστές, δεν μπορεί να μπει σε δοκιμαστικό σωλήνα και να φυγοκεντρηθεί αλλά και συνολικά το θέμα του Δαιμονισμού δεν θα έπρεπε να εξεταστεί με τη συνηθισμένη τάση γελοιοποίησης, όπως συνήθως κάνουν οι ορδές των ανοήτων. Δεν θα ήταν υπερβολή αν λέγαμε πως η σωματική και ψυχική υγεία του υφισταμένου την επίθεση - κατοχή βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο εάν η κατάστασή του δεν προσεγγιστεί με βάση κάποιους κανόνες που δεν θα αναφερθούν εδώ. Ας σημειωθεί πάντως ότι αποδείξεις υπάρχουν για εκείνον που έχει αληθινή επιθυμία να τις βρει αλλά ας μην είναι αυτός ο αυτοσκοπός του.
Η σύγχρονη Ιατρική επιστήμη αναμφίβολα έχει πραγματοποιήσει αλματώδη πρόοδο αλλά έχει πολλά να επωφεληθεί εάν μπει στον κόπο να εξετάσει προσεκτικά τις γνώσεις της Εσωτερικής Επιστήμης, όπως και της Εσωτερικής σύστασης του ανθρώπινου σώματος διότι, για το συγκεκριμένο θέμα που συζητάμε, είναι βασικής σημασίας. Εάν το κάνει, θα μάθει πως η κατοχή διευκολύνεται όταν υπάρχει σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα και θα διδαχτεί πως να αντιμετωπίζει, επικουρικά μεν αλλά απόλυτα ουσιαστικά περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται ως δαιμονικές κατοχές. Θα μάθει πως στην περίπτωση της κατοχής δεν είναι απαραίτητα "σκοτεινός" ο σκοπός που αυτή συμβαίνει ή έργο "δαιμόνων"¨αλλά αποτέλεσμα της ίδιας της ανισορροπίας του ανθρώπου, προερχόμενης από τις μεσαίες σφαίρες. Με άλλα λόγια, ο παράγοντας που προκαλεί την κατοχή σε ορισμένες περιπτώσεις θεωρεί ότι σκοπός του είναι το καλό αλλά στην ουσία τα αποτελέσματα για τον άνθρωπο μπορεί να είναι ολέθρια. Ας μην περιμένουμε την εκδήλωση εντυπωσιακών φαινομένων απαραίτητα σε κάθε υποψιαζόμενη περίπτωση δαιμονισμού, διότι αυτά συμβαίνουν για ευνόητους λόγους στον κινηματογράφο και στη λογοτεχνία. Στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιθανό ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων να τελούν υπό κατοχή και να μην το έχουν αντιληφθεί.
Συνηθίζω να λέω πως το "κοιλιακό άλγος" ή η "κεφαλαλγία" που αναγράφεται από γιατρούς σε όλο τον πλανήτη, δεν αποτελεί ουσιαστικά διάγνωση αλλά απλά την καταγραφή του συμπτώματος του ασθενή για το οποίο δεν έχει βρεθεί η αιτιολογία. Κατά αντίστοιχο τρόπο η Κατάθλιψη και οι διάφορες ψυχικές διαταραχές αποτελούν το ίδιο ακριβώς πράγμα και χρειάζεται μια ενδελεχής διερεύνηση προκειμένου να διαπιστωθεί το αίτιο, το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις διαφέρει από το εκλυτικό αίτιο. Για παράδειγμα, ας εξετάσουμε την περίπτωση κατάθλιψης από πρόσφατο θάνατο ενός προσφιλούς προσώπου. Στην περίπτωση αυτή κατάθλιψη είναι η αντίδραση, το σύμπτωμα απέναντι στο εκλυτικό αίτιο του θανάτου αλλά η πραγματική αιτία του κακού ίσως είναι η αδυναμία του ατόμου να συμβιβαστεί με το πεπερασμένο της ανθρώπινης ύπαρξης ή και κάτι άλλο. Κατ' αντίστοιχο τρόπο ο δαιμονισμός μπορεί να αποτελεί το αίτιο (εκλυτικό ή μη) μιας αλλόκοτης συμπτωματολογίας αλλά πίσω από αυτό υποκρύπτονται άλλες κατάστασεις που πρέπει να διερευνηθούν, διαφορετικά η θεραπεία που θα επέλθει θα είναι προσωρινή. Παραδειγματικά, θα πρέπει να ελεγχθεί η αύρα του ατόμου, οι αστρολογικές του επιρροές, οι επιδράσεις άλλων ατόμων, η σωματική και ψυχική του υγεία, οι ενδοκρινείς του αδένες, διότι υπήρξε ανισορροπία που επέτρεψε μια τέτοια σκοτεινή εκδήλωση. Εάν δεν ισχυροποιηθεί η αύρα, αν δεν εξαγνιστεί ο χώρος, αν δεν αποκοπεί το άτομο από τυχόν δυσμενείς επιρροές και αν δεν αποκατασταθεί η χαμένη ισορροπία της ζωής και του μυαλού του, τότε θα συμβεί εκείνο που λέγεται από τον κόσμο: ότι απέτυχε ο εξορκισμός.
Επιδιώκοντας μόνο τη θεραπεία στο υλικό επίπεδο θα μοιάζουμε με εκείνον που παίρνει παυσίπονα για ένα χαλασμένο δόντι: ο πόνος θα περνάει για κάποιο διάστημα, η φλεγμονή όμως θα συνεχίζεται και θα φτάσουμε σε ένα σημείο που και τα παυσίπονα δεν θα έχουν καμία δράση και το δόντι θα έχει καταστραφεί μέχρι αφανισμού. Επιδιώκοντας να συνδέσουμε την κατοχή με συγκεκριμένα σύνδρομα και μόνο, που επίσης αφορούν στο υλικό πεδίο, το μόνο που θα κατορθώσουμε θα είναι να εφεύρουμε ένα σωρό διαφορετικά ονόματα για την ίδια κατάσταση.
Ας μην υποθέσει κανείς πως υποτιμώ την ιατρική επιστήμη. Λειτουργός της είμαι κι εγώ αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να εξετάζω όλες τις πιθανές παραμέτρους και όλες τις εναλλακτικές προκειμένου να υπηρετήσω κι εγώ και όλοι τον άνθρωπο. Σαφώς και χρειάζεται η επίσκεψη στο γιατρό, σαφώς και χρειάζεται η τόνωση του υλικού φορέα με όσα μέσα είναι διαθέσιμα. Χρειάζεται όμως και ένα ευρύ πνεύμα, όπως και η αποφυγή των πάσης φύσεως τσαρλατάνων που λυμαίνονται το χώρο της εσωτερικής αναζήτησης.

Δαιμονισμένος! (μέρος δεύτερο)

Είναι πολλά τα ερωτήματα που περιμένουν απάντηση σχετικά με το ζήτημα του Δαιμονισμού, με πρώτο και κύριο το εάν μια τέτοια κατάσταση υφίσταται ή όχι. Μπορεί, θεωρητικά, ένα πνεύμα να εισέλθει και να ελέγξει ένα σώμα και μπορεί κάτι τέτοιο να αποδειχτεί; Νομίζω πως πριν κανείς θέσει ένα τέτοιο αναμενόμενο ερώτημα, θα πρέπει να έχει σκεφτεί το σε τι ακριβώς συνίσταται η "απόδειξη" που περιμένει να λάβει.
Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε και τα οποία έχουν ισχυριστεί γνώστες από διάφορους χώρους, η ψυχή στο επίπεδό της παραμένει αμόλυντη, μακριά από το κακό. Η οντότητα που εισέρχεται στον άνθρωπο, δεν καταργεί την ψυχή, δεν την εκδιώχνει αλλά αποκτά, κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος, έλεγχο πάνω στις λειτουργίες του σώματος. Όταν η δαιμονική συνείδηση είναι "εξαντλημένη" ή σε ύφεση, είναι η ψυχή που μιλάει και κατά τους εξορκισμούς ζητάει τη βοήθεια των παρισταμένων.
Ο Δαιμονισμός, για να συμβεί, χρειάζεται ο άνθρωπος να βρίσκεται σε συγκεκριμένη κατάσταση, κατά την οποία η Αύρα του είναι διαταραγμένη και δεν βρίσκεται σε καλή ψυχική και σωματική κατάσταση. Ακόμη και αυτά να συμβαίνουν, όμως, μια δαιμονική οντότητα δεν είναι εύκολο να ελέγξει το ανθρώπινο σώμα αλλά ούτε και να εισέλθει εντελώς απρόσκλητη και αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο σημείο, για το οποίο κανείς μπορεί να σκεφτεί πολλά. Διότι ο Δαιμονισμός δεν εκδηλώνεται πάντοτε με τόσο εντυπωσιακό τρόπο όσο έχει κανείς συνηθίσει να νομίζει, επηρεασμένος προφανώς από τον κινηματογράφο και τις φημολογίες. Αλλά για αυτό ας μιλήσουμε αργότερα.


Δαιμονισμός και ψυχαθένειες

Σε παλιότερες εποχές, κάθε φορά που ο άνθρωπος παρουσίαζε αλλόκοτη συμπεριφορά, αυτή αποδιδόταν σε δαιμονική επίδραση και τελούνταν τα ανάλογα τυπικά ή οι τελετουργίες εξευμενισμού, ώστε ο Δαίμονας να υποχωρήσει και ο άνθρωπος να πάψει να βασανίζεται. Χρειάστηκε να περάσουν πολλοί αιώνες μέχρι ο άνθρωπος και η επιστήμη του να ανακαλύψουν την Ψυχιατρική, τη φυσιολογία και παθολογία του νευρικού συστήματος και τις καταστάσεις εκείνες που ονομάζονται πλέον ψυχικές παθήσεις και η κατάσταση άλλαξε δραματικά. Τώρα, από εκεί που όλοι έψαχναν να βρουν το Διάβολο κρυμμένο πίσω από οτιδήποτε τους έμοιαζε παράξενο, πλέον ψάχνουν να βρουν ανατομικές και λειτουργικές ανωμαλίες που επιδρούν στην ψυχική σφαίρα και η αλήθεια είναι πως τα φάρμακα και οι διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας άλλαξαν πολύ την αντίληψη των ανθρώπων.
Το 1923, ο Freud δημοσίευσε τη μελέτη του "Μια δαιμονολογική νεύρωση του 17ου αιώνα" στην οποία παρατήρησε πως οι αναφορές για οργιαστικές τελετές στα περίφημα sabbath των μαγισσών, αντικατοπτρίζουν ουσιαστικά την καταπιεσμένη σεξουαλική φύση των ανθρώπων της εποχής εκείνης. Ο μεγάλος ψυχίατρος θεωρούσε επίσης το Διάβολο ως την αρνητική όψη της πατρικής φιγούρας, ακριβώς όπως ο Θεός συμβολίζει τη θετική.
Ο μαθητής του Freud, Jung, επίσης κορυφαίος (και κατά τη γνώμη μου μεγαλύτερος από τον δάσκαλό του) ψυχίατρος, επεκτείνοντας τις απόψεις του πρώτου, θεώρησε πως ο Διάβολος δεν είναι απλά το αρνητικό πατρικό πρότυπο αλλά εκείνο που ονόμαζε Σκιά, με άλλα λόγια όλες οι απωθημένες τάσεις, η σκοτεινή μας πλευρά, οτιδήποτε απορρίπτουμε για ηθικούς, αισθητικούς ή οποιουσδήποτε άλλους λόγους. Ο ίδιος ο Jung λέει ότι: " Αν οι απωθημένες τάσεις ή η Σκιά, όπως τις αποκαλώ, ήταν προφανώς κακές, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αλλά η Σκιά είναι απλώς κατώτερη, πρωτόγονη, απροσάρμοστη και αδέξια. Δεν είναι εντελώς κακή". Κατά τη γνώμη μου, ο Jung εδώ μας λέει κάτι εξαιρετικά σημαντικό, κάτι που από αιώνες τώρα είναι γνωστό στους Εσωτεριστές και που με αυτό εξηγούνται πολλά σημεία από τις αναφορές στις δίκες των μαγισσών και στις εμπειρίες με Δαίμονες, όπως και στις κατηγοριοποιήσεις αυτών ή στις ειδικότητές τους, που πολλές φορές προκαλούν τα γέλια επειδή πρόκειται για σκανδαλιές και ανοησίες και όχι για τρομερό κακό.


Δαιμονικές ατμόσφαιρες

Από την άλλη, όμως, κανείς δεν θα πρέπει να παραβλέπει πως, ακόμα και αν όλα αυτά ισχύουν, η δύναμη που έχουν οι Σκεπτομορφές που δημιουργούν τα απωθημένα και η σκοτεινή μας πλευρά, είναι εξαιρετικά μεγάλη για τον απλό άνθρωπο και ειλικρινά θα ήθελα να δω πως θα μπορούσε κανείς να "χειριστεί" μια δύναμη σαν αυτή που αποκαλούμε Ασμοδαίο ή Μπελιάλ.
Μιλήσαμε πριν σχετικά με το ότι ο Δαίμονας δεν έρχεται απρόσκλητος, όσο ενάντιο στη Λογική και αν ακούγεται αυτό. Διότι θα αναρωτηθεί κάποιος πως είναι δυνατό να επιθυμήσει κανείς έστω και να πειραματιστεί με τους Δαίμονες, ό,τι κι αν αυτοί αντιπροσωπεύουν. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που συνειδητά ή ασυναίσθητα πειραματίζονται μαζί τους. Η πρώτη περίπτωση είναι προφανής και δεν θα αναλυθεί. Για τη δεύτερη, όμως, υπάρχει ο Εσωτερικός κανόνας που λέει πως το Όμοιο έλκει το Όμοιο. Όταν ολόκληρη η ζωή του ανθρώπου, σε κάθε της έκφανση - εκδήλωση περιστρέφεται γύρω από την αρνητική όψη, τότε θα ελκύσει την αντίστοιχη δύναμη. Οτιδήποτε και αν είναι ο Σατανάς ή όποιος μικρότερος τη τάξει δαίμονας, ισχυροποιείται από τις σκέψεις, τις φαντασίες και τους φόβους μας. Δεν θα ήταν υπερβολή εάν ισχυριζόμουν πως τη μορφή του Σατανά τη γιγάντωσαν οι σέκτες της χριστιανικής πίστης, επειδή πολλές από αυτές κατέληξαν να μιλούν και να ασχολούνται πολύ περισσότερο με το Σατανά παρά με το Θεό. Όταν ολόκληρη η ζωή των πιστών εκείνων στρέφεται γύρω από τις αρνητικές δυνάμεις και πόσο μάλλον όταν αυτοί οι πιστοί τις προσωποποιούν, κατορθώνουν να δημιουργήσουν μια ζοφερή σκεπτοατμόσφαιρα, έναν Διάβολο που μόνοι τους αναγόρευσαν ουσιαστικά σε έναν δεύτερο αλλά κακόβουλο Θεό. Ο Διάβολος θα έπαυε να υπάρχει αν κανείς δεν ασχολούνταν μαζί του αλλά αντίθετα αν εφάρμοζε το Νόμο και ενδιαφερόταν για την εξέλιξη της ψυχής του. Το Κακό, όπως θεωρείται Εσωτερικά, παύει να υπάρχει όταν, σύμφωνα με τη Διάνοια που έδωσε στη Dion Fortune το Κοσμικό Δόγμα: "(...)δημιουργείς γύρω του (από το κακό δηλαδή) ένα κενό και να μην αφήνεις την αντίθεση να το αγγίξει. Τότε, μένοντας χωρίς αντίδραση, είναι ελεύθερο να ακολουθήσει τους νόμους της δικής του φύσης, που είναι να ενωθεί με την κίνηση του Δακτυλίου - Χάους. Έτσ, περνάει έξω από την περιφέρεια του Σύμπαντος όπου και συναντάει την περιδίνηση του Αδιαπέραστου Δακτύλιου και φτάνει σε έναν τόπο τέτοιας αρχέγονης απλότητας, που αποσυντίθεται στα δικά του στοιχεία. Αυτά έλκονται από την πλησιέστερη κίνηση, που είναι ο Δακτύλιος - Κόσμος, η φύση του Καλού. Βέβαια, σε ένα άλλο σημείο, αναφέρει πως το "Κακό" καταστρέφεται, εάν υπάρχει μια υπεραφθονία καλού. Υπάρχει στις μέρες μας;
Όταν ολόκληρες πλανητικές δυνάμεις στηρίζουν τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις πάνω στη δαιμονοποίηση των αντιπάλων τους, δημιουργούν τη σκεπτοατμόσφαιρα και σκεπτομορφή ενός Δαίμονα. Όταν τον συνδέσουν με την αρχέγονη δύναμη που εκείνος θα αντιπροσωπεύει από εδώ και πέρα, τότε κάλεσαν από την άβυσσο κάτι που δεν μπορούν να ελέγξουν και είναι απόλυτα αναμενόμενο πως η δύναμη εκείνη, αργά ή γρήγορα θα στραφεί εναντίον τους. Ο Καμαήλ δεν θα είναι πλέον η Αρχαγγελική συνείδηση του Γκεβούρα αλλά ένας από τους ισχυρότερους Αρχιδαίμονες. Δυστυχώς, το έτος 2012 θα ευνοηθεί πολύ η αρνητική πλευρά της ευλογημένης Γκεβούρα.
Οι παραπάνω απόψεις, στη γενική τους μορφή, ουσιαστικά δεν διαφέρουν πολύ από εκείνα που ψυχίατροι και απλός κόσμος γνωρίζουν. Εάν κανείς ζει σε ένα αρρωστημένο περιβάλλον αναμφίβολα θα αρρωστήσει και ο ίδιος. Εάν κανείς αντιμετωπίζεται ως δαιμονισμένος, ίσως να μπορεί τελικά να δαιμονιστεί; Είπαμε πως κάτι τέτοιο είναι μεν δύσκολο, αφού υπάρχουν αρκετές ασφαλιστικές δικλείδες αλλά δεν είναι αδύνατο.


Αναπάντητα ερωτήματα

Φυσικά, ένα θέμα όπως αυτό δεν εξαντλείται ούτε και αναπτύσσεται εύκολα. Δεν μπορούν να απαντηθούν όλα τα ερωτήματα σε μερικά μικρά άρθρα και κυρίως δεν μπορεί κανείς με βεβαιότητα να αποφανθεί εάν ο παθώς εμφανίζει απλά μια λειτουργική ανωμαλία της ψυχικής σφαίρας ή εάν πίσω από αυτή υποκρύπτεται μια δαιμονική επίδραση. Δυστυχώς, η αμάθεια και ημιμάθεια που επικρατούν, κάνουν ειδικούς και μη ειδικούς να προσπαθούν να δώσουν απαντήσεις που στερούνται σοβαρότητας. Σε περιστατικά όπου υπάρχει εγκληματική πράξη και μάλιστα σφοδρής αγριότητας, συνηθέστερα μιλούν για προηγούμενα ψυχολογικά προβλήματα του ασθενή. Δεν είμαι ψυχίατρος και μπορεί να σφάλλω, ωστόσο πολύ θα ήθελα να μου εξηγηθεί τι είδους προβλήματα ήταν αυτά. Διότι ψυχικό πρόβλημα είναι και η κατάθλιψη αλλά από όσο γνωρίζω δεν οδηγεί τον άνθρωπο σε άγρια εγκλήματα, όπως δεν τον οδηγούν τα αντικαταθλιπτικά ή τα ήπια ηρεμιστικά. Έχω τη ζωηρή εντύπωση πως τα αναφερόμενα ψυχολογικά προβλήματα των δραστών αποτελούν την εύκολη εξήγηση καταστάσεων που ουδέποτε ψάχτηκαν σε βάθος. Ο οποιοσδήποτε κάνει έγκλημα ισχυρής αγριότητας, εκ των πραγμάτων δεν θεωρείται ψυχικά ισορροπημένος.
Επίσης, κατά πόσο μπορεί ένας εξορκισμός, που στις περισσότερες των περιπτώσεων γίνεται με "άγριες" συνθήκες να βοηθήσει κάποιον είτε είναι ψυχικά ασθενής είτε δαιμονισμένος;
(συνεχίζεται)

Δαιμονισμένος! (μέρος πρώτο)

Εάν υπάρχει κάποιος τομέας της μεταφυσικής γνώσης που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την επιστήμη στο να τον ερμηνεύσει, αυτός θα ήταν σίγουρα το περίφημο όσο και αμφιλεγόμενο φαινόμενο του Δαιμονισμού, κατά το οποίο μια δαιμονική οντότητα εισέρχεται στο σώμα ενός δύστυχου ανθρώπου και αναλαμβάνει τον έλεγχο των κινήσεων, σκέψεων και πράξεών του. Η ανθρώπινη συνείδηση δεν αποβάλεται αλλά παραμένει δέσμια του Δαίμονα, στις επιθυμίες του οποίου υποκύπτει, καταστρέφοντας συχνά το ίδιο το υλικό σώμα που τη φιλοξενεί, μέσα από φοβερές πράξεις αυτοτραυματισμού.
Το σημερινό μας άρθρο θα το ξεκινήσουμε ανάποδα από ότι συνήθως και θα είναι από μια προσωπική εμπειρία που θα ξεκινήσουμε να ξετυλίγουμε τους συλλογισμούς μας.

Η δαιμονισμένη στα μάτια ενός παιδιού

Ήμουν αρκετά μικρός, φαντάζομαι γύρω στα 13 με 14, όταν παραβρέθηκα σε μια τελετουργία που δεν είχα παρακολουθήσει έως τότε - και από τότε δεν παρακολούθησα ξανά, όσο και αν το ήθελα. Οι λεπτομέρειες του που συνέβη αυτή, όπως και το πως και γιατί παραβρέθηκα κι εγώ τόσο μικρός, δεν έχουν σημασία, πάντως ήταν στο χώρο ενός χριστιανικού ναού που αυτή έλαβε χώρα. Παρόντες ήταν δυο ιερείς, μερικοί άντρες, ένας ή δυο ψάλτες και μερικές γυναίκες. Όχι παραπάνω από είκοσι άτομα, δηλαδή. Θυμάμαι ακόμα κάποιους από αυτούς να φέρνουν συνοδεία μια γυναίκα, η οποία φαινόταν να είναι ταλαιπωρημένη και υποβασταζόμενη σχεδόν κατέρρευσε μπροστά στην Ωραία Πύλη βογγώντας, όπως υπέθεσα τότε, από τον πόνο. Λίγη ώρα αργότερα ξεκίνησαν οι ψαλμωδίες και η γυναίκα άρχισε να ταράζεται. Βρισκόμουν σε σχετική απόσταση αλλά μπορούσα να παρατηρώ το οτιδήποτε, καθώς με είχαν συμβουλεύσει να μην πλησιάσω αλλά και να μην απομακρυνθώ.
Παρατηρούσα τις αντιδράσεις της γυναίκας. Ξεκίνησε να ταράζεται και με τα κλειστά της μάτια έδινε την εντύπωση ενός ανθρώπου που βλέπει έναν άσχημο εφιάλτη, λίγο αργότερα όμως τα άνοιξε και με νευρικές κινήσεις του κεφαλιού της, κοίταζε τριγύρω έναν έναν, όπως και τους άντρες που την κρατούσαν διακριτικά. Λίγο αργότερα έμαθα πως ήταν συγγενείς της. Όσο συνεχιζόταν η τελετουργία, η γυναίκα έκανε σαν αγρίμι που προσπαθεί να καταλάβει τι του συμβαίνει, σύντομα όμως άλλαξε τακτική και ξέσπασε σε ένα υστερικό γέλιο και μέσα από αρκετά τολμηρές φράσεις, ρωτούσε τους παριστάμενους αν έβρισκαν σημασία σε όλο εκείνο που γινόταν εκεί. Τέτοιο γέλιο ομολογώ πως έκτοτε δεν έχω ακούσει ποτέ. Η πράξη της ανταμοίφθηκε με ένα ράντισμα Αγιασμού και τότε μια κραυγή που πάγωσε το αίμα μου γέμισε το μικρό Ναό. Η κοπέλα τότε άρχισε να ουρλιάζει, να μουγκρίζει και να βγάζει ήχους που δύσκολα βγαίνουν από τις φωνητικές χορδές, φαντάζομαι. Στόλισε τούς Ιερείς με ένα σωρό αποτρόπαιες εκφράσεις, από εκείνες που δύσκολα ακούς από άντρα, πόσο μάλλον από γυναίκα και άρχισε να χτυπιέται τόσο που τίναζε τους άντρες που την κρατούσαν μακριά. Έγινε ιδιαίτερα επιθετική, μάλιστα δάγκωσε γερά έναν αλλά δεν τολμούσε να πλησιάσει τους Ιερείς, από τους οποίους ο ένας διάβαζε ευχές μέσα από ένα βιβλίο και ο άλλος, κρατώντας στο ένα χέρι το Σταυρό και στο άλλο το αγιαστήρι, τη ράντιζε με Αγιασμό και εκείνη κυριολεκτικά αφήνιαζε και μιλούσε με ακατάληπτες εκφράσεις, όταν δεν βωμολοχούσε.
Μου είναι πραγματικά δύσκολο να σας μεταφέρω το πως έσκουζε, μούγκριζε, βρυχόταν και γενικά δεν μπορώ να σας περιγράψω τους ήχους που έβγαζε αλλά και ούτε να σας επαναλάβω τα όσα έλεγε, όσα μπορούσα να καταλάβω τουλάχιστον. Πολλές φορές ακουγόταν αντρική φωνή, άλλες πάλι το υστερικό γέλιο ενός μικρού παιδιού, ενώ, δύσκολο να το πιστέψει κανείς, το ξέρω, δεν ήταν λίγες οι φορές που είχε κανείς την εντύπωση πως ακούγονταν περισσότερες από μία φωνές να βγαίνουν μέσα από εκείνο το λαιμό, του οποίου οι φλέβες πετάγονταν. Κοντά σε αυτά, έφτυνε, έκανε χειρονομίες και σπασμούς πολλές φορές, έκλαιγε, ικέτευε και - κυρίως - απειλούσε με φριχτά βασανιστήρια "όταν θα έρθετε μαζί μου εκεί κάτω".
Υπήρχαν και στιγμές που, εξουθενωμένη και με εντελώς διαφορετικό πρόσωπο, παρακαλούσε να τη βοηθήσουμε και επαναλάμβανε προσευχές που της υποδείκνυαν οι Ιερείς, καθώς έπινε Αγιασμό. Ένιωσα μια απέραντη θλίψη για το μαρτύριο του πλάσματος εκείνου που σύντομα ξεκίνησε πάλι να λέει ασυναρτησίες και να κάνει όσα έως τότε με είχαν τρομοκρατήσει. Δεν παρατήρησα καμία εντυπωσιακή μεταφυσική δραστηριότητα, εκτός ίσως του ότι όταν σωριαζόταν στο πάτωμα, δονούνταν έλεγες ολόκληρος ο Ναός, λες και είχε πέσει κάτω κάτι εξαιρετικά βαρύ.
Δεν θυμάμαι πόσο κράτησε η τελετουργία, κράτησε αρκετά πάντως και στο τέλος της η γυναίκα ήταν ήρεμη αλλά όχι "καλά", όπως έμαθα. Ήταν ένας Εξορκισμός που θα χρειαζόταν να επαναληφθεί, διότι το Δαιμόνιο δεν είχε βγει από μέσα της, μόνο είχε εξουθενωθεί, μέχρι την επόμενη φορά που θα αντιμετώπιζε τις ισχυρές επικλήσεις στον Ιησού, στους Αγγέλους, τους Αποστόλους και τους Αγίους. Αρκετό καιρό αργότερα, έμαθα πως η νεαρή γυναίκα είχε γίνει εντελώς καλά, αφού ο Δαίμονας την είχε εγκαταλείψει.

Μετά τον Εξορκισμό

Άκουσα αρκετές φορές την κασέτα, στην οποία είχε καταγραφεί το Τελετουργικό και, μετά από την εμπειρία εκείνη, κατάλαβα πως τα όσα μας έλεγαν στην Εκκλησία για τους Δαίμονες ήταν πολύ λίγα. Αν και δεν υπήρχε καμία από εκείνες τις εντυπωσιακές κινήσεις που μας δείχνει ο κινηματογράφος, εντούτοις η αίσθηση ήταν απολύτως τρομακτική. Ένιωθε κανείς πως βρισκόταν αντιμέτωπος με κάτι που ήταν εξαιρετικά κακόβουλο, με ένα Κακό που λες και δεν ανήκε στον κόσμο των ανθρώπων. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να έρθω σε επαφή με ψυχιατρικούς ασθενείς σε φάσεις κρίσεως, είδα πολλά παρόμοια χαρακτηριστικά αλλά πάντοτε απουσίαζε η αίσθηση εκείνου του απόλυτου κακού που κρυβόταν μέσα στη γυναίκα. Ρώτησα τον εαυτό μου πολλές φορές εάν το σκηνικό ήταν που προκαλούσε το φόβο μέσω της υποβολής ή ίσως η μικρή μου ηλικία αλλά, σας μιλώ ειλικρινά, μόνο σε μια άλλη προσωπική μου εμπειρία έχω βιώσει την αίσθηση της τόσο μεγάλης κακοβουλίας. Αλλά για αυτήν δεν θα μιλήσουμε.
Από τότε, ο Δαιμονισμός αποτέλεσε αντικείμενο έρευνάς μου, η οποία συμπεριέλαβε τις προσωπικές μου πεποιθήσεις και την όποια επιστημονική μου κατάρτιση, σε μια απόπειρα να απαντήσω στον εαυτό μου εάν τέτοιο φαινόμενο υφίσταται ή αν απλώς αποτελεί μια δεισιδαιμονική ονοματολογία κάποιας ή κάποιων ψυχιατρικών καταστάσεων.
(συνεχίζεται)

Θρυλικά Βιβλία (μέρος τρίτο)

Αποκάλυψη του Ιωάννη

"Ωδε η Σοφια εστιν. Ο εχων νουν ψηφισατω τον αριθμον του Θηριου, αριθμος γαρ ανθρωπου εστι. Και ο αριθμος αυτου χξς' "
Εάν κανείς χαρακτήριζε το συγκεκριμένο βιβλίο ως το πιο παράξενο βιβλίο όλων των εποχών, δεν θα είχε και άδικο. Είναι τόσα τα μυστήρια και τόσες οι ζοφερές εικόνες του βιβλίου αυτού, που πλέον έχει επικρατήσει να αποκαλούμε "Αποκάλυψη" οποιαδήποτε καταστροφή παίρνει μεγάλες διαστάσεις.
Κατά τα άλλα, εκτός από τις πλανητικής κλίμακας συμφορές, το βιβλίο έχει δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες συμβολισμούς που είναι δύσκολο να ερμηνευθούν - αποκαλυφθούν με σαφήνεια και αποτελούν πρόκληση για τους αναζητητές και το αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν πολλές απόψεις ερμηνείας.
Ίσως το πιο παράξενο σημείο του βιβλίου να αποτελεί η εμφάνιση στη γη του Αντίχριστου, ενός ανθρώπου ο οποίος θα είναι ό,τι ήταν και ο Ιησούς αλλά στην αντίθετη όψη και του οποίου η αποστολή θα είναι η διαστροφή του μηνύματος του Χριστού. Ο Ιωάννης, στο περίφημο χωρίο που αναφέραμε παραπάνω, λέει ότι κανείς μπορεί να βρει το όνομά του, διότι το άθροισμα των γραμμάτων που το αποτελούν, δίνει τον αριθμό χξς', ο οποίος αποδίδεται ως 666. Έκτοτε πολλοί αναζητητές έχουν προσανατολιστεί στο ποιός μπορεί να είναι ο Αντίχριστος. Άλλοι λένε πως έχει ήδη γεννηθεί στο Λονδίνο, άλλοι ότι θα είναι ένας παγκοσμίου φήμης πολιτικός ή επιχειρηματίας, άλλοι βλέπουν τον αντίχριστο και το χάραγμά του πίσω από τα barcode ή τα γεγονότα της Αποκάλυψης πίσω από τις φυσικές καταστροφές. Ποια είναι η αλήθεια; Κανείς δεν ξέρει και αυτό είναι που κάνει το βιβλίο τόσο απόκοσμα γοητευτικό. Διότι, παρά τα τρομερά γεγονότα που θα προηγηθούν, στο τέλος ο αντίχριστος θα συντριβεί και, σε άγνωστο χρόνο, θα συμβεί η Δευτέρα Παρουσία, όπου θα κριθούν οι ζωντανοί και οι νεκροί.
Πως να ερμηνεύσει κανείς ένα τέτοιο βιβλίο, όταν η κυριολεκτική ερμηνεία του προκαλεί τόσα πολλά προβλήματα; Τι είδους γνώσεις μπορεί να επιστρατεύσει και πόσο σίγουρος μπορεί να είναι για την ερμηνεία; Είναι αρκετό το ατομικό και πλανητικό μας επίπεδο ώστε να κατανοήσει τα κρυμμένα νοήματα της Αποκάλυψης;


Το βιβλίο της Urantia

Να ένα βιβλίο που εμένα προσωπικά με έχει γοητεύσει με το λόγο και το περιεχόμενό του. Το βιβλίο αυτό δόθηκε κάπου στη δεκαετία του 1910 σε έναν άνθρωπο που κοιμόταν, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη. Συγγραφείς του βιβλίου αυτού υποτίθεται πως είναι πνευματικές οντότητες, που έδωσαν συνολικά 196 έγγραφα μέσα από 2.097 σελίδες στο κοιμώμενο υποκείμενο, ενώ ακολούθησε η πολυετής συλλογή και μελέτη των κειμένων αυτών από μια ομάδα ανθρώπων που τελικά αποφάσισαν να το εκδώσουν το 1955.
Το μυστηριώδες αυτό βιβλίο αποτελεί στο μεγαλύτερο μέρος του μια Κοσμολογία, αρκετά διαφορετική από εκείνες που έχουμε συνηθίσει, που θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι αποτελεί το πάντρεμα αρκετών εσωτερικών γνώσεων με το κίνημα του New Age, που βέβαια εμφανίστηκε πολύ αργότερα. Ανάμεσα σε άλλα, παραδέχεται την ύπαρξη ενός ρυθμιστή Θεού, την ύπαρξη αρκετών παράλληλων συμπάντων, την κατοίκηση του διαστρικού χώρου από πολλές εξωγήινες φυλές, ταυτίζει την αποστασία του Εωσφόρου με την επανάσταση ενός άρχοντα γειτονικού αστρικού συστήματος και άλλα πολλά.
Εκτός αυτών, μιλάει για την εξέλιξη των όντων στον πλανήτη Urantia (Γη), αναφέρεται στην εμφάνιση του ανθρώπου και στους πολιτισμούς που δημιούργησε και καταλήγει στο τελευταίο μέρος του στη διήγηση της καθόδου του Ιησού στη Γη, για τον οποίο λέει πως το ουράνιο όνομά του είναι Μιχαήλ. Περιγράφει με πολύ λογοτεχνικό τρόπο τα γεγονότα που προϋπήρξαν της ενσάρκωσης του Μιχαήλ - Ιησού, αναφέρεται στους Πατριάρχες και αποσαφηνίζει πολλά σημεία της ζωής του που παραμένουν κρυφά στα Ευαγγέλια.
Διαβάζοντας κανείς το βιβλίο της Urantia, έρχεται σε επαφή ουσιαστικά με μια διήγηση περί Γης και περί της θέσης και του ρόλου της στη Δημιουργία. Το βιβλίο δεν περιλαμβάνει επιστημονικές ακρότητες αλλά έχει αρκετά σημεία που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αιρετικά από αρκετούς, συμπεριλαμβανομένων και των ταγών της θρησκείας. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι αξίζει τον κόπο να μελετηθεί...


Τίμαιος - Το Κοσμικό Δόγμα

Ίσως ξενίσει αρκετούς το γεγονός ότι επέλεξα να εξετάσουμε αυτά τα δύο βιβλία μαζί, η αλήθεια είναι όμως πως θεωρώ ότι το δεύτερο χρωστάει πολλά στο πρώτο. Ο Πλατωνικός Τίμαιος είναι γνωστότερος στον πολύ κόσμο διότι εκεί αναφέρεται η περίφημη ιστορία της Ατλαντίδας, για την οποία έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία και άρθρα, ενώ κάποτε είχε ψηφιστεί ως πιο ενδιαφέρον θέμα παγκοσμίως, πολύ πριν την ίδια τη Δευτέρα Παρουσία! Μετά την αναφορά στο καταποντισμένο αυτό νησί, όμως, ο Τίμαιος συνεχίζει με μια μεγαλειώδη περιγραφή της Δημιουργίας και του ανθρώπου.
Το Κοσμικό Δόγμα, αποτελεί ένα έργο που δόθηκε στη μεγάλη αποκρυφίστρια Dion Fortune από τα εσωτερικά πεδία στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και πραγματεύεται το ίδιο ακριβώς πράγμα: τη Δημιουργία από εσωτερικής πλευράς. Μελετώντας τα δύο αυτά δυσνόητα βιβλία, κατανοεί κανείς τις ομοιότητές τους και θα μπορούσε να ισχυριστεί πως η Fortune είχε υπόψη της τον Τίμαιο. Χωρίς κάτι τέτοιο να μπορεί να αποκλειστεί, η πραγματικότητα είναι πως η εσωτερική γνώση είναι μία και σαν αόρατο ρεύμα διατρέχει όλους εκείνους που είναι πρόθυμοι και αγνοί να συνδεθούν μαζί της.
Τα δύο βιβλία αυτά μιλούν για τις μεγαλειώδεις στιγμές που το Ανεκδήλωτο άρχισε να εκδηλώνεται, ξεκινώντας από το άμορφο στο μορφικό, από το αφηρημένο στο συγκεκριμένο, από το πρωτόγονο στο απλό και μέσα από αυτές τις διαδικασίες απαντούνται και άλλα ερωτήματα σχετικά με τη φύση του Κακού, με τη δύναμη της Εξέλιξης, με τη φύση του Θεού και του ανθρώπου και με ένα σωρό άλλα θέματα. Η μελέτη των δύο αυτών βιβλίων θεωρώ ότι δεν είναι ακίνδυνη, καθώς κινητοποιεί το Νου του ανθρώπου και όποιος έχει λόγο να φοβάται την πρώτη αυτή αφύπνιση, καλά κάνει και φοβάται.

Θρυλικά Βιβλία (μέρος δεύτερο)

Όπως υπάρχουν παράξενοι άνθρωποι, έτσι υπάρχουν και παράξενα βιβλία που έχουν να μας διηγηθούν περίεργες ιστορίες, που πολλές φορές έρχονται σε αντίθεση ή ακόμη και σε σύγκρουση με εκείνα που θεωρούσαμε πως ξέρουμε για τον κόσμο. Τα βιβλία, από την άλλη, δεν είναι νεκρές σελίδες αλλά ζωντανοί οργανισμοί που μπορεί να έχουν πολλαπλές επιδράσεις σε εκείνον που θα τα μελετήσει. Διότι γράφτηκαν από έναν νου δημιουργικό, μέσα από νοητικές και όχι μόνο διαδικασίες. Όπως ο σπόρος, αν πέσει σε γόνιμο έδαφος θα βλαστήσει, έτσι εκδηλώνουν τη δράση τους αυτοί οι οργανισμοί. Ας περάσουμε όμως να εξετάσουμε μερικά από τα βιβλία αυτά. Λέμε "μερικά" και όχι "όλα", γιατί καταλαβαίνετε πως κάτι τέτοιο θα ήταν αδύνατο.

Παλαιά Διαθήκη - Γένεση
Να ένα βιβλίο (ή μια σειρά βιβλίων) που έχουν τόσο πολύ παρεξηγηθεί, ως συνήθως από εκείνους που διακρίνονται για την ημιμάθεια και τη μισαλλοδοξία τους. Το "έγκλημα" της Παλαιάς Διαθήκης και της Γένεσης, είναι ότι αποτελούν κληρονομιά του εβραϊκού έθνους και η ατυχία τους ήταν ότι κατά καιρούς έχουν πέσει στα χέρια ανθρώπων που στερούνταν της παραμικρής λογικής. Κι ενώ ο χαρακτήρας των βιβλίων αυτών ήταν κατεξοχήν μυστικιστικός, στα χέρια φονταμενταλιστών της θρησκείας έγιναν όπλα που στήριξαν φυλετικές και κάθε άλλου είδους διακρίσεις. Οι δικοί μου αναγνώστες, όμως, θέλω να ελπίζω ότι στέκονται πέρα από όλα αυτά και για αυτό το "παραπέρα" της Γένεσης θα μιλήσουμε εδώ.
Ένα από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν μερικοί, είναι να ερμηνεύουν το βιβλίο αυτό κατά γράμμα, θεωρώντας το μάλλον ως ένα λανθασμένο σύγγραμμα Βιολογίας και Κοσμολογίας, παρά ως ένα πνευματικό κείμενο. Έτσι, δεν μπορούν να κατανοήσουν τη δημιουργία του Φωτός πριν τη δημιουργία των Φωστήρων του Ουρανού, όπως και δεν μπορούν να καταλάβουν για ποιό λόγο δεν γίνεται αναφορά σε δεινοσαύρους. Το τελευταίο, κατά την γνώμη μου, αποτελεί ένα από τα βλακωδέστερα επιχειρήματα, διότι σε έναν σημερινό κατάλογο, όπου απαριθμούνται μερικά εκατομμύρια ειδών στον πλανήτη, τότε σαφώς η παράλειψη της Γένεσης θα ήταν πολύ μεγαλύτερη από τη μη αναφορά στους δεινόσαυρους.
Όμως όχι, η Γένεση είναι κάτι άλλο. Είναι η Εσωτερική Δημιουργία που ενδιαφέρεται για τον Δημιουργικό Λόγο και όχι για τους επιστημονικούς νόμους με τους οποίους αυτή συντελέστηκε. Αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα από μόνο του και δεν θα το θίξουμε αλλά θα προσθέσουμε μερικές ακόμη δυσκολίες της Γένεσης. Καταρχήν, μας διαφεύγει το εάν έχουμε την πιστή της μετάφραση, δεδομένου των πολλών ερμηνειών που έχει μια λέξη στα εβραϊκά. Έπειτα, γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι εβραίοι συγγραφείς, χρησιμοποιούσαν κώδικες όταν έγραφαν, όπως η Γκεμάτρια, η Νοτάρικον και η Τεμουρά, που ήταν και οι τρεις μαζί κάτι πολύ παραπάνω από απλούς κώδικες. Το αποτέλεσμα της χρήσης αυτών των μεθόδων, είναι πίσω από μια ιστορία της Γένεσης, να κρύβονται τελείως διαφορετικά νοήματα. Διότι η Γένεση έχει γραφτεί με τις αρχές της Καμπάλλα και είναι γεμάτη από δύσκολους συμβολισμούς, για πολλούς από τους οποίους δεν διαθέτουμε το κλειδί της ερμηνείας.
Επομένως, η Γένεση μας λέει μυστηριώδη πράγματα, που έχουν κεντρίσει το ενδιαφέρον μελετητών σε όλες τις περιοχές. Μας μιλάει για το μυστηριώδες προπατορικό αμάρτημα, τον αινιγματικό ρόλο του Όφη, υπονοεί την πτώση των Αγγέλων μόλις είδαν τις θυγατέρες των ανθρώπων, μιλάει για φυλές γιγάντων, για τον μυστηριώδη Αρχιερέα Μελχισεδέκ, για θαυματουργικές εμφανίσεις του Θεού και των Αγγέλων. Πράγματι, είναι πολλά τα "θαυμαστά" και τα περίεργα που θα βρει κανείς στο βιβλίο αυτό, είτε το δει ως ένα διασκεδαστικό μυθολογικό κείμενο είτε πολύ περισσότερο έτσι και αποφασίσει να μελετήσει, όσο γίνεται, το μυστικιστικό του μέρος. Εκεί θα βρει πολλά, ακόμη θαυμαστότερα από τον πρώτο αναγνώστη, εκείνον που θα μείνει μόνο στην κυριολεξία του κειμένου. Σε κάποιο επόμενο άρθρο, ίσως επιχειρήσουμε να ρίξουμε φως σε μερικά μόνο από τα χιλιάδες σημαντικά της σημεία.

Βιβλίο του Ενώχ

Εξωκανονικό αλλά όχι αιρετικό θεωρείται το βιβλίο του Ενώχ, με λίγα λόγια δεν διδάσκεται και δεν θα ακούσετε να διαβάζουν αποσπάσματά του στις Θείες Λειτουργίες. Η κυριότερη αιτία είναι πως αποκαλύπτει ότι η αιτία της περίφημης Πτώσης των Αγγέλων ήταν η λαγνεία που επέδειξαν για τις θυγατέρες των ανθρώπων. Μια ομάδα από αυτούς, περίπου 50 στον αριθμό, με αρχηγό τον Σεμιαζάς, κατέβηκαν στη γη, τεκνοποίησαν με τις κόρες των ανθρώπων και τις δίδαξαν τέχνες που ήταν απαγορευμένες. Σαν να μην έφτανε αυτό, τα παιδιά τους ήταν γίγαντες που καταδυνάστευαν τους ανθρώπους, μέχρι που ο Θεός αποφάσισε να παρέμβει και να ρίξει τους εκπεσόντες στα τάρταρα, εξαφανίζοντας τη φυλή των γιγάντων και φέρνοντας τον Κατακλυσμό ως τιμωρία στους ανθρώπους.
Μπορεί το βιβλίο να δίνει μια σχετικά λογική αιτία για την Πτώση, όμως δημιουργεί και ένα σωρό άλλα προβλήματα. Πως είναι δυνατόν ένα πνεύμα, όπως ο Άγγελος, στον οποίο απουσιάζουν οι κατώτερες όψεις, να μπορεί να τεκνοποιήσει; Για ποιό λόγο ο Θεός αποφάσισε να επιτρέψει στα κακοποιά πνεύματα των γιγάντων να εξακολουθήσουν να είναι δέσμια στη Γη και να βασανίζουν τους ανθρώπους; Πως άραγε ο Νώε θεωρήθηκε παιδί Αγγέλου και είχε τη δυνατότητα της ομιλίας σε ηλικία που αυτή κανονικά απουσιάζει;
Και πάλι θα χρειαστεί να θυμήσουμε τη συμβολικότητα των ιστοριών αυτών, χωρίς αυτό να σημαίνει πως το αινιγματικό αυτό βιβλίο, στο οποίο περιγράφονται πολλές γνώσεις της τότε εποχής, καθώς και περιγραφές των Κολάσεων και των Παραδείσων, θα στερηθεί του μυστηρίου του.

Νεκρονομικόν

Ενώ τα δύο προηγούμενα βιβλία υπάρχουν και μπορείτε να τα αγοράσετε, δεν συμβαίνει το ίδιο με το Νεκρονομικόν, που θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί ως το πιο μυστηριώδες βιβλίο όλων των εποχών, για τον απλούστερο λόγο ότι κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά εάν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει. Φυσικά, η σύγχρονη έρευνα μας λέει ότι το βιβλίο αυτό είναι απλά προϊόν της γόνιμης φαντασίας του Lovecraft, όμως υπάρχουν ακόμη πολλοί που πιστεύουν ότι το βιβλίο αυτό είναι υπαρκτό είτε στο υλικό πεδίο είτε στο Αστρικό.
Καταρχήν, τι σημαίνει Νεκρονομικόν; Υπάρχουν πολλές απόψεις αλλά τις περισσότερες τις θεωρώ τραβηγμένες. Πιθανώς να σημαίνει "Βιβλίο των Νεκρών Ονομάτων" ή "Βιβλίο του Νόμου των Νεκρών". Τι περιέχει; Σύμφωνα με το μύθο, ονόματα, σφραγίδες, επικλήσεις και τελετουργικά που αφορούν στην επίκληση των Μεγάλων Παλαιών. Σύμφωνα με τον Lovecraft, γράφτηκε από τον Αμπντούλ Αλ Χαζρέντ, έναν άραβα ποιητή που δεν φημιζόταν για την πνευματική του ισορροπία, μιας και είχε επισκεφτεί τη μαγική πόλη Ιρέμ των Κιόνων, την οποία είχαν φτιάξει τα Τζίνι σε προανθρώπινες εποχές και είχε ακούσει το ουρλιαχτό τους. Υποτίθεται ότι τον καταβρόχθισε ζωντανό, παρουσία μαρτύρων, ένα αόρατο τέρας και αυτό ήταν ένα ταιριαστό τέλος στη μυθική ζωή του.
Το βιβλίο αυτό, στα έργα του Lovecraft υπάρχει σε περιορισμένα αντίτυπα, φυλασσόμενα σε ιδιαίτερους χώρους και ελάχιστα αποσπάσματά του είναι γνωστά, καθώς υποτίθεται πως διηγείται την άγνωστη ιστορία του πλανήτη μας. Διασημότερη από όλα παραμένει η μυστηριώδης εισαγωγή του που αναφέρεται στον Κθούλου: "Δεν είναι νεκρό εκείνο που αιώνια κοιμάται και στο διάβα παράξενων αιώνων, ακόμη και ο θάνατος μπορεί να πεθάνει".
Για μερικούς οπαδούς της σύγχρονης μαγείας (ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν οι ίδιοι), το Νεκρονομικόν είναι ένα εγχειρίδιο μιας ισχυρής μαγείας που δόθηκε από τον Lovecraft, ο οποίος κατά γενική ομολογία είχε μεγάλη σχέση με τον Αποκρυφισμό. Κυκλοφορούν κάποιες εκδόσεις του Νεκρονομικόν αλλά, φυσικά, δεν πρόκειται για το αυθεντικό, μιας και εκείνο το έχουν υποτίθεται λίγοι, οι οποίοι και πειραματίζονται με την ισχυρή του μαύρη μαγεία (...) Όποια και αν είναι η αλήθεια, ο συγγραφέας έχει φροντίσει να μας πληροφορήσει ότι ακόμη κι εκείνος που από περιέργεια θα διαβάσει αράδες από το αποτρόπαιο αυτό σύγγραμμα, θα ζήσει για λίγο μέσα στην παράνοια, μέχρι να του τελειώσει η ζωή, συνήθως μέσα στον τρόμο και τον αποτροπιασμό...
(συνεχίζεται)

Θρυλικά Βιβλία (μέρος πρώτο)

Καμιά φορά, καθώς σκεφτόμαστε το Παράδοξο, φέρνουμε στο νου μας μέρη απομακρυσμένα, μυστικά, μαγικά, που βρίσκονται σε κρυφές γωνιές του χάρτη και ελάχιστοι τα ξέρουν. Τότε ξυπνάει μες στις καρδιές μας ο πόθος της εξερεύνησης, θέλουμε να βρεθούμε στους τόπους εκείνους που μας ασκούν γοητεία και να ξεκλειδώσουμε τα μυστικά τους. Στην πραγματικότητα, τέτοιοι τόποι και τέτοιες παράδοξες πραγματικότητες υπάρχουν μέσα στο ίδιο μας το σπίτι, τοποθετημένες στα ράφια της βιβλιοθήκης μας. Ναι, είναι για τα βιβλία που μιλάμε, για εκείνα τα "αντικείμενα" που στην πραγματικότητα κλείνουν μέσα τους ένα ολόκληρο Αστρικό Πεδίο. Γιατί το κάθε βιβλίο αποτελεί από μόνο του έναν ολοκληρωμένο κόσμο, με όλες τις ιδιότητες εκείνου στον οποίο ζούμε και, πολλές φορές, με ακόμη περισσότερες, εντελώς διαφορετικές.
Έχει λεχθεί ότι τα βιβλία είναι ή μπορεί να γίνουν επικίνδυνα και μια ιστορική ανασκόπηση μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια της άποψης. Κάποτε καίγονταν τα βιβλία, ακριβώς γιατί θεωρούνταν επικίνδυνα για την κοινωνία και την εξουσία. Έχουν μεγαλύτερες δυνάμεις τα βιβλία από όσο φαντάζεται ο μέσος άνθρωπος αλλά, τις περισσότερες φορές, δεν ξέρει πως να τις χρησιμοποιήσει και αυτό ίσως να αποτελεί μια ασφαλιστική δικλείδα. Ακόμα όμως και αν δεν ξέρει πως να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις εκείνες, ο οποιοσδήποτε μπορεί να ταξιδέψει με ένα βιβλίο, ακόμα και αν το ταξίδι του, σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί να του κρύβει ευχάριστες ή δυσάρεστες εκπλήξεις. Είναι η γοητεία όμως του άγνωστου που μας τραβάει όλους στις ομιχλώδεις ακρογυαλιές του και, ανοίγοντας την πρώτη κιόλας σελίδα ενός βιβλίου, το ταξίδι έχει ήδη ξεκινήσει και κανείς δεν ξέρει σε ποιά όχθη θα τον βγάλει.
Σε αυτή τη σειρά άρθρων θα ασχοληθούμε με μυστηριώδη, θρυλικά βιβλία, υπαρκτά και φανταστικά. Θα προσπαθήσουμε, όσο γίνεται και όσο επιτρέπεται να καταδυθούμε στα βάθη τους, να αποκαλύψουμε μέρος των μυστικών τους και να προσθέσουμε μερικά ακόμη ερωτήματα στα δεκάδες, αν όχι χιλιάδες που συνοδεύουν μερικά από αυτά. Όπως και να έχει το πράγμα, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το ταξίδι σας ευχάριστο και άνετο, χωρίς μάλιστα να έχετε καν απομακρυνθεί από την καρέκλα σας. Το πολύ πολύ να πάτε μέχρι τη βιβλιοθήκη σας γιατί κάποια από τα μυστηριώδη αυτά βιβλία τα έχετε, τα έχουμε όλοι...
(συνεχίζεται)

Ψυχική επίθεση και άμυνα (μέρος δεύτερο)

Θα έχετε παρατηρήσει πως αποφεύγω να σας μιλήσω για αστρικές μάχες σαν αυτές που βλέπετε στο σινεμά. Το εάν ή ο κινηματογράφος απέχει ή όχι από την πραγματικότητα δεν είναι σκόπιμο να το αναφέρουμε, θα περιοριστούμε όμως να πούμε ότι ο καθένας, ανάλογα με την εμπειρία του, βιώνει διαφορετικά την ψυχική επίθεση και ανάλογα με τις δυνατότητές του αλλά και άλλους παράγοντες, τη βλέπει διαφορετικά.
Η επιστήμη της ψυχιατρικής θα μας βοηθούσε σημαντικά στο να κατανοήσουμε την ψυχολογία εκείνων που είναι επιρρεπείς στην ψυχική επίθεση. Διότι, δυστυχώς, στο χώρο του αποκρυφισμού και της μεταφυσικής, ένας πολύ μεγάλος αριθμός αυτοτιτλοφορούμενων "δασκάλων", "μυστών" ή πείτε τους όπως αλλιώς θέλετε, θα μπορούσαν με κάθε άνεση να είναι τρόφιμοι ψυχιατρείου και να ελπίζουν στην ίαση και δεν υποτιμώ καθόλου το σοβαρό θέμα της ψυχικής επίθεσης ούτε και το υποβιβάζω μιλώντας για ψυχοπαθείς που εκδηλώνουν τον άρρωστο ψυχισμό τους μέσα από τη μεταφυσική και χώρους όπως τον αποκρυφισμό. Ναι, θα πρέπει να λαμβάνετε πολύ σοβαρά υπόψη σας ότι ακόμη κι εγώ ίσως που γραφω, να μην είμαι το πλέον ισορροπημένο ψυχικά άτομο. Να αμφιβάλετε για τον οποιονδήποτε και να εμπιστεύεστε την εσωτερική φωνή που θα σας προειδοποιήσει και θα σας μεταφέρει την αντίστοιχη αίσθηση. Αν μέσα σας κάτι δεν πάει καλά, αν είστε σε επιφυλακή χωρίς να μπορείτε να το αιτιολογήσετε, αν κάτι δεν σας αρέσει τελοσπάντων, τότε υπάρχει πολύ σοβαρή πιθανότητα το άτομο με το οποίο σχετίζεστε να μην είναι αυτό που δείχνει και θα πρέπει να είστε προσεκτικοί, διότι η επιβεβαίωση, όταν έρθει, θα είναι το σινιάλο για να αρχίσετε το τρέξιμο και να ξεκόψετε μια και καλή με δαύτους. Ένας που πραγματικά βαδίζει το δρόμο του Δεξιού Μονοπατιού, διακρίνεται για την ισορροπία στο συναίσθημα, για την αίσθηση γαλήνης και ασφάλειας που επιβεβαιώνει και η εσωτερική σας φωνή και, κυρίως, για την πλήρη ταύτιση λόγων και έργων. Δεν μπορώ εγώ να σας ζητάω να ελέγξετε τη λίμπιντό σας κι εγώ να τη σπαταλώ, όπως δεν μπορώ να σας ζητάω να ελέγχετε το συναίσθημα και την επιθυμία κι εγώ να διακρίνομαι για την κυκλοθυμία μου. Φυσικά, οι ανθρώπινες αδυναμίες είναι δεδομένες σε όλους μας και κανείς δεν είναι τέλειος. Αρκεί την ατέλειά του να μην τη βαπτίζει "μύηση" που οι υπόλοιποι δεν κατέχουν.

Ψυχική ανεπάρκεια

Είναι γνωστό από την ψυχολογία ότι τα άτομα με υπερτροφικό Εγώ ή τα άτομα που πάσχουν από συμπλέγματα κατωτερότητας, ζουν παραληρήματα δύναμης και μεγαλείου, προσπαθώντας να αντιρροπήσουν μια πραγματικότητα που είναι τελείως διαφορετική από εκείνη που θα επιθυμούσαν. Από αυτά τα άτομα είναι γεμάτοι όλοι οι χώροι, δεν θα έμενε έξω ο χώρος του αποκρυφισμού. Κάποια από τα άτομα αυτά θα αναζητήσουν διέξοδο στο χώρο της εσωτερικής αναζήτησης και αν έχουν και μια σχετική δυνατότητα υποβολής και βρουν και πρόσφορο έδαφος, τότε τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Αυτό είναι η ψυχική επίθεση, η άσκηση ψυχικής βίας με οποιονδήποτε τρόπο. Μπορεί κανείς να τη συναντήσει στον προϊστάμενο που μειώνει τον υφιστάμενό του, στη μητέρα που γεμίζει με ενοχές τα παιδιά της, στο δάσκαλο που υποτιμά το μαθητή του, στον ιερωμένο που τρομοκρατεί το ποίμνιό του. Η υποβολή στους άλλους, κατά τη γνώμη μου, σχεδόν πάντα ενέχει και το στοιχείο της αυθυποβολής του επιτιθέμενου ή τουλάχιστον της ενίσχυσής του. Ας δώσουμε παραδείγματα.
Οι παλιότεροι από εσάς θα θυμάστε την "Αγία" Αθανασία του Αιγάλεω που είχε πείσει πολύ κόσμο, ακόμη και ιερείς, ότι συνδιαλέγονταν με την ίδια την...Παναγία. Ως απόδειξη, μάλιστα, επεδείκνυε σημάδια στο στήθος της, προτάσεις ολόκληρες, που υποτίθεται ότι με θαυματουργικό τρόπο γράφονταν από το Θεό. Τα προβλήματα, όμως, ήταν τα εξής. Η Παναγία ποτέ δεν της έκανε τη χάρη να εμφανιστεί στο πλήθος, όπως η ίδια είχε ισχυριστεί, η γραφή είχε άφθονα ορθογραφικά λάθη (ο Θεός θα πρέπει να γνωρίζει ελληνικά, λέω εγώ τώρα) και αποδείχτηκε ότι τα δημιουργούσε η ίδια, σύμφωνα με τους ιατροδικαστές. Το πράγμα έγινε επικίνδυνο όταν η ίδια δημιούργησε μια τεράστια περιουσία πείθοντας άτομα να της τα παραχωρήσουν soli Deo gloria και όταν ξεκίνησαν δεκάδες κατηγορίες για αρπαγή περιουσίας και για βασανιστήρια μέσα στο "θεάρεστο" ίδρυμά της. Για σκεφτείτε λίγο. Η δράση της κράτησε περισσότερα από τριάντα χρόνια και στο διάστημα αυτό είχε εξαπατήσει εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες ανθρώπους. Θα συνέβαινε κάτι τέτοιο, άραγε, αν η ίδια δεν είχε κάποιες δυνατότητες υποβολής και αν οι ακόλουθοί της δεν είχαν μειωμένη βούληση και αντιστάσεις; Και όπως πάντα συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, όσοι κακήν κακώς ξέφυγαν από τα δίχτυα της, είπαν πως ήταν σαν υπνωτισμένοι. Οι αρπαχτικές της τάσεις και η λατρεία που της έδειχναν τόνωναν την αυθυποβολή της μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο τόσο που και η ίδια δεν αποκλείεται, ενώ ξεκίνησε από μια ανόητη απατεώνισσα, να κατέληξε να πιστεύει πως ήταν Αγία. Ναι, ήταν απατεώνισσα αλλά ναι, κάτι είχε και έμπλεξε στα δίχτυα της ακόμη και επιφανείς προσωπικότητες της εποχής. Σας μυρίζει υποβολή και ψυχική επίθεση; Τότε μυρίζουμε το ίδιο πράγμα.

Θύματα της δικής τους θυμαπάτης

Κανονικά, άτομα που προβαίνουν σε ψυχική επίθεση, είναι άτομα άρρωστα, που χρειάζονται την αγάπη μας. Όσο και αν μας εξοργίζουν, δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που λέει ο Σαίξπηρ, ότι δηλαδή μισούμε την αμαρτία την ίδια αλλά όχι τον αμαρτωλό. Αιώνες νωρίτερα ο Ιησούς είχε διακηρύξει το ίδιο πράγμα και το είχε εφαρμόσει. Πως μπορείς να κρατήσεις κακία σε ένα άτομο που αφέθηκε στη Σκιά και σαν μαριονέτα κουνιέται στους ρυθμούς της; Περισσότερο χρειάζονται συμπαράσταση για να κατανοήσουν τη θέση τους και να θεραπευτούν, παρά οτιδήποτε άλλο, όμως δεν θα μιλήσουμε για τους τρόπους θεραπείας σε αυτό το σημείο. Μισούμε τη θυμαπάτη και επιθυμούμε τη διάλυσή της αλλά οφείλουμε να μιλήσουμε για τους τρόπους με τους οποίους θα προστατευτούμε από τις επιθέσεις που ενδεχομένως συναντήσουμε.

Ψυχική άμυνα

Τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Αφήστε τους άλλους να μιλούν για πολύπλοκα τυπικά, για τη χρήση διαφορετικών σταυρών κατά περίπτωση και για κάθε άλλη τυπολατρεία χωρίς ουσία. Ο πλέον σπουδαίος τρόπος προστασίας είναι το να έχετε μια τόσο ισχυρή βούληση που να μην επιτρέπετε την υποβολή και το κακό να σας επηρεάσει. Με το να έχετε ισχυρή θέληση, η αύρα σας δεν διαπερνάται από κανέναν, απατεώνα ή μη. Εάν δεν πιστέψετε στις απειλές του, κανένα κακό δεν θα σας επηρεάσει. Εάν υπάρχει απειλή ή υποψία τέτοιας επίθεσης, ένα απλό "χάσου από 'δω" σας πληροφορώ είναι η καλύτερη προστασία. Διότι έτσι μπλοκάρετε την υποβολή.
Είναι χρήσιμο επίσης για όσους από εσάς είστε θρησκευόμενοι, να επικαλεστείτε τη δύναμη ενός συμβόλου της πίστης σας. Μην ακούτε τι λένε, δεν έχει καμία σημασία εάν θα είναι ο Σταυρός της θυσίας, ο ισοσκελής, ο κελτικός ή οποιοσδήποτε άλλος, αν θα είναι το πύρινο ξίφος ή ο λωτός με το φως, η πεντάλφα ή η σβάστικα. Σημασία έχει να πιστεύετε στο σύμβολο αυτό και στην προστασία που σας παρέχει. Μην αναρωτιέστε αν ο Ιησούς ήταν ένα ιστορικό πρόσωπο, ένας μεγάλος διδάσκαλος, ένας γιός Θεού ή μια συμβολική ιστορία. Εάν τον πιστεύετε, ζητήστε την προστασία του και θα την έχετε. Αυτό μας έλειπε, να χρειάζεται ένα πλάσμα του Θεού βοήθεια και αυτή να μην έρχεται επειδή ο Σταυρός ήταν της θυσίας και όχι ο ισοσκελής! Θα ακούσετε πολλές τέτοιες ανοησίες και από άτομα μάλιστα που υποτίθεται πως πολεμούν τη δεισιδαιμονία των "κατώτερων" μαζών. Ω, της υποκρισίας! Πραγματικά, όσο περισσότερο θα ασχολείστε με αυτά τα ζητήματα τόσο πιο πολύ θα εξοργίζεστε.
Βασικός κανόνας, όμως, είναι ότι σε μια επίθεση ποτέ δεν απαντάμε με επίθεση. Αφενός θα υποστούμε το φαινόμενο μπούμερανγκ, αφετέρου, όπως αναφέραμε και παραπάνω, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι πως η επίθεση είναι όντως συνειδητή επιλογή του επιτιθέμενου. Το πιο πιθανό είναι να αγνοεί και ο ίδιος αυτό που γίνεται και να χρειάζεται βοήθεια και όχι επίθεση.

Ψυχική επίθεση και άμυνα (μέρος πρώτο)

Είναι, φαίνεται, το δυστυχές χαρακτηριστικό της Μεταφυσικής να μην μπορούμε να μιλήσουμε για αυτήν χωρίς να καταδεικνύουμε τις υπερβολές και τις ανοησίες με τις οποίες έχουν "στολίσει" τα πολύ σοβαρά της θέματα διάφοροι επιτήδειοι. Όμοια και σε αυτή την περίπτωση, πολύ φοβάμαι πως θα χρειαστεί να ασχοληθούμε περισσότερο με τις ανόητες δεισιδαιμονίες που κυκλοφορούν γύρω από το σημαντικό θέμα της ψυχικής επίθεσης και άμυνας, παρά με την ουσία του που είναι και η πραγματικά σοβαρή. Παρ' όλα αυτά, θα κάνουμε μια ειλικρινή προσπάθεια να εξετάσουμε το θέμα όσο πιο διεξοδικά γίνεται, αντλώντας πληροφορίες από διάφορους τομείς γνώσης, αποκρύπτοντας εκείνα που δεν χρειάζονται στον πολύ κόσμο και, τέλος, χωρίς να καταφύγουμε στον εντυπωσιασμό των "μαγικών συνταγών" προστασίας που διαφημίζονται στο διαδίκτυο, θα συμβουλέψουμε τους αναγνώστες μας με απλότητα αλλά όχι με απλοϊκότητα. Διότι υπάρχει ένας εξαιρετικά αποτελεσματικός όσο και απλός τρόπος για να προστατευθεί κανείς από μια ψυχική επίθεση και τον τρόπο αυτό συνήθως τον αποκρύπτουν όλοι εκείνοι που τιτλοφορούνται ως γκουρού της γνώσης. Η σοβαρότητα του θέματος, όμως, είναι δεδομένη και όσο και αν το κυνήγι μαγισσών, στην τεράστια πλειοψηφία των περιπτώσεων, ξεκίνησε από προλήψεις και δεισιδαιμονίες, ε, δεν μπορεί, είχαν βάλει το χέρι τους και οι "μάγισσες" στο να αποκτήσουν αυτή τη φήμη. Ο κόσμος μπορεί να είναι τρελός κι εύπιστος αλλά όχι τόσο όσο θα ήθελαν μερικοί να πιστεύουν. Και οι μάγισσες το διαπίστωσαν με πικρό τρόπο αυτό, κι ακόμα το διαπιστώνουν.

Ψυχική επίθεση

Ας ξεκινήσουμε με μια απλή και καθημερινή ματιά. Από τις κοινωνικές σας συναναστροφές, θα έχετε παρατηρήσει ότι υπάρχουν άνθρωποι που, χωρίς να κάνουν κάτι ιδιαίτερο, είναι ικανοί να καταστρέφουν τη διάθεση των γύρω τους, ενώ παράλληλα μια γενική κακοτυχία φαίνεται να τους ακολουθεί. Επίσης, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που ο λαός συνηθίζει να λέει πως "ματιάζουν" και όποιος έρχεται σε επαφή μαζί τους έχει συμπτώματα μιας απότομης αδιαθεσίας, που εκδηλώνεται με πονοκέφαλο, ζάλη, ναυτία, κόπωση έως και λιποθυμικά επεισόδια, χωρίς καμία υποκείμενη νόσο. Σε μια τέτοια περίπτωση που έτυχε να εξετάσω και ιατρικά, δεν υπήρχαν στοιχεία ηλεκτρολυτικών διαταραχών ή υπογλυκαιμίας και γενικά δεν υπήρχε ιατρικός λόγος για την εκδήλωση των φαινομένων αυτών, αν και παραδέχομαι πως θα χρειαζόταν ολόκληρη έρευνα για αυτούς τους ανθρώπους.
Από την άλλη, υπάρχουν άνθρωποι με τόση γοητεία που είναι αδύνατο κανείς να τους αντισταθεί, παρά υποκύπτει στη βούλησή τους και τα αποτελέσματα είναι ανάλογα. Κι αν κανείς θεωρεί πως υπερβάλω, δεν έχει παρά να ξεψαχνίσει λίγο περισσότερο τις ειδήσεις και τις εφημερίδες ή ακόμη και να ανακαλέσει δικές του εμπειρίες. Οι επιστήμονες έχουν να προτείνουν θεωρίες αρκετά ασφαλείς, που έχουν να κάνουν με τις ορμόνες και την εξωλεκτική επικοινωνία και έχουν αρκετό δίκιο. Αν γνώριζαν περί των ενεργειών, των πολικοτήτων και των υπολοίπων σωμάτων που συνιστούν τον άνθρωπο, τότε θα μπορούσαν να έχουν μια ολοκληρωμένη θεωρία.
Είναι, λοιπόν, κοινό κτήμα ότι ο νους των ανθρώπων έχει κάποια ιδιότητα με την οποία εκφράζεται η διάθεσή του και όσο και αν οι προαναφερθείσες περιπτώσεις μοιάζουν ετερόκλιτες μεταξύ τους, στην ουσία το ζήτημα μπορεί κανείς να πει ότι είναι ενεργειακό, όπως και να κατηγοριοποιεί κανείς τις περιπτώσεις αυτές. Για παράδειγμα, θα μπορούσε κανείς να πει ότι το "μάτιασμα", η βασκανία των χριστιανών, μπορεί να αποτελεί μια εκδήλωση βαμπιρισμού που μπορεί και να είναι ασυνείδητη εκ μέρους του επιτιθέμενου. Στην πραγματικότητα, η μεγάλη πλειοψηφία των ψυχικών επιθέσεων δεν γίνεται συνειδητά από τον επιτιθέμενο, διότι κι εκείνος είναι μπλεγμένος σε σκοτεινά γρανάζια χωρίς να το ξέρει. Οι κατευθυνόμενες επιθέσεις είναι πολύ σπάνιες και απαιτούν συνήθως ενασχόληση του ανθρώπου, όπως και κίνητρο. Για ποιό λόγο να επιτεθώ εγώ σε εσάς, για παράδειγμα, αν δεν μας χωρίζει κάτι και αν δεν είμαι τόσο πλανημμένος που να περπατώ με γοργά βήματα στο Αριστερό Μονοπάτι; Από την άλλη, είναι βασικός κανόνας το φαινόμενο "μπούμερανγκ", κατά το οποίο εκείνο που κάνω εγώ σε σας γυρίζει πίσω σε μένα, για να το θέσω απλά. Εάν κινούμαι από μοχθηρά κίνητρα εναντίον σας, τότε το σκοτάδι καλεί το σκοτάδι και η επίθεση θα γυρίσει σε μένα με πολλαπλάσια ταχύτητα και σφοδρότητα.

Υποβολή

Πολλές από τις περιπτώσεις ψυχικής επίθεσης εξηγούνται με την παραδοχή της υποβολής, κατά την οποία μια ιδέα υποβάλεται σε ένα άτομο. Η υποβολή μπορεί να γίνει τυχαία, χωρίς κακό σκοπό ή συνειδητά. Στην πρώτη περίπτωση, εάν κανείς διηγείται ιστορίες για φαντάσματα μέσα στην άγρια νύχτα, ο νους εκείνου που υποβάλεται ευκολότερα θα παρεξηγεί τις σκιές και τους θορύβους, θα βλέπει φαντάσματα παντού. Στη δεύτερη περίπτωση, επίσης χρειάζεται ειδική εκπαίδευση προκειμένου ο ένας να υποβάλει με τη βούλησή του κάποιον συγκεκριμένο. Από την εμπειρία μου, ο μηδενιστής υποβάλεται σχεδόν μηδαμινά, όπως μηδενιστικές είναι και οι αντιλήψεις του, ενώ ο μυημένος καθόλου.
Υπάρχει, επίσης, η δυνατότητα της αυθυποβολής, όπου το ίδιο το άτομο υποβάλει τον εαυτό του. Τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν οι υποχονδριακές ιδιοσυγκρασίες, όπου ο άνθρωπος, για παράδειγμα, νομίζει ότι πάσχει από συγκεκριμένη ασθένεια, της οποίας μπορεί και να εμφανίσει τη συμπτωματολογία. Μια άλλη τέτοια περίπτωση είναι αυτό που ο λαός ονομάζει "ανεμογκάστρι", όπου η γυναίκα, χωρίς να είναι έγκυος, εμφανίζει όλα τα σημεία εγκυμοσύνης, με τρόπο αρκετά θεαματικό.
Είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς πότε μια κατάσταση οφείλεται σε ψυχική επίθεση με την εσωτερική έννοια ή σε υποβολή. Εάν μάλιστα σκεφτούμε την πιθανότητα ψυχικών νόσων, το πράγμα γίνεται ακόμη δυσκολότερο.

Απατεώνες προγνώστες κι αποκρυφιστές

Ίσως μοιάζει λανθασμένη η τοποθέτηση ενός τέτοιου ζητήματος στο θέμα που συζητάμε, ωστόσο θα αποδείξω γιατί είναι σχετικό. Είναι σχετικό, λοιπόν, διότι έχει μεγάλη σχέση με την υποβολή και με την ψυχολογία, που έχουν τη δική τους αξία η καθεμία στην ψυχική επίθεση. Η επιτυχία όλων αυτών των επιτηδείων, καθώς και των αυτοαποκαλούμενων διδασκάλων και διδασκαλισσών, εξαρτάται στο μέγιστο βαθμό από την υποβολή που ασκούν στο νου των θυμάτων τους, που κατά τα άλλα μπορεί να είναι κι άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου. Τα άτομα αυτά, λοιπόν, από την υποβολή που έχουν υποστεί, υποπίπτουν σε αυτό που η ψυχολογία ονομάζει "αυτοεκπληρούμενη προφητεία". Με λίγα λόγια, ασυνείδητα δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις ώστε να εκπληρωθεί η πρόβλεψη των επιτηδείων που, για να δημιουργήσουν την κατάλληλη υποβλητική ατμόσφαιρα, χρησιμοποιούν σύμβολα που ανάθεμα κι αν ήξεραν τι ακριβώς αντιπροσωπεύουν, όπως είναι αμφίβολο το να γνωρίζουν τι ακριβώς λένε πέραν από ανοησίες, γαρνιρισμένες με ικανές δόσεις εσωτερισμού και αποκρυφισμού. Ας έχουν την κατανόησή μας, άρρωστοι και πλανεμμένοι άνθρωποι είναι αλλά ας μην αφεθούμε στις παγίδες τους. Ας υψώσουμε φραγμό στις υποβολές τους, ας τους διαγράψουμε από τις λίστες μας αλλά ας προσευχόμαστε για αυτούς.

Η πραγματικότητα των ψυχικών επιθέσεων

Αδιάφορα από την αιτιολογία που δίνει κανείς στις ψυχικές επιθέσεις (ή την ονομασία), δεν παύουν να είναι μια υπαρκτή κατάσταση, που μπορεί να έχει εξαιρετικά δυσάρεστα αποτελέσματα. Ο αδαής άνθρωπος, πίσω από ένα τέτοιο περιστατικό, θα διακρίνει την τυχαιότητα. Ο επιστήμονας θα προσπαθήσει να ερμηνεύσει με κανόνες της επιστήμης και αρκετές φορές θα πέσει μέσα στις υποθέσεις του. Ο άνθρωπος με εσωτερική υποδομή θα δει το ζήτημα ολιστικά και θα διακρίνει τις λεπτοφυείς επιδράσεις που οι άλλοι δύο δεν μπορούν, επομένως θα μιλήσει είτε για ένα φαινόμενο που έχει αποκλειστικά και μόνο επιστημονική τεκμηρίωση είτε πίσω από αυτήν θα δει μια ψυχική επίθεση. Παραμένει ανοιχτό ως ερώτημα και εξαιρετικά ενδιαφέρον ως μελέτη το να κατορθώσει κάποιος να συνδέσει τις ψυχικές επιθέσεις που αφορούν στο αιθερικό ή στο αστρικό σώμα με τις επιπτώσεις που μέσω του φαινομένου του Αντίκτυπου συμβαίνουν στο πυκνό υλικό σώμα.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως, σε κάθε περίπτωση σωματικής ή ψυχικής δυσλειτουργίας, ο άνθρωπος θα πρέπει να απευθύνεται στους ειδικούς επιστήμονες και όχι να ψάχνει για ψυχική επίθεση ή να βάζει άλλους που δεν μπορεί να ελέγξει την αξιοπιστία τους, να ψάχνουν για αυτόν. Επικουρικά, μπορεί ο ίδιος να πάρει μέτρα ασφαλή και αξιόπιστα αλλά πάντοτε, σε κάθε περίπτωση (και θέλω να το κατανοήσετε αυτό για αυτό και το επαναλαμβάνω) που είναι διαταραγμένη η υγεία, θα πρέπει να απευθύνεστε σε γιατρούς.
Τα μέτρα προστασίας από τις επιθέσεις, θα δοθούν στο δεύτερο μέρος του άρθρου, μαζί με γενικότερες συμβουλές αποφυγής των κακοτοπιών...
(συνεχίζεται)

Η πρακτική Καμπάλλα

Θα χρειαζόταν ένα εκτενέστατο άρθρο για να περιγράψει τις πρακτικές εφαρμογές της Καμπάλλα και άλλοι θα ήταν πιο ικανοί από εμένα για να το συγγράψουν. Δεν έχω ούτε το σκοπό ούτε τη δυνατότητα να "αποκαλύψω" τα μυστικά τους αλλά θα εμπιστευτώ την πιο βαθιά μου αίσθηση ως αληθινή και θα μιλήσω για την Καμπάλλα όπως την αντιλαμβάνομαι και όπως θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην καθημερινή ζωή. Γιατί δεν είναι ένα νεκρό σύστημα ούτε και χρειάζεται κανείς να γνωρίζει απ΄έξω τα Ονόματα Δύναμης του Θεού και τα ονόματα των Αρχαγγέλων για να πετύχει σπουδαία πράγματα. Αρκεί να κινείται από Αγάπη, που είναι μια από τις μεγαλύτερες (αν όχι η μεγαλύτερη) Δυνάμεις του Κόσμου και αρκεί η πρόθεσή του να είναι ισχυρή, σταθερή και σύμφωνη με τον Κοσμικό Νόμο.
Όπως σε ένα σπίτι υπάρχουν πολλές μπρίζες και κανείς με την κατάλληλη υποδοχή μπορεί να συνδεθεί με την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, έτσι και στον κόσμο μας υπάρχουν "υποδοχείς" που όταν κανείς συνδεθεί μαζί τους, συνδέεται με τις Δυνάμεις του Σύμπαντος. Αυτά τα ενεργειακά κέντρα στον άνθρωπο θα τα έχετε ακούσει με το όνομα "τσάκρα" και δεν αμφιβάλω για την αξία ή τη χρησιμότητά τους αλλά δεν θα μιλήσω για αυτά. Θα έχετε ακούσει ίσως για διάφορες τεχνικές με τις οποίες τα κέντρα αυτά "καθαρίζονται" και ενεργοποιούνται, πετυχαίνοντας σημαντικά αποτελέσματα, που στην ουσία είναι αυτό που περιγράψαμε παραπάνω. Κάποιοι άνθρωποι, όμως που ενδιαφέρονται για την εξέλιξη της ψυχής τους και φλέγονται από εκείνο που οι χριστιανοί ονομάζουν "Θείο Έρωτα", δεν γνωρίζουν τις τεχνικές αυτές και ούτε λίγο ούτε πολύ, αισθάνονται πως θα χάσουν τον ίδιο τον Παράδεισο. Ας μην ανησυχούν, δεν θα χάσουν εκείνο για το οποίο φλέγονται μόνο και μόνο επειδή δεν γνωρίζουν το τυπικό μέρος.
Το Κέτερ, η Πρώτη Εκδήλωση, το Μαλκούτ της Αρνητικής Ύπαρξης βρίσκεται εκδηλωμένο παντού. Κυριολεκτικά, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, το Κέτερ βρίσκεται από κάτω, βρίσκεται πίσω από το δέντρο στη σκιά του οποίου δροσίζεστε, στους τοίχους του σπιτιού που αναπαύεστε μετά από μια δύσκολη μέρα, στη θάλασσα που κολυμπάτε, στο χιόνι με το οποίο παίζετε. Το Κέτερ βρίσκεται στον ίδιο τον άνθρωπο που κρίνετε ως όμορφο ή άσχημο, ερωτεύσιμο ή όχι, καλό ή κακό. Γιατί ο άνθρωπος είναι απευθείας αντανάκλαση του Κέτερ κι εδώ βρίσκεται το μυστικό του "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσιν" και γιατί σκοπός του ανθρώπου, που ολόκληρη τη ζωή του κάθε φορά πασχίζει, είναι η επιστροφή του εκεί από όπου ξεκίνησε, δηλαδή στο Κέτερ. Και αυτό είναι που στην ουσία πρεσβεύουν όλες οι θρησκείες αν και το περιγράφουν με διαφορετικούς τρόπους. Σηκώνοντας όμως κανείς τα πέπλα της παρανόησης που έφερε ο Πύργος της Βαβέλ, βρίσκει από πίσω το Στέμμα να ακτινοβολεί και προς αυτό το Φως κινούνται οι ψυχές αφού αφήσουν πίσω ένα ένα τα σώματα που τους ορίστηκαν. Μπορείτε, λοιπόν, να είστε βέβαιοι ότι "ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει". Όποιος με αγνή πρόθεση ζητήσει τον Πατέρα, θα τον βρει και ας μην γνωρίζει τις γλώσσες με τις οποίες τον επικαλούνται. Ένας σοφός Γέροντας που ήξερα κάποτε, έλεγε πως το μόνο που χρειάζεται να λέει κανείς με ολόκληρη τη θέρμη της ψυχής του είναι: "Θεέ μου, σ΄αγαπώ". Και είχε δίκιο γιατί η επιθυμία του ανθρώπου να προσεγγίσει το Θείο και η αγάπη του είναι τα ισχυρότερα τυπικά. Δεν υπάρχει καμιά δυνατότερη κραυγή από εκείνην της ψυχής που αποζητά το Δημιουργό της, να είστε λοιπόν βέβαιοι πως οι κραυγές σας θα ακουστούν και θα υπάρξει ανταπόκριση.
Μπορείτε να είστε βέβαιοι πως οι αρχές της Καμπάλα διέπουν ολόκληρη τη ζωή μας σε κάθε της έκφανση. Δεν χρειάζεται κανείς που δεν ενδιαφέρεται για εις βάθος γνώση να γνωρίζει τους συμβολισμούς και τις αντιστοιχίες, όπως δεν χρειάζεται να είναι μύστης ή θεολόγος για να διακρίνει το θαύμα. Όταν κανείς επιτελεί διανοητικό έργο είναι το Χοντ που εκφράζεται και πίσω από το έλεος κρύβεται η δύναμη του Χέσεντ, ενώ η καλλιτεχνική φύση είναι μέρος της φύσης του Νετζά και με αυτό "συνδέεται" όποιος δίνει μορφή στη φαντασία του.
Αφήστε τον κάθε ανόητο και την κάθε ανόητη να λένε τις ανοησίες τους και να δίνουν διαλέξεις αποκλειστικότητας στη γνώση, ζήστε την Καμπάλα, αφήστε τη να μιλήσει μέσα σας, βιώστε τη χωρίς να ακούτε εμένα ή τον οποιονδήποτε. Όταν μιλάει η Φώτιση όλοι οι άλλοι υποβολείς σταματούν.

Μεταφυσική ανωτερότητα:τα δίχτυα της Σκιάς

Θα αφήσουμε λίγο το ακαδημαϊκό ύφος και τις ορολογίες και θα περιπλανηθούμε σε ένα θέμα που αγγίζει τα όρια της Σκιάς, την οποία ο Εσωτεριστής καλείται να αντιμετωπίσει με διάφορες μορφές: είτε ως τρομακτική φιγούρα του Αστρικού Πεδίου (βλέπε επαφές με το Διάβολο) είτε ως ψευδαισθήσεις του Νοητικού Πεδίου κλπ. Από τους πειρασμούς της Σκιάς δεν ξεφεύγει ούτε ο εμπειρότερος δάσκαλος, πόσο μάλλον ο ανώριμος μαθητής. Αλλά είναι με τη Σκιά που πρέπει να είναι εχθροί και όχι μεταξύ τους, διότι το Κοσμικό Έκτρωμα είναι ιδιαίτερα επινοητικό στον τρόπο που μπορεί να προκαλέσει κακό. Πολλοί μοναχοί μου έχουν διηγηθεί πως, από τις πρώτες επαφές τους με το Κακό, αναγκάζονται να πολεμήσουν τους πειρασμούς της σάρκας. Όταν τα σαρκικά πάθη κατευναστούν, είτε λόγω εξάσκησης είτε με την επίδραση της δράσης του χρόνου πάνω στις ορμόνες τους, ακολουθούν τρομακτικές θεάσεις, αστρικές εμπειρίες δηλαδή. Όλα αυτά δεν τους ανησυχούν, διότι με το σημείο του Σταυρού μπορούν, λένε, να τα αντιμετωπίσουν. Εκείνο που φοβούνται πιο πολύ είναι οι πειρασμοί των λογισμών, όπως τους αποκαλούν. Διότι είναι ύπουλοι, μεταμφιέζονται εύκολα σε οτιδήποτε ανώτερο και δεν μπορούν να διαγνωστούν έγκαιρα από το μαθητή ή το δάσκαλό του.

Πίσω από τα Σεφιρώθ, καραδοκούν τα Κλιφώθ

Αντλώ ένα παράδειγμα από την ιστορία του Αγίου Αντωνίου της χριστιανικής παράδοσης, που είναι γνωστός για τους πειρασμούς του από το Διάβολο. Ο τελευταίος, έχοντας επί σειρά ετών αποτύχει να βάλει τον Άγιο σε πειρασμό, εμφανίστηκε μπροστά του την ώρα που πλησίαζε ο θάνατος του και παραδέχτηκε ότι είχε νικηθεί, επειδή ο Αντώνιος ήταν Άγιος. Ο Αντώνιος δεν μιλούσε, μόνο όταν πέθανε και βγήκε η ψυχή του, τότε αυτή του είπε:"Τώρα σε νίκησα". Το δίδαγμα που βγαίνει είναι πως η Σκιά, ακόμη και την ύστατη στιγμή μάχεται και είναι εφευρετική στο να εμφυσήσει τον εγωισμό και την αλαζονία στον άνθρωπο, ώστε να πάει χαμένο το έργο μιας ολόκληρης ζωής. Θα την αφήσουμε;
Είπαμε και πριν ότι τόσο ο μαθητής όσο και ο δάσκαλος είναι επιρρεπείς στη Σκιά και ένας συνηθισμένος τρόπος είναι όταν σε κάποιον από τους δύο ξυπνήσουν παραληρήματα και θυμαπάτες εξουσίας και μεγαλείου. Η επιθυμία για δύναμη και κυριαρχία είναι ασυμβίβαστη με εκείνον που πορεύεται στο δρόμο της Φώτισης και εδράζεται στη βάση της σπονδυλικής στήλης, ενώ η συκοφαντία, η κακοβουλία και η μειωτική κριτική σχετίζονται με το κέντρο του ηλιακού πλέγματος. Περιττό να αναφερθεί πως, εάν θα μιλούσαμε με όρους ψυχολογίας, αυτά είναι αποτελέσματα ενός υπερτροφικού Εγώ. Αν μιλήσουμε με όρους Καμπάλλας, είναι η ανισόρροπη δύναμη, η αρνητική όψη των Σεφιρώθ, τα ίδια τα Κλιφώθ δηλαδή.
Μιας και αναφερθήκαμε στην Καμπάλλα, ένα συνηθισμένο λάθος, στο οποίο υποπίπτουν δυστυχώς και αρκετοί που λέγονται δάσκαλοι, είναι η κατανόηση της τοποθέτησης των Σεφιρώθ στο Δέντρο της Ζωής. Ας ξεκαθαρίσουμε μια και καλή ότι η τοποθέτησή τους δεν είναι ιεραρχική, μιας και τα Δέκα είναι Άγια. Επομένως, το Χόχμα που βρίσκεται δεξιά στην κορυφή της στήλης του Ελέους, δεν είναι περισσότερο Άγιο από το Νετζά, που βρίσκεται στη βάση της. Ούτε το Μαλκούτ είναι λιγότερο Άγιο από το Κέτερ. Επομένως, εκείνοι που βρίσκονται στη σφαίρα ισορροπίας του Μπίνα, δεν είναι "ισχυρότεροι" ή κατ' οποιονδήποτε τρόπο καλύτεροι ή ανώτεροι από εκείνους που ανήκουν στο Μαλκούτ. Οποιαδήποτε άλλη θεωρία είναι αντίθετη προς τη φιλοσοφία και το πνεύμα της Καμπάλλα και δείχνει άγνοια (ηθελημένη ή αθέλητη) εκ μέρους εκείνου που το ισχυρίζεται. Από την άλλη πλευρά και ο μαθητής που θα μάθει ότι ανήκει στη σφαίρα επιρροής του Γκεβούρα, δεν θα πρέπει να φαντάζεται ότι πήρε τίτλους και αξιώματα μεγαλύτερα από εκείνον που ανήκει στο Χοντ. Και αν μια τέτοια παρανόηση συγχωρείται εύκολα στον αδαή κι ανώριμο μαθητή, για το δάσκαλο οι απαιτήσεις είναι περισσότερες. Για τους ίδιους λόγους, ο Μέτατρον δεν είναι ισχυρότερος Αρχάγγελος από τον Σανταλφόν, απλά ο πρώτος είναι πιο "απομακρυσμένος" από το επίπεδο της μορφής σε αντίθεση με τον τελευταίο. Χαριτολογώντας, θα σας αναφέρω ότι κάποια στιγμή έπεσε στα χέρια κάποιου ένα βιβλίο που διαπραγματευόταν τους Αγγέλους. Αυτός ο κάποιος είδε ότι, σύμφωνα με την ημερομηνία γέννησής του, βρισκόταν κάτω από την προστασία ενός Αγγέλου με όνομα άγνωστο σε εκείνον. Μου παραπονέθηκε τότε ότι ήταν δυσαρεστημένος που ο προστάτης του δεν ήταν κάποιος άλλος Άγγελος, "πιο star", όπως χαρακτηριστικά μου ανέφερε. Μη γελάσετε. Την ίδια άγνοια έχουν πολλοί μαθητές και δάσκαλοι του Εσωτερισμού.

Η ερμηνεία των αστρικών οραμάτων

Ένα άλλο λάθος που μπορεί να γίνει και από τους εμπειρότερους, είναι η ερμηνεία των αστρικών οραμάτων. Εδώ ίσως διαφωνήσουν πολλοί επαϊοντες αλλά η όποια πείρα μου μου το έχει αποδείξει πολλές φορές. Κάποτε, πριν αρκετά χρόνια, κάποια "εσωτερίστρια" που είχε προσφερθεί να με διδάξει, είχε εκδηλώσει σαφές ερωτικό ενδιαφέρον για μένα, το οποίο δεν επιθυμούσα να ανταποδώσω αλλά και δεν ήθελα να την προσβάλω. Μετά από αρκετά παράδοξα γεγονότα, που άφησαν στίγμα ανεξίτηλο πάνω μου, μου αποκάλυψε ότι θα απομακρυνόταν από εμένα επειδή σε ένα αστρικό της όραμα είχε "δει" ότι είμαι από τη φύση μου προορισμένος να κάνω "μεγάλο κακό". Μπορεί να μην ήμουν τόσο έμπειρος όσο εκείνη αλλά η διαίσθησή μου (που τώρα την ονομάζω Ανώτερο Εαυτό) ποτέ δεν ήταν ήρεμη μαζί της. Κοινώς, κάτι δεν πήγαινε καλά. Η απομάκρυνσή της με σύμφερε, διότι γλίτωνα από μπελάδες που δεν είχα προκαλέσει και όταν συντελέστηκε, αμέσως ένιωσα καλύτερα. Εκείνη έμαθα πως είχε πολλές περιπέτειες με την ψυχική και σωματική της υγεία, αποτέλεσμα του φαινομένου που ονομάζω "μπούμερανγκ": το Κακό που εκτοξεύεις θα γυρίσει πίσω σε σένα και αν επιθυμείς τη Σκιά για τους άλλους, στη Σκιά θα περπατήσεις αναμφίβολα.
Εκτός από τις πολύ λίγες περιπτώσεις πραγματικά εκπαιδευμένων ανθρώπων, ο οποιοσδήποτε άλλος είναι δύσκολο να ερμηνεύσει ορθά τα αποτελέσματα των διαλογισμών του στο αστρικό πεδίο, διότι, εκτός των άλλων, μπλέκονται και άλλοι παράγοντες. Εάν εγώ δεν σας συμπαθώ, είναι εξαιρετικά αναμενόμενο στο αστρικό πεδίο να δω αυτήν ακριβώς την αντιπάθεια και αν μάλιστα μέσα μου υπάρχει και ο εγωισμός του ότι τα οράματα που βλέπω είναι ακριβή, τότε ζω στην πλάνη ότι την κακία του χαρακτήρα σας μου την επιβεβαιώνουν και τα Εσωτερικά Πεδία. Σε αυτή την περίπτωση, επειδή η Σκιά πέτυχε καλή ψαριά στα μαύρα δίχτυα της, χρειάζεται η συνδρομή ενός πραγματικά φωτισμένου. Γιατί σε τέτοιες στιγμές που ο ασθενής δεν καταλαβαίνει τον πόνο του αποστήματος που έχει γεννηθεί, ο φωτισμένος πρέπει αποφασιστικά να δώσει μια καλή μαχαιριά, ώστε να βγει το πύον. Δεν πολεμάμε εκείνον που πάσχει, πολεμάμε τη Σκιά.

Η πλάνη των αξιωμάτων και των τίτλων

Θα έχετε όλοι υπόψην ότι σε πολλές ομάδες δίνονται τίτλοι. Θα έχετε, ας πούμε, ακούσει για τους περίφημους 33 βαθμούς της Μασονίας και θα έπρεπε να είχατε κρατήσει μικρό καλάθι. Δεν είναι ψέμα, πάντως, ότι σε πολλές ομάδες οι τίτλοι που δίνονται είναι πομπώδεις και υπερβολικοί και συνοδεύονται από κάποιου είδους Εξουσία μεταξύ των συμμετεχόντων. Δέος προκαλεί στον ανόητο άνθρωπο η στερεότυπη φράση "Μασόνος 33ου βαθμού". Εμένα, πάλι, μου φέρνει το νου τον Ηλία του 16ου...
Πρέπει μια και καλή να γίνει κατανοητό ότι οι τίτλοι και τα αξιώματα μέσα στους κόλπους μιας ομάδας μπορεί να εξυπηρετούν έναν ή και περισσότερους από τους παρακάτω σκοπούς: ιστορικούς λόγους, θέσεις οργανωτικής ή διδασκαλικής ευθύνης και τομέα δράσης, ματαιοδοξία και ανοησία. Τις περισσότερες φορές, είναι οι τελευταίοι δύο σκοποί που εξυπηρετούνται και ας μη φανταστεί κανείς ότι ο κάτοχος ενός υψηλού βαθμού είναι και ο κάτοχος μιας δύναμης όπως την εννοούν οι αδαείς. Ο ουσιαστικά μυημένος δεν δέχεται τίτλους και αξιώματα και δεν τα βροντοφωνάζει. Δεν βγαίνει με ένα προσωνύμιο να δηλώσει σε όλο τον κόσμο ότι έλαβε τη μύηση του Τίφαρετ. Ακόμη και ο δάσκαλος, σπάνια έως ποτέ δέχεται να τον αποκαλούν έτσι.
Σε ό,τι αφορά στο πρακτικό έργο, συνηθίζεται να αναλαμβάνει τον οργανωτικό ρόλο εκείνος που είναι πιο εκπαιδευμένος. Ο ρόλος του αναμφίβολα είναι σημαντικός αλλά όχι περισσότερο από των υπολοίπων, καθώς ο καθένας έχει το δικό του πόστο, με τις αντίστοιχες ευθύνες. Όσο σημαντικός είναι ένας γιατρός στην κοινωνία άλλο τόσο είναι κι ένας σκουπιδιάρης, διότι ο ένας εξαρτάται από τον άλλο. Το Νετζά δεν μπορεί να ισορροπήσει χωρίς το Χοντ και τα δύο χρειάζονται το Γεσούντ κι εκείνο αυτά. Ο θεραπευτής πάει αγκαζέ με τον πολεμιστή.

Η Σκιά

Δεν θα μιλήσουμε για τη Σκιά και τη φύση της. Θα πούμε απλά ότι τη συναντάει κανείς συχνότερα από όσο νομίζει, είτε είναι μαθητής είτε είναι δάσκαλος. Τον καθένα τον χτυπάει εκεί που τον βρίσκει περισσότερο ευάλωτο και, δυστυχώς η ματαιοδοξία είναι πολύ συνηθισμένη στο χώρο της μεταφυσικής, όπου ο καθένας νομίζει ότι είναι ο Μάγος του Οζ και ότι οι Δυνάμεις υποκλίνονται μπροστά του ομού με εκείνους που θεωρεί κατώτερους. Ο εχθρός έχει διαπεράσει τις άμυνές τους και όλα κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα. Εκεί είναι που η αξία της ομάδας, του δασκάλου, του μαθητή θα φανεί. Κατά πόσο είναι έτοιμοι να αποκρούσουν τη επίθεση αυτή, παραδεχόμενοι ίσως τη δική τους συμμετοχή. Διότι η Σκιά πάντα βρίσκει να πιαστεί από κάπου. Αν δεν της δοθούν χειρολαβές δεν έχει καμία δύναμη επάνω μας.

Εσωτερική Μαθητεία

Κάθε φορά που ξυπνάει μέσα στον άνθρωπο η λαχτάρα της Εσωτερικής Μάθησης, η επιθυμία του αυτή, αν είναι αγνή, ειλικρινής και ανιδιοτελής αφήνει ένα στίγμα στα Εσωτερικά Πεδία. Φανταστείτε να χτυπάει κάποιου είδους "συναγερμός" αν και οι παρομοιώσεις έχουν περισσότερη αξία στην κατανόηση και όχι στην περιγραφή της κατάστασης. Αφού το "σήμα" αυτό ελεγχθεί, τότε εκείνοι που στα Πεδία αυτά έχουν επιφορτιστεί με τούτο το ρόλο φροντίζουν να φέρουν σε επαφή τον άνθρωπο με κάποιον δάσκαλο, έναν συνάνθρωπό του, δηλαδή, που μπορεί να λειτουργήσει ως καθοδηγητής στο υλικό πεδίο. Ο δάσκαλος εκείνος δεν είναι ούτε καλύτερος ούτε εξυπνότερος απαραίτητα από το νεαρό μαθητή και μπορεί κι εκείνος να έχει τα ίδια πάθη και τις ίδιες αδυναμίες που έχει ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Γνωρίζει κάποια πράγματα περισσότερο, όμως και έχει την επιθυμία να δείξει στο νεαρό μαθητή όσα γνωρίζει, ακόμα και αν πολλές φορές και ο ίδιος δεν είναι σίγουρος σχετικά με το ποιός είναι ο ενδεικνυόμενος τρόπος μάθησης.
Η επαφή μεταξύ του μαθητή και του δάσκαλου έχει κανονιστεί από τα Εσωτερικά Πεδία με τρόπους μη κατανοητούς, που κάποιοι θα έσπευδαν να περιγράψουν ως "συμπτώσεις" ή ακόμη και ως "Μαγεία". Ας μην περιμένει κανείς, όμως, εντυπωσιακές εκδηλώσεις και φαινόμενα. Η σειρά των απανωτών συμπτώσεων έχει κανονιστεί εκεί που ο χρόνος δεν έχει καμία αξία ίδια με αυτή που του δίνουμε εδώ. Αν προσπαθήσετε να φανταστείτε τη μεγάλη σειρά "τυχαίων" γεγονότων που οδηγούν στη γνωριμία ενός μαθητή με το δάσκαλό του, σίγουρα θα μιλήσετε για "Μαγεία" και όσο και αν δεν είναι σωστός ο ορισμός που χρησιμοποιείτε, εντούτοις θα κατανοήσουμε τι θέλετε να εκφράσετε και δεν βρίσκετε άλλη λέξη. Διότι, αν προσπαθήσει να το σκεφτεί κανείς, θα διαπιστώσει πως η αλληλουχία των γεγονότων που οδηγούν στην τελική πράξη, δηλαδή την επαφή δασκάλου και μαθητή, ξεκινά από εκείνο το χρονικό σημείο που για εμάς αποτελεί παρελθόν. Είναι λοιπόν λες και κάποιος γνώριζε από πριν εκείνο που θα συνέβαινε στο μέλλον και αυτό θα σας ακούγεται εντυπωσιακό, όμως είναι απλά η διαφορετική έννοια του χρόνου στα Εσωτερικά Πεδία.
Οι τρόποι με τους οποίους συναντιούνται μαθητής με δάσκαλο ποικίλουν και δεν θα αναφερθούμε σε αυτούς. Θα περιοριστούμε μόνο στο να πούμε ότι κατά κάποιο τρόπο αυτοί οι δύο νιώθουν πως γνωρίζονται αλλά αυτό απαιτεί μεγάλη συζήτηση και δεν είναι της παρούσης. Όταν η σχέση μαθητείας εγκατασταθεί, τότε ξεκινά μια πορεία δύσκολη, γεμάτη εμπόδια και παγίδες. Γιατί είναι πολλά που πρέπει να πολεμήσουν ο καθένας μόνος του και από κοινού κι εκεί που η θάλασσα μοιάζει ήρεμη, ξαφνικά σηκώνεται αέρας και ταραχή. Κι εκεί που μοιάζει ακίνδυνη παρουσιάζονται δίνες. Ο δάσκαλος είναι εκείνος που θα δείξει το ασφαλές κολύμπι στο μαθητή του και θα τον απομακρύνει από τις κακοτοπιές. Το Αριστερό Μονοπάτι απέχει ελάχιστα και τα Κλιφώθ καραδοκούν. Και σε αυτή την περίπτωση, περισσότερες λεπτομέρειες δεν θα δοθούν.
Η σχέση του δασκάλου με το μαθητή είναι πολύ ισχυρή. Είναι ένας δεσμός σμιλεμένος που δεν καταλύεται εύκολα, όσο και αν μπορεί να περάσει από σαράντα κύματα. Διότι είναι και οι δύο που δοκιμάζονται καθημερινά και η αποτυχία του ενός σημαίνει εν μέρει και αποτυχία του άλλου, όπως επίσης την επιτυχία τη γεύονται μαζί και ωφελούνται ο καθένας εκεί που χρειάζεται.
Ένα από τα πρώτα δεινά που θα αντιμετωπιστούν στη σχέση αυτή, όσο η προσωπική εμπειρία μου δείχνει, είναι η ανυπομονησία του μαθητή. Η πρόθεσή του δεν είναι απαραίτητο να είναι κακή και η βιασύνη του μπορεί να χαρακτηρίζεται από αγνότητα. Όμως αυτό δεν αρκεί. Η υπομονή είναι μια αρετή που πρέπει να διδαχθεί, όπως επίσης το ότι υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος για το καθετί. Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται μια παρατεταμμένη περίοδος μελέτης των βασικών αρχών του Εσωτερισμού να προηγηθεί από την πρακτική. Ο μαθητής - και πάλι από προσωπική εμπειρία - βιώνει μια δύσκολη περίοδο, στην οποία πολλά από τα γερά δομημένα έως τότε πιστεύω του ανατρέπονται ενώ επίσης μπορεί να έχει δυσκολία στην κατανόηση των μαθημάτων του. Ας μη φανταστεί κανείς πως όλο αυτό είναι τόσο απλό, όσο σας το γράφω. Είναι μια διαδικασία που, ξανατονίζω, είναι από δυσάρεστη έως επώδυνη ψυχικά. Αλλά, αν η προσωπική μου γνώμη έχει κάποια αξία, τότε μπορώ να πω ότι είναι μια πορεία συγκλονιστική και μια εμπειρία ανεπανάληπτη.
Η Εσωτερική Μαθητεία δεν είναι για όλους. Η επιλογή των μαθητών στις σχολές κι εκτός γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια, τουλάχιστον εκεί που υπάρχει σεβασμός. Ούτε όλοι οι αυτοπροβαλόμενοι ως "δάσκαλοι" είναι αξιόπιστοι και ειλικρινείς. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο μοναδικός σκοπός, τεχνιέντως καλυμμένος στην αρχή, είναι το οικονομικό όφελος. Κανένας ουσιαστικός δάσκαλος δεν απαιτεί έμμεσα ή άμεσα αμοιβή για τα μαθήματα που προσφέρει. Ένας άλλος συνηθισμένος λόγος είναι η εκπλήρωση σεξουαλικών επιθυμιών. Όλοι εκείνοι μιλούν για δήθεν αφύπνιση της Κουνταλίνι μέσω του "ταντρικού σεξ" και όποτε το ακούτε αυτό μπορείτε να είστε σχεδόν βέβαιοι πως τα μαθήματα που περιμένετε δεν θα σας παραδοθούν. Άλλου είδους μαθήματα του χείριστου είδους, ναι, αλλά σίγουρα δεν είναι αυτά που θα επιθυμούσατε. Στο ζήτημα του σεξ και του αποκρυφισμού, όμως, θα αναφερθούμε σε άλλο σημείο στο μέλλον. Ένας ακόμη λόγος που δεν θα ήταν άσκοπο να αναφέρουμε, μιας και τον συναντάμε συχνότερα από όσο νομίζετε, είναι απλά και μόνο η ανοησία. Εκρήξεις μεγαλομανίας που συμβαίνουν σε αρκετούς και που βρίσκουν εκτόνωση με το να νομίζουν ότι είναι δάσκαλοι και Μύστες. Στην καλύτερη από αυτές τις δυστυχισμένες περιπτώσεις, ο μαθητής θα νομίζει πως έμαθε αγγλικά από κάποιον που φυσικά δεν ξέρει και θα το διαπιστώσει αυτό όταν προσπαθήσει να συνεννοηθεί με κάποιον αγγλομαθή. Στη χειρότερη κινδυνεύει άμεσα η σωματική και ψυχική ακεραιότητα των δύστυχων μαθητών. Περιττό να αναφερθεί ότι τέτοιοι "δάσκαλοι" ουδεμία σχέση έχουν με τα Εσωτερικά Πεδία και γνωρίζουν τόσα από Εσωτερισμό όσα και το νήπιο από κβαντομηχανική.
Η παρουσία του δασκάλου που σχετίζεται με τα Εσώτερα Πεδία εμπνέει από την πρώτη στιγμή σιγουριά και ασφάλεια στο μαθητή, ακόμη και αν κατά καιρούς χρειαστεί να γίνει αυστηρός. Ο μαθητής όμως κατανοεί τους λόγους και ο δάσκαλος πιέζει τόσο όσο χρειάζεται. Ο δάσκαλος δεν επιδεικνύει τη δύναμή του (και ας μη φανταστεί κανείς κάτι το εντυπωσιακό και πομπώδες) παρά μόνο εκεί που χρειάζεται, με τρόπο αποτελεσματικό έστω και αν χρειαστεί να είναι ριζικός. Ο χειρουργός δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει το νυστέρι στο απόστημα, ο πόνος όμως και η φλεγμονή θα υποχωρήσουν και τελικά θα εξαφανιστούν. Έτσι και ο δάσκαλος, μπορεί να είναι πρόθυμος να δουλέψει το νυστέρι αλλά είναι εξίσου πρόθυμος να χορηγήσει την αντιβίωση και το παυσίπονο που θα ανακουφίσουν τον ασθενή μαθητή του. Και σαν τον πονεμένο ασθενή που θεραπεύεται, με την ίδια ανακούφιση θα ευχαριστήσει και ο μαθητής το δάσκαλό του.

(Το παρόν κείμενο αφιερώνεται σε εκείνους κι εκείνες που υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν ως δάσκαλοί μου. Δεν υπάρχουν ευχαριστίες στη γλώσσα των ανθρώπων ικανές να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη μου για όσα έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν για μένα)

Ανάπαυση

Καλό μήνα σε όλους. Μου είναι δυσάρεστο που το πρώτο κείμενο του μήνα θα ανακοινώνει έναν μικρό αποχωρισμό, όμως οι συγκυρίες και οι πολυδιάστατες υποχρεώσεις μου ήρθαν έτσι που δεν πρόλαβα να το δημοσιεύσω στα τέλη Ιουνίου, όπως και αρχικά σκόπευα.
Η συγγραφή των κειμένων του ιστολογίου που διαβάζετε ακολουθεί ορισμένους κανόνες. Πρώτος και απαράβατος είναι να γράφουμε για ζητήματα που, λιγότερο ή περισσότερο, κατέχουμε. Σε κάθε άλλη περίπτωση δηλώνουμε την άγνοιά μας και καταφεύγουμε στη συνδρομή των αναγνωστών που μπορεί να γνωρίζουν κάτι περισσότερο, ώστε να διαφωτίσουν κι εμάς.
Δεύτερος κανόνας είναι πως τα κείμενά μας είναι πρωτότυπα, με την έννοια πως δεν αποτελούν τη γνωστή συρραφή κειμένων που αλιεύονται στο διαδίκτυο ή στον περιοδικό τύπο. Πληροφορίες, φυσικά, αντλούνται από πηγές αλλά δεν αντιγράφονται αποσπάσματα παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις και αυτό αφού έχει αναφερθεί η πηγή και ο συγγραφέας.
Τρίτος κανόνας είναι ότι αποφεύγουμε συνήθως τα "δημοφιλή" θέματα. Σαφώς και έχουμε ασχοληθεί με ορισμένα από αυτά, όπως για παράδειγμα με τα παιδιά του '83 αλλά αυτό μόνο για να παρέχουμε ασφαλή, κατά την προσωπική μας άποψη, ενημέρωση σε εκείνους που πραγματικά τη ζητούν. Συνήθως χρησιμοποιούμε τα δημοφιλή θέματα όχι για να αναπαράγουμε φήμες που τις περισσότερες φορές αποτελούν αστικούς θρύλους και δεισιδαιμονία αλλά για να καταδείξουμε την αλήθεια και το φαινόμενο που πραγματικά κρύβεται πίσω από το παραμύθι, έστω και αν για ορισμένους αυτό σημαίνει ότι χάνεται η "μαγεία". Η άποψή μας επ' αυτού είναι διαφορετική.
Πληροφορίες για Εσωτερικά ζητήματα δίνονται μόνο μέχρι εκεί που αυτό είναι ασφαλές για το κοινό και ως εκεί που δεν ξεφεύγει από τη σφαίρα γνώσης και κατανόησης του γράφοντα. Ο λόγος που το επιβάλει είναι ο σεβασμός προς το αντικείμενο και προς το αναγνωστικό κοινό.
Γίνεται κατανοητό ότι τα κείμενα που δημοσιεύονται εδώ δεν γράφονται στο πόδι αλλά δαπανούν πολύ ελεύθερο χρόνο, καθώς μπορεί μεν να είναι πρωτόλεια αλλά η διανοητική τους επεξεργασία μπορεί να κρατήσει μέρες ολόκληρες πριν τη δημοσίευσή τους. Αυτό αναπόφευκτα προκαλεί κόπωση, ιδιαίτερα μιας που συνδυάζεται με ένα πρόγραμμα εξαιρετικά φορτωμένο. Για αυτό το λόγο το ιστολόγιο θα πάει ολιγοήμερες διακοπές, ώστε να ανανεωθούν οι δυνάμεις μας και να επιστρέψουμε με το απαραίτητο σωματικό και νοητικό σθένος κοντά σας.
Εύχομαι να έχετε όλοι και όλες καλές διακοπές και σας ευχαριστούμε για τη μεγάλη σας συμμετοχή, είτε ως σχολιαστές είτε ως αναγνώστες. Σύντομα θα τα πούμε ξανά.

Ο ανθρωπομορφισμός της Θεότητας

Εάν επισκεφτείτε κάποιο χριστιανικό ναό και τύχει να δείτε μια εικόνα που απεικονίζει τη θεότητα, θα διαπιστώσετε ότι αυτή θα περιλαμβάνει έναν γηραιό κύριο καθήμενο σε θρόνο, με άσπρα γένια και καλοσυνάτο ύφος. Δίπλα του θα κάθεται ένας πιο νεαρός άντρας, ο Χριστός και επάνω τους ένα περιστέρι που συνήθως βρίσκεται μέσα σε Φως. Επάνω από τον γέροντα, το φωτοστέφανο ίσως είναι σε τριγωνική ή πυραμιδική μορφή ενώ τόσο ο ίδιος όσο και ο Χριστός θα κρατούν από μια γραφίδα που ακουμπάει πάνω σε μια σφαίρα που βρίσκεται ανάμεσά τους. Η παραπάνω περιγραφή αποτελεί τη συνηθέστερη απεικόνιση της Αγίας Τριάδας, δηλαδή του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, οι οποίοι, όχι τυχαία, έχουν ζωγραφιστεί ώστε να αποτελούν κορυφές ενός νοητού τριγώνου.
Σε οποιαδήποτε άλλη απεικόνιση της χριστιανικής θεότητας αλλά και άλλων πάνθεων, ο Θεός, η υπέρτατη μορφή του, είναι ένας σεβάσμιος γέροντας, άλλοτε καλοσυνάτος αλλά και μερικές φορές αυστηρός, σοβαρός ή πολεμιστής. Η εικόνα του αυτή έχει εντυπωθεί τόσο ισχυρά μέσα μας που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι πράγματι ο Θεός είναι ένας γέρος άνθρωπος τόσο στη μορφή όσο και στη συμπεριφορά. Άλλωστε, σπεύδουν να δικαιολογήσουν, "εμείς οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι κατ' εικόνα του, άρα κάπως έτσι θα είναι κι αυτός, απλά εκείνος είναι τελειότερος και πολύ πιο δυνατός από εμάς."
Στην πραγματικότητα το παραπάνω μοντέλο Θεού μπορεί να λειτουργήσει αρκετά καλά για αυτή τη μερίδα των ανθρώπων. Ο Θεός είναι ένας που μοιάζει πάρα πολύ με όλους εμάς, είναι πανάγαθος, δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει κακό ή αν το γνωρίζει το έχει απορρίψει από παλιά και είναι εξαιρετικά πρόθυμος να εισακούσει τις προσευχές μας, που συνήθως βρίθουν από εγωισμό. Το δύσκολο μέρος ξεκινά εκεί όπου χρειάζεται να ερμηνευθούν μερικά φαινόμενα που έρχονται σε αντίθεση με την έμφυτη καλοσύνη του. Για παράδειγμα, εφόσον έχουμε να κάνουμε με έναν ελεήμονα Θεό, για ποιό λόγο υπάρχουν αρρώστιες, πόλεμοι και τόσες δυστυχίες; Θα πει κανείς πως οι πόλεμοι είναι επιλογή των ανθρώπων και θα έχει δίκιο αλλά, δυστυχώς, στους πολέμους σκοτώνονται κυρίως εκείνοι που δεν τους επέλεξαν. Το πράγμα δυσκολεύει περισσότερο ακόμα όταν κανείς σκεφτεί φιλοσοφικά και όχι πρακτικά, όπως στο παραπάνω παράδειγμα. Ποιά είναι η υπόσταση του κακού; Εφόσον ο Θεός είναι δημιουργός των πάντων, πρέπει να το δημιούργησε. Αλλά, ταυτόχρονα, είναι κι ένας καλοσυνάτος γέροντας που δεν το κατανοεί μιας και δεν είναι στη φύση του, άρα αποκλείεται να είναι ο δημιουργός του.
Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε πολλές σελίδες με παρόμοια ερωτήματα, από τα απλούστερα έως τα συνθετότερα αλλά οι απαντήσεις μας δυστυχώς θα περιείχαν πολύ περισσότερα ερωτηματικά παρά τελείες και παύλες. Ποιά μπορεί να είναι η αιτία ή οι αιτίες της άγνοιάς μας αυτής; Καταρχήν η ίδια η φύση του Θείου, που στην ολότητά της είναι ακατάλυπτη στο επίπεδό μας. Όπως έλεγε και κάποιος αρχαίος, "ο τι Θεός ή μη Θεός ή το μέσον, τις φης ερευνήσας βροτών;" Ωστόσο, ένα σημαντικό μέρος των αποριών μας θα λυνόταν εάν κατανοούσαμε ότι αποτελούν επακόλουθα του ανθρωπομορφισμού του Θείου.
Δημιουργώντας έναν Θεό κατ' εικόνα του ανθρώπου, είμαστε αναγκασμένοι αφενός να του προσδώσουμε ανθρώπινη μορφή, αφετέρου να τον φορτώσουμε και με όλα τα ανθρώπινα ελαττώματα και προτερήματα. Ο Θεός που φτιάχνουμε με αυτό τον τρόπο, θα δείχνει συμπάθειες και αντιπάθειες, θα οργίζεται, θα δείχνει έλεος, θα φέρνει πόλεμο αλλά και ειρήνη, θα ζηλεύει και θα φθονεί, θα αγαπά και θα θυσιάζεται, θα είναι λογικός αλλά και παράλογος. Μια απλή ανάγνωση της Παλαιάς Διαθήκης, θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε όλα τα παραπάνω στοιχεία του Θεού αν και, όπως έχουμε πει, το σημαντικό αυτό βιβλίο κρύβει περισσότερα μυστικά από όσα φαντάζεται ο ψάλτης που το διαβάζει την Κυριακή στη Λειτουργία.
Δεν είμαι από εκείνους που τα βλέπουν όλα μαύρα. Κατανοώ την ανάγκη δημιουργίας του ανθρωπομορφικού μοντέλου της Θεότητας με όλα του τα ελαττώματα. Καλώς ή κακώς δεν είναι όλοι οι άνθρωποι έτοιμοι να προσπαθήσουν να διαλογιστούν έναν Θεό που δεν είναι σε τίποτα άνθρωπος με την έννοια που νομίζουμε. Στην πραγματικότητα, ο Θεός που έχουμε δημιουργήσει είναι ένας πολύ κακός άνθρωπος που γίνεται καλός ανάλογα με το εάν εκείνο που συμβαίνει είναι προς όφελός μας. Είναι ένας Θεός που δείχνει τα δόντια του όταν δεν μας κάνει το χατήρι και ένας πολυεύσπλαχνος γέροντας όταν "εισακούει" τις προσευχές μας.
Αν ο ανθρωπομορφισμός είναι το πρώτο μάθημα που μας διδάσκεται για το Θεό, οφείλουμε γρήγορα να το αφήσουμε πίσω μας. Η απεραντοσύνη του Θεού δεν χωράει στο πεπερασμένο του εγκεφάλου μας.
Μια πολύ καλή "αντίληψη" περί της Θεότητας, ισορροπημένη και δίχως δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις προσφέρει η Καμπάλα η οποία, όπως και μερικά φιλοσοφικά συστήματα, δέχεται πως ο Θεός στην ολότητά του είναι ακατάληπτος και στο υπέρτατο επίπεδο κατανόησής του, απλησίαστο όμως κι αυτό από την ανθρώπινη διάνοια, ονομάζεται Εχεγιέ. Στη συνέχεια η κάθε θεϊκή εκπόρευση, δηλαδή εξελικτική φάση, ο ίδιος Θεός αποκτά διαφορετικό όνομα, με άλλα λόγια γίνεται αντιληπτή μια διαφορετική του ιδιότητα. Φανταστείτε, ας πούμε, τον πρίγκηπα Κάρολο της Βρετανίας, ο οποίος είναι επίσης πρίγκηπας της Ουαλίας και όταν πηγαίνει εκεί απευθύνεται στο λαό στη δική τους διάλεκτο. Το πρόσωπο είναι το ίδιο, οι ιδιότητές του αλλάζουν. Ο Εχεγιέ γίνεται Ελ Σαντάι, Ελοϊμ Γκιμπόρ, Σαντάι Ελ Χάι, Ελοϊμ Σαμπαώθ κ.α
Η κάθε εκπόρευση έχει διπλή όψη και πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την προηγούμενη και την επόμενη, διαφορετικά διαταράσσεται η Δύναμη και τα αποτελέσματα είναι ολέθρια. Έτσι η επιείκια του Χέσεντ οφείλει να βρίσκεται σε ισορροπία με την αυστηρότητα του Γκεβούρα, διαφορετικά το προτέρημα γίνεται ελάττωμα. Εξαίρεση αποτελούν το Κέτερ και το Χόχμα, στα οποία δεν υπάρχει αντίστοιχο ελάττωμα.
Μέσα από την Καμπάλα, καταλαβαίνει κανείς ότι στο υλικό επίπεδο ο άνθρωπος είναι αναγκαστικά δέσμιος των νόμων που το διέπουν. Οι νόμοι αυτοί έχουν θεσπιστεί από το Θεό, δεν αναιρούνται ούτε από τον ίδιο και οι νόμοι αυτοί δεν είναι ο Θεός αλλά μια από τις εκφάνσεις του. Αποτελεί λάθος, με λίγα λόγια η ταύτιση του Θεού με μια γενική και αόριστη Δύναμη, όπως πιστεύουν ορισμένοι. Ο Θεός δεν είναι ούτε η Βαρύτητα ούτε τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία και οι πυρηνικές δυνάμεις.
Από τη μελέτη και το διαλογισμό πάνω στο Δέντρο της Ζωής, γίνεται κατανοητό ότι ο Θεός - πατέρας, αντανακλάται στον Υιό και, σε ό,τι αφορά στη χριστιανική παράδοση, διαμέσου του Αγίου Πνεύματος, στον ίδιο τον άνθρωπο, ο οποίος είναι η εκδήλωση του Πατέρα Θεού στο μορφικό επίπεδο. Επομένως, είναι διαμέσου καθρεφτών που μπορούμε να δούμε ένα μέρος της εκδήλωσης της Θεότητας. Τέτοιοι καθρέφτες είναι ο άνθρωπος και ολόκληρη η υλική φύση, ενώ για τους πιο προχωρημένους η εστίαση του ψυχικού τους καθρέφτη τους δείχνει αντανακλάσεις υψηλότερων επιπέδων και η προσέγγιση του Θείου γίνεται σε υψηλότερο και ουσιαστικότερο βαθμό.

Μυστηριώδεις τόποι στην Ελλάδα (μέρος δεύτερο)

Υπάρχουν μέρη στον κόσμο που έχουν αποκτήσει (ή δημιουργήσει) τη φήμη του μυστηριώδους και ζουν από τη φήμη αυτή, εκμεταλλευόμενοι τον τόπο τους για τουριστικούς σκοπούς. Ένα πασίγνωστο τέτοιο παράδειγμα είναι το Λοχ Νες με το τέρας του και δεν είναι λίγοι εκείνοι που επαινούν την ευστροφία των ανθρώπων σε ό,τι αφορά στο κέρδος. Οι πραγματικά μυστηριώδεις τόποι, όμως, δεν βρίσκονται σε τουριστικούς χάρτες και συνήθως δεν είναι μυστηριώδεις για αυτό που τους αποδίδεται.
Συνεχίζοντας το μεταφυσικό μας οδοιπορικό στην Ελλάδα, θα σας παρουσιάσουμε τόπους μυστηρίου από τα υπόλοιπα γεωγραφικά διαμερίσματα, διατηρώντας σε κάθε περίπτωση τις επιφυλάξεις μας για το κατά πόσο όντως κρύβεται μυστήριο και όχι μια συνηθισμένη φημολογία.

Θεσσαλία

Όλυμπος (Πιερία). Το ιερό βουνό των Ολύμπιων Θεών, ίσως το διασημότερο όρος παγκοσμίως, από το οποίο ο Δίας, πατέρας Θεών και Ανθρώπων όριζε τα δύο γένη. Ο Όλυμπος, εκτός από την αρχαιότητα, εξακολουθεί και σήμερα να προκαλεί δέος στους Έλληνες, ενώ δεν είναι λίγες και οι παράξενες ιστορίες που τον συνοδεύουν. Έχουν αναφερθεί θεάσεις άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενων αντικειμένων και μυστηριωδών φώτων στις απότομες χαράδρες του, ενώ πολλά λέγονται και για την τοποθεσία Καλάγια, που κατά τη γνώμη μου είναι υπερβολικά και παρατραβηγμένα, καθώς περιλαμβάνουν την "αποϋλοποίηση" ενός βράχου και την έξοδο και είσοδο ιπτάμενων διαμέσου αυτής. Θεωρίες θέλουν το Ιερό Όρος να συνδέεται με τη φιλολογία της Κούφιας Γης και τη συνομωσιολογία, καθώς υποθέτουν την ύπαρξη τεράστιων βάσεων στο εσωτερικό του...

Μακεδονία

Άγιο Όρος. Το πιο γνωστό άβατο παγκοσμίως, η χερσόνησος του όρους Άθω της Χαλκιδικής είναι διάσπαρτη από μονές, σκήτες, ησυχαστήρια και σπηλιές που κατοικούν οι σύγχρονοι αναχωρητές σε πλήρη απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο. Το περιβόλι της Παναγίας, όπως είναι γνωστό σήμερα, φαίνεται ότι από παλιά αποτελούσε τόπο πνευματικής άσκησης, μόνο που στην αρχαιότητα το άβατο ίσχυε για τους άντρες και όχι για τις γυναίκες. Πολλές είναι οι ιστορίες που ακούγονται για τους ερημίτες και τις εμπειρίες τις δικές τους όπως και ορισμένων επισκεπτών. Εδώ ασκήτευσαν μερικές από τις σπουδαιότερες πατερικές μορφές, όπως ο Παϊσιος και ο Σοφρώνιος, ενώ μια παράδοση θέλει το Όρος της Παναγίας να διοικείται από εννέα αόρατους μοναχούς που μοιάζουν πολύ με τους βοδισάτβας της ανατολικής μυστικής παράδοσης. Σύμφωνα με μια άποψη, το όρος Άθως θα είναι ένα από τα τρία μέρη στον κόσμο όπου δεν θα είναι εφικτό να βαδίσει ο Αντίχριστος. Και τα τρία αυτά "άβατα" του Αντιχρίστου, κατά μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση, είναι αφιερωμένα στην Παναγία...

Θράκη

Σαμοθράκη. Ένας ισχυρός ενεργειακός κόμβος, για τους οπαδούς της Ιερής Γεωγραφίας, το μυστηριώδες αυτό νησί αποτελεί έναν από τους πλέον ισχυρούς ενεργειακούς τόπους στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Εδώ ήταν η έδρα των περίφημων Καβείριων Μυστηρίων, για τα οποία γνωρίζουμε ελάχιστα πράγματα. Το νησί αποτελεί πόλο έλξης εκείνων που αρέσκονται στον εναλλακτικό τουρισμό και συνήθως, λέγεται πως αποφεύγουν την κατασκήνωση κοντά στο ρέμα του φονιά, όπου πιθανώς να υπάρχει ισχυρό ενεργειακό πεδίο, το οποίο διαπιστώνει κανείς από τον αλλόκοτο τρόπο με τον οποίο εκφύονται οι κορμοί και τα κλαδιά των δέντρων. Λέγεται επίσης ότι ο επισκέπτης που θα ανέβει στην κορυφή του όρους Σάος θα έρθει σε επαφή με παράξενα φαινόμενα, ενώ μπορεί ακόμη να δει και τις τρομερές μορφές των Καβείρων επάνω στους βράχους. Επίσης, λέγεται πως σε ένα αρχαίο τείχος υπάρχει εντοιχισμένη μια αρχαία πλάκα, που στην πραγματικότητα είναι χάρτης του νησιού όπως φαίνεται από ψηλά και η αλήθεια είναι πως η ομοιότητα είναι σημαντική.

Κρήτη

Τσούτσουρος. Μια σύγχρονη μυθολογία, από εκείνες που παραλλαγές τους συναντάμε σχεδόν σε όλα τα έθνη του πλανήτη, αποτελεί και η περίφημη ιστορία του σπηλαίου στον Τσούτσουρο, το οποίο από όσο γνωρίζω βρίσκεται σε μη προσβάσιμη περιοχή αλλά άγνωστο που ακριβώς. Σύμφωνα με την ιστορία, ένας βοσκός που είχε χάσει την κατσίκα του, βρέθηκε στο εσωτερικό ενός σπηλαίου, όπου και είδε υπόγειες πυραμίδες, αυτοκινούμενα αγάλματα και ιπτάμενα οχήματα που αντιστοιχήθηκαν με την πτώση των Αρπυιών στο νησί, κατόπιν της καταδίωξής τους από τους γιούς του Βορέα, Ζήτη και Κάλαϊ. Η συνέχεια της ιστορίας περιλαμβάνει συνομωσίες και όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλής ταινίας. Κατά τα άλλα, όμως, η Κρήτη είναι γεμάτη από μυστήριο, από τους Δροσουλίτες, τον μυστηριώδη Μίνωα με τα επιτεύγματά του έως τη θλιβερή Σπιναλόγκα με τα βασανισμένα της φαντάσματα.

Ένα ιστολόγιο για το Άργος

Εδώ και καιρό με απασχολούσε η δημιουργία ενός διαδικτυακού χώρου που θα ήταν αφιερωμένος στη γενέθλια πόλη μου, το πανάρχαιο Άργος, γνωστό πολύ καλά σε εκείνους που ασχολούνται με την Ιστορία. Σήμερα η επιθυμία μου αυτή έγινε πράξη με τη δημιουργία ενός ιστολογίου για το Άργος.
Το ιστολόγιο αυτό θα είναι αρκετά διαφορετικό από τις Μεταφυσικές Σκέψεις, καθώς θα ασχολείται με τα ζητήματα που απασχολούν την πόλη, όπως τα βλέπει ένας κάτοικός της, ενώ επίσης θα προβληθεί η ιστορία της από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Προβλήματα που λίγο πολύ είναι κοινά σε όλες τις επαρχιακές πόλεις και απασχολούν εκατομμύρια ανθρώπους, ελάχιστοι από τους οποίους όμως κάνουν κάτι. Το νέο ιστολόγιο δεν αποτελεί ακτιβισμό και δεν εκπληρώνει κανένα χρέος μου στην πόλη που με ανέθρεψε. Δεν κινείται από κανενός είδους συμφέροντα και προσωπικές επιδιώξεις. Αποτελεί το ελάχιστο που μπορώ να κάνω σε αυτή τη στιγμή της ζωής μου και το πρελούδιο ίσως σε ένα βιβλίο που σκέφτομαι να γράψω για το Άργος, την ιστορία και τις παραδόσεις του.
Εύχομαι οι αναγνώστες του Μεταφυσικού Ιστολογίου να αγκαλιάσουν και αυτό το νέο μου παιδί με την ίδια θέρμη που αγκάλιασαν τη γωνιά της μεταφυσικής αναζήτησης και του εσωτερισμού. Είναι φτιαγμένο με πολλή αγάπη.

Μυστηριώδεις τόποι στην Ελλάδα (μέρος πρώτο)

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που δεν ταυτίζουν πάντοτε τις καλοκαιρινές τους διακοπές με το μπάνιο στη θάλασσα και το κολύμπι αλλά προτιμούν, μαζί με αυτά, να επισκέπτονται και τοποθεσίες που έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία, ιστορική, αρχαιολογική, ακόμη και μεταφυσική. Για όλους αυτούς θα παρουσιάσουμε έναν μεταφυσικό ταξιδιωτικό οδηγό, με ελληνικές τοποθεσίες που παρουσιάζουν ενδιαφέρον και μυστήριο δικαιολογημένο ή αδικαιολόγητο. Η Ελλάδα είναι γεμάτη από παράξενους τόπους και η επιλογή μερικών μόνο από αυτούς με σκοπό να καλυφθούν δύο και μόνο άρθρα, ήταν δύσκολη. Για το λόγο αυτό επιλέχθηκαν τόποι κυρίως με βάση τη διασημότητά τους και την απόλυτη ή σχετική ευκολία στην πρόσβασή τους ενώ για δυο ή τρεις από αυτούς η πρόσβαση είναι από πολύ δύσκολη έως αδύνατη και δεν θα πρέπει να επιχειρηθεί για λόγους σωματικής ασφάλειας και ακεραιότητας. Για κάποιους από τους τόπους αυτούς έχω γνώση, για κάποιους άλλους έχω απλά πληροφόρηση.
Με τα δύο αυτά ταξιδιωτικά άρθρα το ιστολόγιο θα πάρει μια ανάσα μερικών ημερών και θα μας δοθεί η ευκαιρία και η δυνατότητα να ξεκουραστούμε ώστε κι εσείς να κάνετε τις διακοπές σας χωρίς να χάσετε κάποιο άρθρο που ίσως σας ενδιαφέρει.

Πελοπόννησος

Το τεχνητό αυτό νησί κατοικείται από περίπου ένα εκατομμύριο κατοίκους διάσπαρτους στους 7 νομούς του. Η πρόσβαση από την Αθήνα είναι εύκολη και χρειάζονται μερικές ώρες για να φτάσει κανείς στα πλέον απομακρυσμένα του σημεία, ευνοώντας με τον τρόπο αυτό ακόμη και μια μονοήμερη εκδρομή.
Πυραμίδα Ταϋγετου(Λακωνία). Έντονες αντιγνωμίες έχει προκαλέσει μια από τις βουνοκορυφές του, για την οποία αρκετοί υποστηρίζουν ότι αποτελεί στην πραγματικότητα μια τεράστια τεχνητά λαξευμένη πυραμίδα που είναι ορατή από χιλιόμετρα μακριά. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επισκέπτονται την Πυραμίδα πρώτον για να δουν από κοντά αν όντως πρόκειται για τεχνητό έργο, άγνωστο από ποιό λαό φτιαγμένο και πότε ή για ένα απλό φυσικό φαινόμενο λόγω της δράσης του αέρα. Κάποιοι άλλοι τον θεωρούν τόπο Δύναμης και τρέχουν εκεί για να επωφεληθούν...
Ναός Αγίας Φωτεινής (Αρκαδία). Ένα από τα πιο παράξενα εκκλησάκια στην Ελλάδα βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Μεγαλόπολη της Αρκαδίας. Στη σκεπή του έχουν φυτρώσει περίπου 18 μεγάλα δέντρα, των οποίων οι ρίζες δεν φαίνονται πουθενά και προσδίδουν στο ναϊσκο ένα δυσανάλογα μεγάλο για το μέγεθός του βάρος, που λέγεται πως αποτελεί αίνιγμα για τους ειδικούς. Η παράδοση αναφέρει ότι στην πραγματικότητα είναι το σώμα της Αγίας Φωτεινής που μαρτύρησε άδικα και το σώμα της έγινε ναός, τα μαλλιά της δέντρα και το αίμα της ποτάμι. Είναι μια μαγευτική τοποθεσία με πολλή θετική ενέργεια, που αξίζει να επισκεφτείτε.
Ασκληπιείο Επιδαύρου (Αργολίδα). Τυχερός όποιος έστω και μια φορά στη ζωή του έχει επισκεφτεί ένα από τα μεγαλύτερα θεραπευτήρια της αρχαίας Ελλάδας, τον τόπο που ο θεός Ασκληπιός θεράπευε τους πιστούς του. Σε μια κατάφυτη τοποθεσία, που κάποτε έτρεχαν ρυάκια και κρήνες, το θεραπευτήριο γειτνιάζει με το θέατρο της Επιδαύρου. Πολλές είναι οι ιστορίες από τη γύρω περιοχή. Θετική ενέργεια, θεάσεις άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων και πλασμάτων, θρύλοι και παραδόσεις στέκονται δίπλα από τον αρχαιολογικό χώρο που τώρα έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο εργοτάξιο.

Στερεά Ελλάδα

Η Στερεά Ελλάδα, γεμάτη από ορεινούς όγκους και δάση, βρίθει από τις ιστορίες και παραδόσεις των αρματωλών και των κλεφτών, ενώ αποτελεί έναν από τους πιο αγαπημένους τόπους για τους εν Ελλάδι οπαδούς της θεωρίας της Κούφιας Γης.
Σπήλαιο Νταβέλη (Αττική). Ίσως ο πιο γνωστός μεταφυσικός τόπος στην Ελλάδα, το σπήλαιο της Πεντέλης που είναι ζωσμένο με θρύλους και μυστήριο. Ιερό του Πανός και των Νυμφών κάποτε, σήμερα κομβικό σημείο της ελληνικής νεομυθολογίας για το οποίο έχουν γραφτεί και λεχθεί τόσα όσα δεν έχουν ίσως ειπωθεί για κανέναν άλλο τόπο. Περίεργα ηλεκτρομαγνητικά φαινόμενα, ιστορίες για φαντάσματα, Κούφια Γη, Βριλ, συγχρονικότητες, θεωρίες συνομωσίας, αλλόκοτα πλάσματα, μυστικές υπόγειες βάσεις, στρεβλώσεις του χωροχρονικού συνεχούς, υπόγειες στοές, ο θρύλος του Νταβέλη, θεάσεις ιπτάμενων και όχι μόνο αντικειμένων, ισχυρά γεωδαιτικά πεδία, οριακά φαινόμενα, και τι δεν έχει καταγραφεί, αντικειμενικά και μη για τον παράξενο αυτό τόπο στον οποίο η πρόσβαση τις νύχτες απαγορεύεται.

Ήπειρος

Η απόλυτη μαγεία της φύσης συναντιέται στην Ήπειρο με τα δάση, τις λίμνες και τους ποταμούς, σε ένα έδαφος που εν πολλοίς παραμένει ακόμη παρθένο.
Αχερουσία. Ένας από τους περισσότερο γνωστούς τόπους της αρχαιότητας, η περίφημη είσοδος στον Άδη με τους τρομερούς ποταμούς. Ο Χάροντας, ο φοβερός βαρκάρης, μετέφερε τις ψυχές των νεκρών διαμέσου του Αχέροντα ποταμού, στο βασίλειο του κάτω κόσμου. Το ζοφερό σκηνικό συμπληρωνόταν με μια σειρά από χάσματα, αναθυμιάσεις, βρυχηθμούς των ποταμών. Εκεί βρισκόταν ένα πασίγνωστο νεκρομαντείο της αρχαιότητας και η ενέργεια ακόμη και σήμερα είναι παράξενη, ενώ πολλές αλλόκοτες ιστορίες λέγονται ακόμη και σήμερα. Ο επισκέπτης θα νιώσει περίεργα όταν επισκεφτεί την περιοχή...
(συνεχίζεται)