Καμπάλα: Η γιόγκα της Δύσης (μέρος 5ο)

Είδαμε στο προηγούμενο μέρος ότι οι εκπορεύσεις όλων των Σεφιρώθ κατέρχονται τελικά στο υλικό επίπεδο, στο Βασίλειο του Μαλκούτ, εξισορροπημένες . Αυτή είναι μια βασική αρχή του Σύμπαντος και κεντρική αρχή της Καμπάλα, η Αρχή της Ισορροπίας των Εκπορεύσεων. Τα ζεύγη των αντιθέτων, οι πολικότητες, όλα πρέπει να είναι σε ισορροπία. Η μία Σεφίρα εξισορροπεί την άλλη, το έλεος και η υπομονή του Χέσεντ ισορροπούν με τη δράση και την ενεργητικότητα του Γκεβούρα. Η τεράστια έκλυση Δύναμης από το Χόχμα, εξισορροπείται από την τροχοπέδη του Μπίνα, που είναι ο δωρητής της μορφής άρα και του θανάτου. Στη σφαίρα του Τίφαρετ, εξισορροπούν όλες οι εκπορεύσεις.
Τι συμβαίνει, όμως, εάν η ισορροπία αυτή διαταραχθεί είτε προς τη θετική είτε προς την αρνητική πλευρά; Τι θα συμβεί, για παράδειγμα, εάν η δύναμη του Χέσεντ δεν αντισταθμιστεί από το Γκεβούρα, εάν η παθητικότητα και η υπομονή υπάρχουν σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι το θάρρος και η ενεργητικότητα; Ας δούμε μερικά απλά παραδείγματα. Εάν η ακτινοβολία βρίσκεται μέσα σε ορισμένα επιτρεπτά όρια, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη διάγνωση ασθενειών, καθώς και για την αντιμετώπισή τους. Εάν η δόση της είναι μεγαλύτερη από το επιτρεπτό, όμως, μπορεί να προκαλέσει πολλές και σοβαρές ασθένειες και δυσλειτουργίες του οργανισμού, όπως είναι ο καρκίνος. Από την άλλη, ένας ήρεμος και υπομονετικός άνθρωπος σίγουρα μας κερδίζει με τη συμπεριφορά του και πετυχαίνει σπουδαία πράγματα στη ζωή του. Εάν αυτή του η αρετή, της υπομονής και καρτερικότητας, όμως, υπερβεί τα όρια, μπορεί να καταλήξει σε αβουλία, σε απάθεια και νωθρότητα. Από την άλλη, ένας θαραλλέος και ενεργητικός τύπος, που δεν διστάζει να συγκρουσθεί για το καλό όλων, μπορεί να καταλήξει να ζει για άσκοπους καυγάδες και συγκρούσεις. Είναι πολλά τα παραδείγματα της ιστορίας όπου λαοπρόβλητοι επαναστάτες κατέληξαν σε αιμοσταγείς τυράννους.
Η ανισόρροπη δύναμη, λοιπόν, καταλήγει σε μια ζώνη για την οποία όλοι οι Καββαλιστές μιλούν με αποτροπιασμό, θεωρώντας την επικίνδυνη ακόμα και να τη σκφτεί κανείς. Εμείς όμως, για να έχουμε μια κατά το δυνατό σφαιρική περιγραφή της Καββαλιστικής σκέψης, θα πρέπει αναγκαστικά να μιλήσουμε για αυτή. Πρόκειται για τα Κλιφώθ.

Τα Κλιφώθ

Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε λίγο το τι ακριβώς είναι τα Κλιφώθ και πως δημιουργήθηκαν. Ο ενικός της λέξης είναι Κλίφα και μεταφράζεται ως ¨κέλυφος¨αλλά και ως ¨πόρνη¨. Αναφέρονται επίσης και ως εκπορεύσεις από το Αριστερό Χέρι του Θεού ή ως Αριστερή Ατραπός, σε αντίθεση με τα Άγια Σεφιρώθ που είναι εκπορεύσεις από το Δεξί Χέρι του Θεού ή Δεξιά Ατραπός.
Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με μερικούς Καββαλιστές, τα Κλιφώθ είναι οι αρνητικές όψεις των ίδιων των Σεφιρώθ, η ανισόρροπη Δύναμη και αυτή φαίνεται να είναι η επικρατέστερη θεωρία. Προσπαθήστε να φανταστείτε τα Άγια Σεφιρώθ ως δεξαμενές που γεμίζουν διαδοχικά: το Κέτερ, η πρωταρχική δεξαμενή, αδειάζει στο Χόχμα κι εκείνο με τη σειρά του στο Μπίνα και ου το κάθε εξής. Η ιδανική κατάσταση είναι εκείνη κατά την οποία μόλις γεμίσει μια δεξαμενή αδειάζει το περιεχόμενό της στην επόμενη. Εάν αυτή η διαδικασία γίνει με ακανόνιστο ρυθμό, τότε οι δεξαμενές γεμίζουν γρήγορα τόσο που δεν προλαβαίνουν να αδειάσουν το περιεχόμενό τους στην επόμενη, έτσι που μια σημαντική ποσότητα από το περιεχόμενο, χύνεται έξω από τη δεξαμενή. Τότε, αυτό το ανισόρροπο πλεόνασμα, είναι εκείνο που αποκαλούμε Κλιφώθ.
Λέγεται ότι κατά τη Δημιουργία, τα πρώτα δέκα Κλιφώθ που σχηματίστηκαν ήταν αδύνατο να συγκρατήσουν το προελαύνον κύμα της Εξέλιξης, για αυτό τα επτά κατώτερα αποκόπηκαν από το Δέντρο και πέρασαν σε άλλη διάσταση, ενώ αντικαταστάθηκαν από επτά καινούρια. Το Δαιμονικό Δέντρο, που περιγράφει και σχηματοποιεί τα Κλιφώθ, συνήθως απεικονίζεται να αντανακλάται μέσα από έναν καθρέφτη τοποθετημένο στη βάση του Μαλκούτ, στην κατώτερη όψη του οποίου λέγεται πως ακουμπούν τα Κλιφώθ.
Σε κάθε Κλίφα αντιστοιχεί ένας Αρχιδαίμονας, επικεφαλής συγκεκριμένων δαιμονικών ταγμάτων που ανήκουν στους δαιμονικούς οίκους.
Το ζήτημα ξέρω πως δεν είναι τόσο απλό όσο ίσως να φαντάζονται μερικοί. Στην πραγματικότητα για τον Αποκρυφισμό υπάρχουν δύο είδη Κακού, το Θετικό και το Αρνητικό και από αυτά το καθένα έχει μια ¨θετική¨ και μια ¨αρνητική¨ όψη. Θα χρειαστεί να μιλήσουμε λίγο περισσότερο για τα είδη αυτά του Κακού, εάν επιθυμούμε να κατανοήσουμε κάπως περισσότερο τη φύση των Κλιφώθ.

Τα είδη του Κακού στον Αποκρυφισμό

Είπαμε ότι, κατά τον Αποκρυφισμό, υπάρχει το Θετικό και το Αρνητικό Κακό. Ας ανατρέξουμε στη Dion Fortune για να κατανοήσουμε κάπως τις έννοιες αυτές. Το Αρνητικό Κακό έχει δυο όψεις: την Αρνητική και τη Θετική. Η πρώτη είναι η αρχή της αντίστασης, το σημείο από το οποίο ξεκινά το Καλό. Η δεύτερη είναι η Αρχή της Καταστροφής και Εσωτερικά αναφέρεται ως Οδοκαθαριστής των Θεών. Για να το εξηγήσουμε λίγο περισσότερο, είναι η Δύναμη εκείνη που απομακρύνει οτιδήποτε άχρηστο και επιβλαβές αφήνει πίσω του το προελαύνον κύμα της Εξέλιξης, ώστε αυτό να μην καταστεί εμπόδιο στην ίδια την Εξέλιξη, Είναι σαν τον κηπουρό που απομακρύνει τα ζιζάνια και τα ξερά χόρτα, ώστε να μην πνίξουν τα λουλούδια του. Οι δύο όψεις του Αρνητικού Κακού, αποτελούν εκείνο που έχει επικρατήσει να ονομάζεται Διάβολος, οπότε αυτός είναι το σημείο ώθησης του Καλού και ο Οδοκαθαριστής των Θεών και έχει κάποιο ρόλο να παίξει στην Εξέλιξη, ένα ρόλο αρκετά διαφορετικό ίσως από εκείνον που συνηθίζουμε να του αποδίδουμε.
Το Θετικό Κακό, από την άλλη, έχει επίσης δύο όψεις. Η αρνητική του είναι το Χάος και η ασυντόνιστη δύναμη. Ονομάζεται Κοσμικό Έκτρωμα και είναι μια ζώνη, μια κατάσταση συνείδησης στην οποία κανείς δεν πρέπει να εισέρχεται. Η θετική όψη είναι τα Κλιφώθ, που είπαμε ότι είναι η χωρίς αντιστάθμιση δύναμη που εκπορεύεται κατά τη διάρκεια της εκπόρευσης μιας Σεφίρα από την προηγούμενη, το διάστημα δηλαδή στο οποίο το ζεύγος των Σεφιρώθ δεν είναι εξισορροπημένο. Στη σφαίρα των Δέκα Κλιφώθ πηγαίνει κάθε ΅κακή΅σκέψη και πράξη ανάλογα με το είδος της, από την μικρότερη, που επιφέρει τη λιγότερη ανισορροπία έως και τη χειρότερη, εκείνη που προκαλεί τα πλέον οδυνηρά αποτελέσματα και τη μεγαλύτερη δυνατή ανισορροπία. Εάν κανείς αναλογιστεί ολόκληρη τη γκάμα αυτών των πράξεων, κατά τα χιλιάδες χρόνια ύπαρξης του ανθρώπινου είδους, μπορεί να συλλάβει σε έναν βαθμό το τι ακριβώς ενδέχεται να έχει μαζευτεί στα Δέκα εκείνα είδη Θετικού Κακού και ίσως κατανοήσει τον τρόμο και την απέγχθεια των Ραββίνων όταν αναφέρονταν σε αυτά.
Τα Δέκα Κλιφώθ αναφέρονται στην Παλαιά Διαθήκη ως Βασιλείς της Εδόμ, σύμφωνα με τον Μακ Γκρέγκορ Μάδερς, ενώ αν σκεφτεί κανείς και κάνει τις αναλογίες μεταξύ της άποψης που θέλει τα πρώτα Κλιφώθ να πέρασαν σε άλλη διάσταση και των εξορισμένων Μεγάλων Παλαιών του Λαβκραφτ, ίσως παρατηρήσει ενδιαφέρουσες ομοιότητες.
Υπάρχει μια άποψη την οποία οφείλω να αναφέρω προς ενημέρωσή σας αν και διατηρώ πολλές επιφυλάξεις. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η ενασχόληση με τα Κλιφώθ είναι μεν μια διαδικασία που πρέπει να γίνεται με προσοχή, ωστόσο δεν είναι παρά ένα ακόμη μονοπάτι, διαφορετικό από το δεξιό, το οποίο οδηγεί και αυτό με τη σειρά του προς το Θεό και την ένωση με αυτόν. Ποιός ξέρει πόσους δρόμους έχει ανοίξει ο Εχεγιέ ώστε να φτάσουμε σε αυτόν; Πρέπει όμως να τονιστεί ότι η Δεξιά Ατραπός είναι δρόμος δύσκολος μεν αλλά χωρίς σημαντικούς κινδύνους εάν κανείς είναι σοβαρός στο ¨περπάτημά¨του, σε αντίθεση με τον γεμάτο στροφές κι επικίνδυνα σημεία δρόμο των Κλιφώθ. Εάν υπήρξε κανείς κερδισμένος από την αριστερή ατραπό δεν το ξέρω και δεν μπορώ να σας το μεταφέρω. Χαμένους γνωρίζω.
(συνεχίζεται)