Τα Δέκα Άγια Σεφιρώθ, οι Θεϊκές εκπορεύσεις, αποτελούν εξελικτικές φάσεις της Δημιουργίας. Συνυπάρχουν, παρά το γεγονός ότι υπάρχει χρονική σταδιοποίησή τους, με την έννοια ότι το Αϊν Σοφ Αούρ συμπυκνώθηκε στο Κέτερ κι εκείνο στο Χόχμα κι εκείνο στο Μπίνα και ου το κάθε εξής και αυτή η διαδικασία συνεχίζεται διαρκώς στους διάφορους κόσμους. Τα Σεφιρώθ είναι τοποθετημένα με συγκεκριμένο και μη τυχαίο τρόπο επάνω στο Οτζ Χιίμ, το Δέντρο της Ζωής, το οποίο μας παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη εικόνα τόσο του μικρόκοσμου, όσο και του μακρόκοσμου. Ας προσπαθήσουμε να περιγράψουμε μερικές από τις βασικές αρχές του Δέντρου.
Τα Σεφιρώθ είναι οι σφαίρες που βλέπετε στο διπλανό σχήμα. Θα έχετε ήδη παρατηρήσει ότι είναι τοποθετημένα σε τρεις στήλες, σχηματίζουν τρίγωνα και ενώνονται μεταξύ τους με γραμμές. Κοιτάζοντας το Δέντρο, η δεξιά στήλη είναι η στήλη του Ελέους, η αριστερή είναι η στήλη της Αυστηρότητας και η μεσαία είναι η στήλη της Πραότητας ή της ισορροπίας.
Τα τρία πρώτα Σεφιρώθ, εκείνα που είναι ψηλότερα, σχηματίζουν το Ουράνιο τρίγωνο, τα τρία μεσαία σχηματίζουν το Αστρικό Τρίγωνο και τα τρία επόμενα (πλην εκείνου με τη βασίλισσα) σχηματίζουν το Ηθικό τρίγωνο. Όταν κοιτάζουμε το Δέντρο όπως στη φωτογραφία, τότε αντιπροσωπεύει το μακρόκοσμο. Για να αντιπροσωπεύσει τον άνθρωπο, πρέπει να φανταστούμε πως στεκόμαστε με την πλάτη γυρισμένη σε αυτό, ώστε η μεσαία στήλη να εφάπτεται με τη σπονδυλική μας στήλη.
Από τις δύο στήλες που προαναφέραμε, η δεξιά, η στήλη του Ελέους είναι η Αρσενική και η αριστερή, η στήλη της Αυστηρότητας, είναι η Θηλυκή. Η μεσαία στήλη είναι τα επίπεδα στα οποία λειτουργούν οι όψεις της συνείδησης, για την οποία θα έχουμε αρκετά να πούμε παρακάτω.
Τα Δέκα Σεφιρώθ, ξεκινώντας από επάνω προς τα κάτω, είναι τα εξής ονομαστικά:
1. Κέτερ, στην κορυφή του Δέντρου, κάτω από τα Τρία πέπλα της Αρνητικής Ύπαρξης.
2. Χόχμα, στην κορυφή της στήλης του Ελέους
3. Μπίνα, στην κορυφή της στήλης της Αυστηρότητας
4. Χέσεντ, μεσαίο στη δεξιά στήλη
5. Γκεβούρα, μεσαίο στην αριστερή
6. Τίφαρετ, στη στήλη ισορροπίας, σημείο ισορροπίας ολόκληρου του Δέντρου
7. Νετζά, τελευταίο στη δεξιά στήλη
8. Χοντ, τελευταίο στην αριστερή στήλη
9. Γεσούντ, προτελευταίο στη μεσαία στήλη
10. Μαλκούτ, η κατώτερη Σεφίρα, το γήινο επίπεδο.
Η κάθε Σεφίρα έχει μια συγκεκριμένη ονομασία, την οποία και θα δούμε παρακάτω. Ωστόσο, υπάρχει και μια ακόμη Σεφίρα που είναι αόρατη. Πρόκειται για τη Σεφίρα Ντάατ, που σημαίνει Γνώση και, σύμφωνα με τους Ραββίνους, αιωρείται στο Κενό, στο Χάος, ανάμεσα στο Χόχμα και στο Μπίνα. Σύμφωνα με τον Άλιστερ Κρόουλι, αποτελεί την βάση μιας νοητής πυραμίδας που σχηματίζεται από τα τρία ουράνια Σεφιρώθ, ενώ η Dion Fortune υποστηρίζει πως το Ντάατ εκφράζει την έννοια της συνείδησης και συνειδητοποίησης. Όπως και να έχει το πράγμα, είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η Ντάατ είναι τοποθετημένη επάνω στη μεσαία στήλη. Άλλωστε, όπως είπαμε, η τοποθέτηση στο Δέντρο δεν είναι καθόλου τυχαία.
Η κάθε Σεφίρα, για να λειτουργήσει ολοκληρωμένα, πρέπει να εξισορροπηθεί. Η κάθε μια προέρχεται από τα βάθη της προηγούμενης, μέσα από ένα σχήμα που ακολουθεί μια γραμμή σαν αστραπή, ξεκινώντας από το Κέτερ και συνεχίζοντας διαδοχικά στο Χόχμα, Μπίνα, Χέσεντ, Γκεβούρα, Τίφαρετ, Νετζά, Χοντ, Γεσούντ και καταλήγοντας στο Μαλκούτ, του οποίου η κατώτερη όψη ακουμπά επάνω στα Κλιφώθ, για τα οποία θα μιλήσουμε σε άλλο σημείο. Έτσι, η κάθε προηγούμενη Σεφίρα έχει μέσα της σε λανθάνουσα κατάσταση τις ιδιότητες των επομένων. Το Κέτερ έχει μέσα του τις δυνατότητες όλων των Σεφιρώθ, το Χόχμα όλων των επομένων και ου το κάθε εξής.
Στην κάθε στήλη η κάθε Σεφίρα αποτελεί την προηγούμενή της στην κάθετη διάταξη, σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Έτσι το Γκεβούρα είναι το Μπίνα σε χαμηλότερο επίπεδο, όπως και το Χοντ είναι το Μπίνα και το Γκεβούρα σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Ισχύει και το αντίστροφο. Επάνω σε αυτό το σημείο, στηριγμένοι στις αναλογίες του Δέντρου, μπορούμε να καταλήξουμε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα, δεδομένου ότι, εκτός των άλλων, στο Δέντρο μπορούμε να εντάξουμε προσεκτικά όλα τα πάνθεα όλων των θρησκειών, ενώ πολύ εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε και δυσνόητα σημεία των χριστιανικών γραφών.
Μερικές αντιστοιχίες
Αυτό είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο σημείο για όποιον δεν κατέχει τη γνώση του Δέντρου της Ζωής. Εγώ δεν την κατέχω, για αυτό και χρησιμοποιώ τις αντιστοιχίες που οι αυθεντίες έχουν δώσει, ώστε να παρουσιάσω μερικά παραδείγματα στους αναγνώστες μου. Παρακαλείται ο οποιοσδήποτε να με διορθώσει ή να παρουσιάσει δικά του παραδείγματα, εάν έχει πληρέστερη γνώση.
Το Μπίνα είναι η σφαίρα του Κρόνου. Το Γκεβούρα είναι η σφαίρα του Άρη και το Χοντ του Ερμή. Επομένως, τόσο ο Άρης όσο και ο Ερμής είναι ουσιαστικά ο Κρόνος σε ένα χαμηλότερο επίπεδο. Και οι τρεις είναι τοποθετημένοι στη θηλυκή στήλη, στη στήλη της καταστροφής. Επειδή όμως η κάθε Σεφίρα δεν γίνεται κατανοητή από μόνη της αλλά πάντοτε σε ταυτόχρονη μελέτη με την εξισορροπιστική της, καθώς και με το τρίγωνο στο οποίο ανήκει, μπορούμε να πούμε τα εξής. Το Γκεβούρα, ο Άρης δηλαδή, εκπορεύεται από το Χέσεντ, το οποίο είναι ο Δίας. Με λίγα λόγια, ο νομοθέτης βασιλιάς (Δίας), εξισορροπείται από τον πολεμιστή βασιλιά (Άρη).
Ας δείξουμε ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα τώρα, επάνω στο οποίο μπορεί να διαλογιστεί κανείς με σημαντικά συμπεράσματα. Το Κέτερ είναι η ρίζα κάθε ύπαρξης και αντιστοιχεί στην ύψιστη, την υπερβατική μορφή του Θείου, την ακατανόητη από την ανθρώπινη φύση. Ας δεχτούμε εντελώς απλά κι αυθαίρετα ότι είναι ¨Ο Θεός¨. Αν κοιτάξουμε στη μεσαία στήλη του Δέντρου της Ζωής, παρατηρούμε ότι η Συνείδηση κατέρχεται από την ουσία του Κέτερ, διέρχεται από την αόρατη Σεφίρα Ντάατ, τη συνειδητοποίηση, διασχίζοντας την Άβυσσο και κατέρχεται στο Τίφαρετ. Έπειτα, διέρχεται το Παροκέτ, την άβυσσο που λέγεται και παραπέτασμα του Ναού, κατέρχεται στην ψυχική συνείδηση του Γεσούντ και από εκεί στην εγκεφαλική συνείδηση του Μαλκούτ. Γιατί είναι ενδιαφέροντα όλα αυτά; Για να δούμε...
Στη σφαίρα του Τίφαρετ ανήκει ο Ιησούς και όλοι οι θυσιασμένοι Θεοί. Ο Ιησούς είχε πει πως ¨όποιος βλέπει εμένα, βλέπει και τον πατέρα΅. Η χριστιανική θεολογία θεωρεί τον Ιησού ως τον ίδιο το Θεό ενσαρκωμένο, τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο. Το Τίφαρετ είναι η υπέρτατη συνειδητοποίηση στην οποία μπορεί να φτάσει η ανθρώπινη συνειδητότητα. Η άβυσσος, που υπάρχει πίσω από το Τίφαρετ, λέγεται και παραπέτασμα του Ναού, το οποίο σκίστηκε στα δύο με το θάνατο του Ιησού. Επομένως, διαμέσου του θυσιασμένου Θεού, η ανθρώπινη συνείδηση μπορεί να εκτοξευτεί μέχρι του σημείου να αγγίξει το σημείο της υπέρτατης κατανόησης του Θείου, με λίγα λόγια μπορεί να τελειοποιηθεί στα διάφορα επίπεδα, να ¨δει και τον Πατέρα¨. Η τελειότητα των Θεών του Τίφαρετ περνάει μέσα από την ισορροπία ολόκληρου του Δέντρου σε αυτούς, όπου η φράση ¨Ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος¨αρχίζει να αποσαφηνίζεται σε βαθύτερο επίπεδο κατανόησης και όχι σε αυτό που διδάσκεται στον πολύ κόσμο. Για αυτό το Τίφαρετ είναι η κατάσταση εκείνη στην οποία η υψηλότερη όψη της προσωπικότητας ενώνεται με την ατομικότητα. Είναι πραγματικά η φωτισμένη συνείδηση, η κατάσταση του πραγματικά μυημένου, του πραγματικά Αγίου της χριστιανικής παράδοσης, του Μύστη της αρχαίας σοφίας, του Βοδισάτβα της ανατολικής παράδοσης.
Τέτοια παραδείγματα και ακόμη συνθετότερα, μπορεί να παρατηρήσει και να κατανοήσει κανείς στο Δέντρο της Ζωής. Η κατανόηση των συμβολισμών και των αντιστοιχιών δεν είναι απλή υπόθεση, χρειάζεται σημαντική και υπομονετική εκπαίδευση. Αλλά μόλις οι πρώτοι ύφαλοι περάσουν, όλα γίνονται ευκολότερα. Με τα άρθρα αυτά είμαι βέβαιος ότι οι ύφαλοι θα μοιάζουν απροσπέλαστοι, εξαιτίας του ότι μέσα σε μερικές σελίδες πρέπει να συμπυκνωθεί μια ογκώδης και σύνθετη γνώση. Εάν τα άρθρα μου όμως γίνουν η αιτία για να μελετήσει κανείς την Καμπάλα περισσότερο, τότε θεωρώ ότι ο σκοπός μου θα έχει επιτευχθεί.
(συνεχίζεται)
Πέμπτη 1 Μαΐου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου