Γλώσσες Φωτιάς - το Νέο Ιστολόγιο

Οι πρώτες μου ιστορίες για χρόνια έπιαναν χώρο στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου, μακριά από άγνωστα μάτια. Όταν κάποια στιγμή αποφάσισα να τις δημοσιεύσω, βρέθηκε φιλόξενη γωνιά στην ιστοσελίδα του Μεταφυσικού, την οποία και τροφοδοτούσα τακτικά με τα έργα μου. Όταν όμως η φιλοξενία τελείωσε, τα διηγήματα συνέχισαν να παραμένουν μακριά από οποιαδήποτε μάτια. Μερικές ιστορίες συνεχίστηκαν, κάποιες άλλες έμειναν ημιτελείς όσο πολλοί από εσάς μου ζητούσατε να τις συνεχίσω. Η αλήθεια είναι ότι πλέον δίσταζα να τις εμφανίσω όμως η κάθε ιστορία είναι σαν ένας παλμός που σου χτυπάει το στήθος. Αν δεν την βγάλεις από μέσα σου φοβάσαι ότι μπορεί να στο σκίσει. Έτσι δημιουργήθηκαν οι Γλώσσες Φωτιάς, το νέο ιστολόγιο που θα είναι αφιερωμένο στη φανταστική λογοτεχνία. Εδώ πλέον θα δημοσιεύονται οι ιστορίες μου, εδώ θα είναι ο χώρος που θα ασχοληθούμε όχι μόνο με τη λογοτεχνία του φανταστικού αλλά και με τη μεταφυσική τέχνη γενικότερα.
Ελπίζω να σας αρέσει η νέα μου αυτή προσπάθεια, την οποία είμαι βέβαιος πως θα υποστηρίξετε, όπως ακριβώς κάνατε και στο παρόν Μεταφυσικό Ιστολόγιο. Η πρώτη ιστορία που θα δημοσιευτεί σταδιακά, είναι ο "Σουαντάκ", η οποία είχε μείνει ημιτελής στο φόρουμ του μεταφυσικού.
Καλή σας ανάγνωση...

Δαίμονες (μέρος 5ο)

Επίλογος

Αυτός είναι ο Μπαφομέτ. Εάν ρωτήσετε οποιονδήποτε άνθρωπο, το πιθανότερο είναι να σας απαντήσει ότι αυτός είναι η εικόνα του Σατανά, η προσωποποίηση του Κακού, άλλωστε η εικόνα του μόνο ευγενική και αγνή δεν είναι. Έχει κέρατα, έχει μαύρα φτερά, πρόσωπο τράγου και μια πεντάλφα στο μέτωπό του. Κάποιος περισσότερο "ψαγμένος" θα σας απαντήσει ότι ο Μπαφομέτ είναι το σύμβολο της ισορροπίας των αντιθέτων, η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά της δύναμης, το Καλό και το Κακό. Τελικά, υπάρχει ο Σατανάς; Είναι μια ξεχωριστή οντότητα που δημιουργήθηκε με τον τρόπο που περιγράφει η χριστιανική παράδοση ή είναι η σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας, όπως ισχυρίζεται η ψυχολογία και η ανισόρροπη δύναμη του σύμπαντος, όπως περιγράφουν οι εσωτερικές παραδόσεις; Είναι το Κακό κάτι που πρέπει να αποφεύγεται ή είναι ένας παράγοντας που πρέπει να λαμβάνεται υπόψην μόνο και μόνο για να έρθει σε ισορροπία; Είναι το Κακό η απουσία του Καλού ή απλά η δεύτερη όψη του; Μας περιμένει όλους μια φοβερή Κόλαση μόλις πεθάνουμε, αν δεν τηρήσουμε το θεϊκό Νόμο; Θα παραδοθούμε σε αιώνια βασανιστήρια στα χέρια των Δαιμόνων; Το άρθρο αυτό δεν δίνει απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο όριο στο τι μπορεί κανείς να κατανοήσει από την Αλήθεια και, όσο περισσότερο μελετά κανείς τα ζητήματα αυτά, είναι σίγουρο ότι θα βρει πολλές και διαφορετικές, συχνά αντικρουόμενες μεταξύ τους απόψεις.
Οι Εσωτεριστές, είτε αυτοί προσδιορίζονται ως χριστιανοί είτε ως ινδουιστές είτε στην πραγματικότητα σε όποιο Δόγμα και αν ισχυρίζονται ότι ανήκουν συμφωνούν σε ένα πράγμα: το "Κακό" υπάρχει, οι μορφές και οι τρόποι ερμηνείας του διαφέρουν. Και συμφωνούν επίσης στο ότι το Κακό πρέπει να απομονωθεί, να απορροφηθεί από το Καλό, ώστε να εμποδιστεί από την καταβολική του ιδιότητα. Για αυτό το λόγο, κατά τη γνώμη μου, οι μυστικιστές του χριστιανισμού και ανάμεσά τους αρκετοί που ξέρω, προσεύχονταν να συγχωρεθεί εκείνος που ονόμαζαν Διάβολο. Αντιστάθμιζαν τις πράξεις κακίας με πράξεις καλοσύνης και αυτό είχε να παίξει έναν πολύ σημαντικό εσωτερικό ρόλο.
Φυσικά, στη Χριστιανική Εκκλησία τουλάχιστον το Κακό και ο Σατανάς χρησιμοποιήθηκαν από σκοταδιστές ιερωμένους προκειμένου να εδραιωθεί η εκκλησιαστική εξουσία. Κορυφαία και ειδεχθή παραδείγματα το Κυνήγι Μαγισσών και η Ιερά Εξέταση, αν πρέπει να αναφέρω μόνο δύο, στα οποία σκοτώθηκαν άνθρωποι με κάθε είδους ιδιαιτερότητα, από σωματική ή ψυχική νόσο έως άνθρωποι που είχαν σχέση και επικοινωνία με τον αόρατο κόσμο. Αν και δεν επιθυμώ να γίνω αφοριστικός, κρίνοντας ένα τόσο δυσάρεστο θέμα με μια φράση μόνο, μιας και είμαι βέβαιος ότι το θέμα έχει πολλές πλευρές, ωστόσο πιστεύω ότι εάν υπάρχει Διάβολος τότε βρήκε στα πρόσωπα των ιερωμένων εκείνης της εποχής τους καλύτερους συνεργάτες, ικανότερους κι από τον αποτελεσματικότερο Αρχιδαίμονα.
Η Επιστήμη, από την άλλη, θεωρεί ότι όλα αυτά είναι το αποτέλεσμα νευρικών, ορμονικών και ψυχικών λειτουργιών και τα εντάσσει στη σφαίρα είτε της παθολογίας, είτε ενός ελαττωματικού ψυχισμού είτε στην ίδια τη σφαίρα της φαντασίας. Στην πραγματικότητα μπορεί να είναι και όλα αυτά μαζί, ανάλογα την περίπτωση που εξετάζουμε. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι επαφές με το Σατανά υποκρύπτουν ένα παθολογικό υπόβαθρο. Αλλά αυτό είναι ένα τεράστιο ζήτημα για το οποίο ο Εσωτερισμός έχει τοποθετηθεί. Μια εξαιρετική κατά τη γνώμη μου μελέτη όλων αυτών των παραμέτρων κι ένας σοβαρός συγκερασμός της επιστημονικής με την Εσωτερική Γνώση υπάρχει στο έργο Ψυχική Αυτοάμυνα της Dion Fortune, ένα έργο που θεωρείται κλασικό στο είδος του και είναι σημείο αναφοράς για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για μια εις βάθος μη προκατειλημμένη έρευνα.
Από την πολύ πολύ μικρή αυτή μελέτη της Δαιμονολογίας άφησα έξω αρκετά ζητήματα, όπως για παράδειγμα τον Δαιμονισμό, το Κυνήγι των Μαγισσών, τα Γριμόρια, τους Εξορκισμούς. Με αυτά θα ασχοληθούμε σε επόμενα άρθρα μας...

Δαίμονες (μέρος 4ο)

Στο σημείο αυτό θα σταματήσω λίγο την κανονική σειρά των άρθρων, για να παρεμβάλω κάτι που θεωρώ σημαντικό και οφείλω να το ξεκαθαρίσω στους αναγνώστες μου.
Παρατηρώ σε διάφορα περιοδικά και έντυπα που σχετίζονται με το χώρο της μεταφυσικής αναζήτησης, όπως και σε ιστοσελίδες, fora και αλλού, να δίνονται τυπικά, σφραγίδες και οδηγίες για την πραγματοποίηση κάποιας τελετουργίας, "μικρής" ή "μεγάλης". Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι ταυτόχρονα ανόητο και επικίνδυνο και χρειάζεται να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Ο αόρατος κόσμος δεν είναι για να αποτελέσει παιχνίδι για αντίδοτο κατά της βαρεμάρας ούτε πολύ περισσότερο προσφέρεται για ψυχαγωγία ή για πειραματισμό με τέτοιους τρόπους. Τις δυνάμεις που παίρνουν μέρος είναι δύσκολο να τις χειριστεί ένας άνθρωπος που δεν έχει καμία υποδομή αλλά και κανέναν ουσιαστικό λόγο να τις καλέσει. Επιπλέον, η "συνταγή" ποτέ δεν δίνεται ολόκληρη, άρα η αποτυχία είναι δεδομένη, αν συνυπολογίσει κανείς ότι χρειάζεται και μια περίοδος ειδικής προετοιμασίας εκείνου που θα πραγματοποιήσει το τυπικό. στην πραγματικότητα, υπάρχουν αρκετές άλλες απαιτήσεις για την εκτέλεση του τυπικού, τις οποίες τα έντυπα είτε δεν τις γνωρίζουν είτε τις αποκρύπτουν - και καλά κάνουν. Ξαναλέω όμως ότι αυτά δεν είναι παιχνίδια, έστω και αν τα τυπικά δεν δίνονται ολόκληρα. Το ρεύμα θα σε χτυπήσει στο σπίτι σου είτε βάλεις ένα μεγάλο ψαλίδι στην πρίζα είτε έναν μεταλλικό συνδετήρα. Μπορεί να μην το βλέπεις αλλά στο σπίτι σου υπάρχει μια ολόκληρη ηλεκτρική παροχή που σε περιβάλλει. Απλά θα χρειαστεί να συνδέσεις ένα κύκλωμα για να τη διαπιστώσεις. Τα τυπικά αυτά, κατά τη γνώμη μου, έστω και αν είναι ημιτελή, κάνουν κάποιου είδους σύνδεση αλλά δεν παρέχουν κανενός είδους ασφάλεια, έστω και αν ο κίνδυνος είναι μικρός.
Ζωηρά λοιπόν θα συμβούλευα να μην πειραματιστεί κανείς με αυτά τα τυπικά. Θα κάψει τα δάκτυλά του λιγότερο ή περισσότερο και δεν είναι λίγοι εκείνοι που ζεματίστηκαν από ανοησία και επιπολαιότητα.

Το πρόβλημα του Κακού

Από τα χρόνια της αρχαίας Ελλάδας κιόλας, οι φιλόσοφοι είχαν προβληματιστεί σχετικά με την έννοια και την αιτία του Κακού, φτάνοντας να το χαρακτηρίσουν είτε ως άγνοια του Καλού είτε ως απουσία του. Στoυς επόμενους αιώνες το Κακό προβλημάτισε θεολόγους, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους αλλά και τον κάθε άνθρωπο ίσως ξεχωριστά, διότι το βίωνε και θα το βιώνει καθημερινά με πολλούς τρόπους, σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο.
Ο χριστιανισμός, περισσότερο από κάθε άλλη θρησκεία, ταύτισε το Κακό με την ύπαρξη και δράση του Σατανά, ενός πρώην ισχυρού Αγγέλου που λόγω της ανυπακοής του, μετατράπηκε σε Δαίμονα, δολοφόνο και εχθρό του ανθρώπινου γένους. Μέσα στο κλίμα αυτό, οτιδήποτε "κακό" αποδώθηκε στη δράση του, από μικροβιακές (όπως γνωρίζουμε σήμερα) ασθένειες, από ψυχικές νόσους έως κυριολεκτικά το οτιδήποτε. Δολοφονίες και κάθε είδους εγκλήματα, μοιχείες, παιδεραστίες, κλοπές, πόλεμοι, ασθένειες πάσης φύσεως "ανατέθηκαν" στο Διάβολο και στη συνεργασία που είχαν αναπτύξει ορισμένοι άνθρωποι με αυτόν. Κορύφωση του Κακού θεωρήθηκε εξαρχής ο Θάνατος, για τον οποίο, κατά τη χριστιανική άποψη, Διάβολος και άνθρωπος ήταν συνυπεύθυνοι. Με το πέρασμα των χρόνων, φτάνοντας στο Μεσαίωνα αλλά και σχετικά πρόσφατους αιώνες, οτιδήποτε παρέκκλινε από τις επικρατούσες αντιλήψεις περί καλού ή φυσιολογικού, αποδώθηκε επίσης σε δαιμονική επίδραση. Επιχειρήθηκε, επίσης, μια δαιμονοποίηση των αρχαίων δοξασιών και εθίμων, όπως και της αρχαίας θρησκείας, η οποία θεωρήθηκε ως δαιμονολατρεία.
Το πρόβλημα όμως δεν είχε λυθεί. Το φιλοσοφικό ερώτημα του γιατί ο Θεός, ο οποίος θεωρείται η πηγή του καλού, ανέχεται το Διάβολο, παρέμεινε αναπάντητο. Και μαζί με αυτό έμειναν αναπάντητα και πολλά άλλα φιλοσοφικά ερωτήματα που προέκυψαν από τον ανθρωπομορφισμό του Θείου. Για παράδειγμα, εάν ο Θεός ήταν παντογνώστης, δεν γνώριζε την αποστασία του Εωσφόρου; Και τότε γιατί δεν έκανε κάτι για αυτό; Γιατί επέτρεψε να πεθαίνουν οι άνθρωποι; Γιατί "μπήκε" σε ολόκληρη ταλαιπωρία και ο ίδιος να ενσαρκωθεί για να "νικήσει" το θάνατο, εφόσον είναι ισχυρότερός του και με μια εντολή του θα έπαυε να υφίσταται; Πολλά και δύσκολα ερωτήματα, στα οποία συνήθως δίνεται η απάντηση του σεβασμού του Θεού στην ελεύθερη βούληση. Αλλά, μπορεί κανείς να κατηγορήσει ένα παιδί για την αμυαλιά του; Ακόμα και αν το Κακό συντριβεί με τη Δευτέρα Παρουσία, εφόσον ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων θα καταδικαστούν στην Κόλαση, αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά μια νίκη του Κακού; Και από την άλλη, πως είναι δυνατό να κρίνει κανείς έναν άνθρωπο έρμαιο των δυνάμεων του σύμπαντος, επιρρεπή στους πειρασμούς του Πονηρού, μέσα σε έναν κόσμο εξαιρετικά πολύπλοκης σχετικότητας;
Η τόση ενασχόληση των ανθρώπων με το Κακό, οδήγησε μερικούς σε μια λύση σολομώντεια. Ισχυρίστηκαν λοιπόν ότι ο Θεός είναι φύσει καλός αλλά υπάρχει και ένας κακός Θεός, ο Διάβολος, ο οποίος είναι και ο Δημιουργός του κόσμου τούτου. Αυτός ο δυισμός, όμως, είναι η ουσιαστική αίρεση αφού κανείς με Εσωτερική υποδομή δεν δέχεται τη Δυαρχία.

Η εσωτερική ερμηνεία του Κακού

Στο σημείο αυτό θα σας παρουσιάσω την Εσωτερική ερμηνεία του Κακού. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική γνώση που δεν είναι δυνατό να γίνει αμέσως κατανοητή. Δεν είναι καν κατανοητή από εμένα τον ίδιο που τη γράφω στην ολότητά της, οπότε ας μην αισθανθεί κανείς άσχημα αν δεν την καταλάβει. Περισσότερο την παραθέτω για προβληματισμό και αναζήτηση και σε καμία περίπτωση δεν ισχυρίζομαι ότι εγώ ο ίδιος την έχω συνειδητοποιήσει όσο θα έπρεπε.
Οι Εσωτεριστές, λοιπόν, αναγνωρίζουν ότι υπάρχει το Αρνητικό και το Θετικό Κακό, καθένα από τα οποία έχει επίσης μια αρνητική και μια θετική πλευρά. Το Αρνητικό Κακό είναι το αντίθετο του Καλού και αποτελεί το σημείο εκκίνησης του Καλού, την απαραίτητη αντίσταση ώστε να ξεκινήσει και να προχωρήσει το Καλό. Αυτό είναι το αρνητικό Αρνητικό Κακό, η Αρχή της Αντίστασης. Η Θετική πλευρά του Αρνητικού Κακού είναι η Αρχή της Καταστροφής, ο Οδοκαθαριστής των Θεών όπως λέγεται Εσωτερικά, διότι καθαρίζει οτιδήποτε άχρηστο αφήνει πίσω του το προελαύνον κύμα της Εξέλιξης. Αυτό είναι και η απάντηση στο γιατί επιτρέπει ο Θεός τη δράση του Διαβόλου. Ο τελευταίος είναι η Αρχή της Αντίστασης και η Αρχή της Καταστροφής, άρα έχει έναν απαραίτητο ρόλο στην Εξέλιξη.
Η Αρνητική πλευρά του Θετικού Κακού είναι το Χάος, η δύναμη που δεν έχει ισορροπήσει και ονομάζεται Κοσμικό Έκτρωμα. Η Θετική πλευρά του Θετικού Κακού είναι οι ίδιοι οι Δαίμονες, τα περίφημα Κλιφώθ της Καββαλιστικής Παράδοσης, σπέρματα της οποίας θα παρουσιάσω αμέσως παρακάτω.

Τα Δέκα Άγια Σεφιρώθ και τα Κλιφώθ

Η Δημιουργός Αρχή θεωρείται ότι φέρνει τον κόσμο, το Σύμπαν σε ύπαρξη μέσα από δέκα θεϊκές εκπορεύσεις που ονομάζονται Σεφιρώθ. Το καθένα δεν είναι ανεξάρτητο από το άλλο αλλά πηγάζει το ένα μέσα από το άλλο και όταν μια Σεφίρα εκπορευθεί από μια άλλη, τότε οι δυο τους θεωρούνται ισορροπημένες.
Υπάρχει όμως μια περίοδος, κατά την οποία η δύναμη δεν είναι ισορροπημένη κατά την εκπόρευση μιας Σεφίρα αλλά ωθείται ανώμαλα προς τα έξω. Η δύναμη αυτή ποτέ δεν απορροφάται μετά την εγκαθίδρυση της νέας Σφαίρας. Αυτό ακριβώς είναι το Θετικό Κακό, τα περίφημα Κλιφώθ, στα οποία πηγαίνει οποιαδήποτε κακή σκέψη ή πράξη που δεν αντισταθμίζεται από σκέψεις ή πράξεις καλού. Καταλαβαίνετε φαντάζομαι πόσο Κακό έχει συσσωρευτεί εκεί μέσα από τα πρώτα χρόνια της εμφάνισης των ανθρώπων έως και τις μέρες μας.
Ξαναλέω, προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι εδώ παρουσίασα μόνο σπερματικά το Καββαλιστικό δόγμα και σε καμία περίπτωση κι εγώ ο ίδιος που το γράφω δεν το έχω κατανοήσει επαρκώς. Αλλά ίσως κάποιος από εσάς να έχει μεγαλύτερη δυνατότητα κατανόησης από εμένα ή να ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα πράγματα.

Οι Κλιφωθικοί Δαίμονες

Όπως κάθε Σεφίρα κυβερνάται από έναν Αρχάγγελο, έτσι και το κάθε Κλιφώθ κυβερνάται από έναν Αρχιδαίμονα, ο οποίος έχει δαίμονες υποτακτικούς (χρησιμοποιώ ανθρωπομορφισμό στις περιγραφές) και, όπως το Καββαλιστικό Δέντρο της Ζωής, έτσι και το Δέντρο των Κλιφώθ έχει ένα σωρό αντιστοιχίες στα διάφορα επίπεδα - κόσμους. Παρακάτω θα παραθέσω ελάχιστες περιγραφές των Κλιφώθ, των Αρχιδαιμόνων και του τι συμβολίζει καθένα από τα Κλιφώθ.
Thamiel. Δυαδικότητα, σε αντίθεση με τη Μονάδα του Κέτερ (πρώτη Σεφίρα). Σατανάς και Μολώχ.
Chaigidel. Σύγχιση της θεϊκής Δύναμης. Βεελζεβούλ και Αδάμ Μπελιάλ.
Sathariel. Αποσιώπηση του Θεού. Εωσφόρος ή Lucifuge.
Gamchicoth. Καταβροχθιστές. Κυβερνήτης Ασταρώθ.
Golab. Τα φλεγόμενα σώματα. Οι δυο διαφορετικές όψεις της Δύναμης. Κυβερνήτης ο Ασμοδαίος.
Togaririm. Εκείνοι που μουγκρίζουν με θρήνους και δάκρυα. Μπελφέγκορ.
Herab Serapel. Οι καταβροχθιστές, οι Άρπαγες, τα Κοράκια του Θανάτου. Βάαλ.
Sammael. Η στέρηση του Θεού. Αδραμελέχ.
Gamaliel. Οι μιαροί. Κυβερνήτης η Λίλιθ.
Nehemoth. Εκείνοι που βρυχώνται. Κυβερνήτης Nehema. (μερικοί θεωρούν ότι το τελευταίο από τα Κλιφώθ, το αντίθετο του Μαλκούτ, είναι η Λίλιθ. Το παραπάνω σύστημα μπορείτε να το βρείτε στη wikipedia, με περισσότερες λεπτομέρειες).
Οπωσδήποτε, το παραπάνω κείμενο δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια ολοκληρωμένη μελέτη γύρω από τα Κλιφώθ, οπότε ο αναγνώστης παραπέμπεται σε άλλες πηγές.
Υπάρχει η άποψη ότι τα Κλιφώθ ξεπήδησαν με την Πτώση των Πρωτόπλαστων, άλλοι ισχυρίζονται ότι αποτελούν ένα απαραίτητο στάδιο στη δημιουργία του Κόσμου, κάποιοι άλλοι ότι τα πρώτα δέκα Κλιφώθ που δημιουργήθηκαν ήταν πολύ αδύναμα για να συγκρατήσουν την εξέλιξη και έτσι τα 7 κατώτερα από αυτά αποκόπηκαν, ενώ μερικοί τελευταίοι πιστεύουν ότι τα Κλιφώθ είναι ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορεί κανείς να προσεγγίσει το Θείο στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό. Αυτοί οι τελευταίοι έχουν ονομαστεί Μύστες του Αριστερού Μονοπατιού ή Μαύροι Μάγοι στη συνείδηση του κόσμου.
(συνεχίζεται)

Δαίμονες! (μέρος 3ο)

Λίλιθ. Θηλυκός δαίμονας, νύφη του Σαμαήλ ή Σατανά, αρχηγός των Succubus και σύμφωνα με τη Ραββινική Παράδοση, πρώτη γυναίκα του Αδάμ, δαίμονας της Παρασκευής και η αντίθετη Σεφίρα του Μαλκούτ, σύμφωνα με την Καμπάλλα. Συνήθως έχει τη μορφή μιας εντυπωσιακά θελκτικής γυναίκας, της οποίας το σώμα καταλήγει σε ουρά φιδιού. Νεότερες απόψεις θέλουν τη Λίλιθ να εισήχθη στον ιουδαϊσμό από τις θεότητες ardat lili της Μεσοποταμίας. Σύμφωνα με την παράδοση, έπειτα από απαίτηση του Προφήτη Ηλία, η Λίλιθ του αποκάλυψε 17 από τα πολλά της ονόματα.

Εωσφόρος. Εκείνος που φέρνει την Αυγή, το Φως. Αναφέρεται στον Ησαϊα αλλά πολλοί θεωρούν ότι η αναφορά εκείνη ήταν για το Ναβουχοδωνόσορα, ενώ η φράση "υιέ της Αυγής" θεωρούν ότι αναφερόταν στον πλανήτη Αφροδίτη. Στους επόμενους αιώνες ο Εωσφόρος θεωρήθηκε ως ο εκπεσόντας Άγγελος που θέλησε να στήσει το θρόνο του υπεράνω του θρόνου του Θεού και να λατρεύεται όμοια με εκείνον, για αυτό και έπεσε από τον ουρανό. Ταυτίστηκε επίσης με το Σατανά και το Διάβολο τόσο ισχυρά που τα τρία αυτά ονόματα (στην πραγματικότητα επίθετα) από πολλούς θεωρούνται ως ένα και το αυτό πρόσωπο.

Μαμμωνάς. Αρχιδαίμονας της κόλασης, πρίγκηπας των δελεαζόντων, δαίμονας της πλεονεξίας και, σύμφωνα με τα οράματα της Αγίας Φραγκίσκης, εκείνος που κρατάει το θρόνο του κόσμου. Κατά καιρούς έχει εξισωθεί με τον Σατανά, τον Βεελζεβούλ και τον Εωσφόρο.

Μαστεμάς. Αρχιδαίμονας, άρχοντας του κακού, της αδικίας και της κατάκρισης και υπαίτιος κάθε κακού στα χειρόγραφα του Κουμράν. Φημολογείται ότι ήταν εκείνος που προσπάθησε να σκοτώσει το Μωϋσή, καθώς κι εκείνος που πρόσφερε τις δυνάμεις του στους μάγους της Αιγύπτου, ώστε να επαναλάβουν μερικά από τα θαύματα του Μωϋσή.

Μεφιστοφελής. Το όνομά του προέρχεται από τις εβραϊκές λέξεις mephiz και tophel που σημαίνουν καταστροφέας και ψεύτης αντίστοιχα. Πρώην Αρχάγγελος, θεωρείται πλέον ως ένας από τους 7 πρίγκηπες της Κόλασης. Ταυτίστηκε κι αυτός με το Σατανά αν και συνήθως θεωρείται ως ένας από τους ακολούθους του.

Σαμαήλ. Το όνομά του στα εβραϊκά σημαίνει "Δηλητηριώδης Άγγελος". Άγγελος του θανάτου, άρχοντας της μαύρης μαγείας, μεγάλος άρχοντας της Κόλασης με 2 εκατομμύρια δαίμονες υποτακτικούς του, ο όφις της Εδέμ, πατέρας του Κάιν, είαι μερικές μόνο από τις ιδιότητές του αν και οι πηγές δεν συμφωνούν στο εάν είναι άγγελος ή δαίμονας στην πραγματικότητα.

Σατανάς. Το όνομά του προέρχεται από το ha satan, που σημαίνει "εχθρός" και αναφέρεται και στην Καινή Διαθήκη, από τον ίδιο το Χριστό, ως "εχθρός του κόσμου τούτου". Θεωρείται εκείνος που διαμέσου του όφι εξαπάτησε την Εύα αν και μερικές φορές ταυτίζεται με το ίδιο το ερπετό. Υπήρξε είτε Χέρουβ είτε Σέραφ και μάλιστα ιδιαίτερης δύναμης και δόξας, το οποίο σύμφωνα με το Ταλμούδ δημιουργήθηκε την Έκτη ημέρα.

Μπέλεθ. Αρχιδαίμονας της Κόλασης, αρχηγός 85 δαιμονικών λεγεώνων, που εμφανίζεται συνήθως ως ο αναβάτης ενός χλωμού αλόγου, ενώ παράλληλα ακούγεται ο διαπεραστικών ήχος από τρομπέτες.

Αυτοί είναι οι γνωστότεροι Δαίμονες που αναφέρονται. Φυσικά, υπάρχουν εκατοντάδες άλλα ονόματα και, όπως ίσως είχατε παρατηρήσει και στα άρθρα για τους Αγγέλους, έτσι κι εδώ τα ονόματα μπλέκονται το ένα με το άλλο. Έτσι, Εωσφόρος, Σατανάς, Μπελιάλ, Βελζεβούλ και άλλοι από πολλούς θεωρούνται ότι αναφέρονται στο ένα και το αυτό πρόσωπο.

Δαίμονες! (μέρος 2ο)

Στις αρχαίες λατρείες οι θεοί και οι θεές είχαν δύο όψεις:μια φωτεινή και μια σκοτεινή πλευρά και οι παγανιστικές θρησκείες το σέβονταν και το τιμούσαν εξίσου το διπλό αυτό χαρακτηριστικό των θεοτήτων τους, χωρίς να τις θεωρούν ως αποκλειστικά καλές ή ευμενείς και κακές ή δυσμενείς. Η αλήθεια είναι ότι στον αρχαίο κόσμο, ενώ υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός από θεότητες,δαίμονες, τέρατα και ό,τι άλλο βάλει ο νους σας, με δυσκολία μπορούμε να επισημάνουμε μια θεότητα που να είναι αποκλειστικά κακιά, αφού ακόμη και η Εκάτη δεν είναι παρά μια από τις όψεις της Άρτεμης και της Αθηνάς.

Ο Μύθος του Σατανά

Στη χριστιανική πίστη, από την άλλη, επικράτησε μια διαφορετική άποψη. Ενώ πολλοί φιλόσοφοι του παρελθόντος είχαν ασχοληθεί με το ζήτημα του Κακού στον κόσμο ορίζοντας και ερμηνεύοντάς το με διάφορους τρόπους, ο χριστιανισμός αποφάσισε ότι η αιτία του κακού είναι αποκλειστική υπευθυνότητα ενός πρώην Αγγέλου, που ονομάστηκε Σατανάς ή Εωσφόρος. Στην πορεία θα μιλήσουμε αρκετά για αυτό το ζήτημα. Ένα άλλο ζήτημα που απασχόλησε τους πρώτους πατέρες της εκκλησίας ήταν και ο λόγος που οδήγησε στην Πτώση του Εωσφόρου. Σύμφωνα με το Ιερό Πηδάλιο, ο λόγος της πτώσης του ήταν η υπερηφάνεια και η πρόθεσή του να λατρεύεται από τους Αγγέλους ως άλλος Θεός. Τότε δημιουργήθηκε αναταραχή στον ουρανό, γιατί ο Εωσφόρος, ο πρώτος, ισχυρότερος και ομορφότερος Άγγελος που δημιουργήθηκε, έπεσε από τον ουρανό και μαζί του άρχισαν να πέφτουν κι εκείνοι που μοιράζονταν τις ίδιες απόψεις. Η πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα, ώσπου ο Μιχαήλ, αντιλαμβανόμενος το τι είχε συμβεί, στάθηκε ακλόνητος στη μέση του ουρανού και φώναξε "Στώμεν Καλώς, Στώμεν μετά Φόβου". Τότε οι Άγγελοι συγκεντρώθηκαν γύρω του και γλίτωσαν, καταλαβαίνοντας ότι μόνο όσοι παρέμεναν πιστοί στο Θεό που τους δημιούργησε, θα γλίτωναν την πτώση.
Σύμφωνα με άλλες απόψεις, όπως στον ισλαμισμό, για παράδειγμα, η πτώση του αποδίδεται στην ανυπακοή στο να προσκυνήσει τον Αδάμ. Στο βιβλίο του Ενώχ αναφέρεται ότι η πτώση των Αγγέλων οφείλεται στη λαγνεία που έδειξαν απέναντι στις θυγατέρες των ανθρώπων και πως οι Δαίμονες είναι στην πραγματικότητα τα πνεύματα των τέκνων που απέκτησαν από εκείνες, δηλαδή των Γιγάντων.

Όπως και να έχει το πράγμα, όποια και αν ήταν η πραγματική αιτία, ο χριστιανισμός θεωρεί τον Σατανά ή Εωσφόρο (μιας και τους ταυτίζει) ως τον αποκλειστικό υπεύθυνο για οποιασδήποτε μορφής κακό, αποκαλώντας τον εχθρό της ανθρωπότητας και ανθρωποκτόνο, καθώς κι εκείνον που, σύμφωνα με τους Εξορκισμούς, "πατάει πάνω σε φίδια και σκορπιούς"...

Οι γνωστότεροι Δαίμονες

Ασμοδαίος. Σημαίνει "πλάσμα Δικαιοσύνης" και στην πραγματικότητα πρόκειται για Περσικό Δαίμονα, ο οποίος όμως ενσωματώθηκε στην ιουδαϊκή παράδοση και από εκεί στο χριστιανισμό. Στη Μαγική Παράδοση θεωρείται ως ο Δαίμονας των τυχερών παιχνιδιών, ο οποίος ηττήθηκε από τον Αρχάγγελο Ραφαήλ κι εξορίστηκε στην Αίγυπτο.
Ασταρώθ. Πρώην Άγγελος από το Τάγμα των Σεραφείμ, ο Ασταρώθ είναι Αρχιδούκας της Κόλασης ο οποίος, σύμφωνα με τον Barrett, είναι εκείνος που οι Έλληνες αποκαλούν Διάβολο. Όταν κανείς επικαλείται τον Ασταρώθ, ο τελευταίος εμφανίζεται ως ένας όμορφος Άγγελος που ιππεύει έναν δράκοντα και κρατάει μια οχιά στο δεξί του χέρι.
Αζαζήλ. Το όνομά του σημαίνει " Ο Θεός ενδυναμώνει" και είναι ένας από τους αρχηγούς των 200 εκπεσόντων Αγγέλων, εκείνος που δίδαξε στους ανθρώπους την τέχνη του πολέμου και της κατασκευής όπλων, ενώ στις γυναίκες δίδαξε την τέχνη του βαψίματος και του καλλωπισμού. Στο Ζοχάρ αναφέρεται ως πρώην αρχηγός Άγγελος των Bene Elim και, σύμφωνα με μια άποψη, όταν κανείς τον επικαλέιται, τότε εμφανίζεται μπροστά του με τη μορφή ενός πλάσματος με 7 κεφάλια φιδιών, 14 πρόσωπα και 12 φτερά. Υποτίθεται πως είναι εκείνος που αρνήθηκε να προσκυνήσει τον Αδάμ και που στην ισλαμική παράδοση είναι ο Iblis, ο αρχηγός των Τζίνι. Μια άλλη άποψη θέλει τον Αζαζήλ να είναι ένας σημιτικός ποιμενικός θεός, ο οποίος θεωρήθηκε ως δαίμονας στην ιουδαϊκή παράδοση.
Βεελζεβούλ.Είναι ο άρχοντας των "μυγών" και των εντόμων, αρχηγός 9 δαιμονικών ταγμάτων, πρίγκηπας των δαιμόνων και άρχοντας του Χάους.
Μπελιάλ. Δαιμονικό πνεύμα, πρώην Άγγελος του Τάγματος των Αρχών, πρίγκηπας του σκότους. Στο Lemegethon αναφέρεται ότι ήταν ο αμέσως επόμενος μετά τον Εωσφόρο Άγγελος που δημιουργήθηκε. Οι πηγές διαφωνούν αρκετά για τον πραγματικό του ρόλο. Μερικοί θεωρούν ότι είναι ο Μπελιάλ που αποτελεί αυτό που λέμε Σατανά.
Μπελφέγκορ. Αρχαίος θεός πιθανώς Μωαβιτικής καταγωγής, ο οποίος όταν τον επικαλείσαι, εμφανίζεται με τη μορφή μιας νεαρής γυναίκας. Είναι ο άρχοντας των εφευρέσεων και ανακαλύψεων.

(συνεχίζεται)

Δαίμονες!

Σε προηγούμενα κείμενα είχα κάνει αναφορές στους Αγγέλους και προσπάθησα να δώσω όσες περισσότερες αναφορές γίνεται από τη θρησκευτική, μυθολογική κι εσωτερική παράδοση, πάντοτε μέχρι εκεί που φτάνει η γνώση μου.
Το θέμα των Δαιμόνων ανέκαθεν το θεωρούσα πολύ δυσκολότερο στην επεξεργασία, για διάφορους λόγους, ο κυριότερος εκ των οποίων είναι ότι, μερικά ζητήματα που αφορούν στη μελέτη τους, είναι καλό να μη δημοσιοποιούνται. Για την ακρίβεια θεωρώ επικίνδυνη την ενασχόληση με τη δαιμονολογία και με όλα όσα σχετίζονται με αυτή και είμαι κάθετα ενάντιος με πολλά έντυπα και ιστοσελίδες του χώρου που παραθέτουν διαδικασίες, τυπικά και εφαρμογές που στα χέρια των ανθρώπων μπορεί να αποδειχθούν ωρολογιακές βόμβες. Και αυτό το λέω με λόγου γνώση και μπορώ να το συζητήσω με οποιονδήποτε ενδιαφέρεται ή έχει αντίθετη άποψη. Για το λόγο αυτό, στα κείμενα που θα ακολουθήσουν και που θα σχετίζονται με τη "Σκοτεινή Πλευρά", θα γίνουν ορισμένες μόνο ακαδημαϊκού τύπου ημιτελείς αναφορές και σε καμία περίπτωση δεν θα περάσω σε περιγραφές, σφραγίδες, τυπικά ή σε οτιδήποτε άλλο που θα έθετε τον αναγνώστη σε δυσάρεστη θέση. Γιατί, όποιος γνωρίζει για αυτά τα ζητήματα, ξέρει καλά ότι και ο διαλογισμός ακόμη γύρω από αυτά μπορεί να αποδειχτεί επιζήμιος.
Ας ξεκινήσουμε το θέμα μας απολύτως χαλαρά και θα μου επιτρέψετε να μιλήσω εντελώς απλά για έννοιες που είναι αρκετά σύνθετες. Γνωρίζουμε καλά από την ψυχολογία και την ψυχιατρική ότι ο ψυχισμός του ανθρώπου περιλαμβάνει μια "περιοχή", μη ανατομική αλλά μάλλον λειτουργική μέσα στον εγκέφαλο, πιθανώς διάσπαρτη μέσα σε αυτόν, η οποία αποτελεί την έδρα όλων των απωθημένων εμπειριών και σκέψεων. Η "περιοχή" αυτή (καταχρηστικά την ονομάζω έτσι), αποκαλείται Υποσυνείδητο στην ψυχανάλυση, καθώς και Σκιά κατά Γιούνγκ. Στο υποσυνείδητο, λοιπόν, βρίσκεται η έδρα όλων των καταπιεσμένων επιθυμιών, σεξουαλικού και μη τύπου, καθώς και οτιδήποτε άλλο κρίνεται επιζήμιο για τον ψυχισμό μας. Ο Γιούνγκ δε, θεωρούσε ότι εκεί δεν βρίσκονται μόνο οι ατομικές αναμνήσεις αλλά και οι συλλογικές, κοινοί δηλαδή φόβοι της ανθρωπότητας. Και όχι μόνο.
Εντελώς απλά, λοιπόν και όχι εντελώς σωστά μάλιστα, εκεί κρύβεται ο "κακός" μας εαυτός, εκείνος που αν εκδηλωνόταν τότε θα δημιουργούσε κάποιου είδους πρόβλημα. Εκεί κρύβονται και οι φόβοι και οι βαθύτερες επιθυμίες μας. Πολλοί λοιπόν ψυχολόγοι και όχι μόνο, θεωρούν ότι αυτό που αποκαλούμε Κακό δεν είναι τίποτε άλλο από την εκδήλωση του Υποσυνείδητου, της σκοτεινής πλευράς του εαυτού μας που δεν είναι συνειδητή και δεν ορίζεται με όρους της λογικής. Οι Δαίμονες, βάσει αυτού του συλλογισμού, θα μπορούσαν να είναι επίσης αυτές οι εκδηλώσεις του Υποσυνείδητου που προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια, μέσα από διάφορους ψυχολογικούς μηχανισμούς. Και επειδή το Υποσυνείδητο εκφράζεται με εικόνες και η επίδραση του Συνειδητού χαλαρώνει στη φάση του ύπνου, για αυτό το λόγο πολλές δαιμονικές εμπειρίες υποτίθεται ότι συμβαίνουν σε καταστάσεις ύπνου και μειωμένης συνείδησης γενικότερα. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις όπου υπάρχει μια ψυχιατρική νόσος, δαιμονικές εμπειρίες είναι επίσης συχνό φαινόμενο που αναφέρεται στους ειδικούς. Τι άραγε να συμβαίνει πραγματικά;
(συνεχίζεται)

Τα παιδιά του 83 (μέρος 4ο) - επίλογος

Ασχοληθήκαμε έως τώρα με τη μεταφυσική και την επιστημονικοφανή πλευρά του ζητήματος και διατυπώσαμε τις σκέψεις μας. Τώρα είναι καιρός να περάσουμε στην κοινωνική, ψυχολογική και συνομωσιολογική πλευρά που έχει το θέμα. Προσπαθήστε να φέρετε τον εαυτό σας στη θέση ενός παιδιού που γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1983, που ως παιδί έχει τις δικές του ανησυχίες, τα όνειρα, τις ελπίδες και μαθαίνει ότι είναι ένα ιδιαίτερο παιδί, ενσάρκωση αρχαίου ήρωα, το οποίο είναι προορισμένο να "σώσει" την Ελλάδα αλλά κάποια σκοτεινά κέντρα προσπαθούν να το εντοπίσουν για να το αφανίσουν. Αλήθεια, πως θα νιώθατε; Πολύ περισσότερο, πως θα νιώθατε αν ήσαστε γονιός και μαθαίνατε όλα αυτά για το παιδί σας; Δεν είμαι ψυχολόγος για να εκτιμήσω τις αντιδράσεις και τις σκέψεις σας αλλά νομίζω πως με τη χρήση της απλής λογικής μπορεί κανείς να κάνει μερικές υποθέσεις που δεν απέχουν πολύ από την επιστημονική απάντηση. Για σκεφτείτε, για παράδειγμα, ένα από τα κορίτσια που γεννήθηκαν τότε, το οποίο νιώθει ότι ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει, νιώθει μόνο και ξένο σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει ως εχθρικό, πιθανώς λόγω της ηλικίας του και το οποίο διακατέχεται από ιδεαλισμό και αυτοθυσία. Σκεφτείτε τι είδους αντίδραση μπορεί να έχει, όταν μάθει ότι ένα από αυτά τα κορίτσια θα είναι η Ιφιγένεια, της οποίας η αποστολή είναι να θυσιαστεί ξανά το 2004 ή το 2016.
Τι θέλω να πω; Τίποτε άλλο από εκείνο που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο. Ότι δηλαδή οφείλουμε να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί όταν αναφερόμαστε σε παιδιά και στην υγεία τους. Είναι απαράδεκτο να τους φουσκώνουμε τα μυαλά με τέτοιες ιδέες, πόσο μάλλον όταν δεν μπορούμε να τις στηρίξουμε πουθενά. Κι ελπίζω να είναι απλώς απαράδεκτο και όχι επικίνδυνο αλλά μπορεί κανείς να με διαβεβαιώσει ότι δεν είναι;

Η συνομωσία του πράγματος

Το όλο σενάριο, για να είναι επιτυχημένο, έχει διανθιστεί με άφθονα στοιχεία συνομωσίας. Για την ακρίβεια, θα έλεγα ότι οι δυο βασικές όψεις του είναι η "μεταφυσική" και η συνομωσιολογική. Για την πρώτη μιλήσαμε και ξεκαθαρίσαμε. Η δεύτερη μιλάει για σκοτεινά κέντρα, σιωνιστικής προέλευσης, τα οποία αφενός προσπαθούν να εντοπίσουν και να εξολοθρεύσουν τους ενσαρκωμένους ήρωες και αφετέρου περνούν σε ένα τεράστιο ηλεκτρονικό φακέλωμα, το οποίο θα χρησιμοποιήσουν με άγνωστους σκοπούς, για τους οποίους μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι μόνο αθώοι δεν θα είναι.
Ξέρετε, δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να τα δεχτώ όλα αυτά. Η επικαιρότητα κάθε στιγμή μας αποδεικνύει ή τουλάχιστον μας υποψιάζει ότι υπάρχουν πολλών ειδών "σκοτεινές" συναλλαγές κάτω από το τραπέζι και εν αγνοία μας. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζω στο να τα δεχτώ όλα αυτά είναι η έλλειψη αποδείξεων. Δεν αρκεί ο υπαινικτικός λόγος για τίποτε άλλο πέραν του να με υποψιάσει. Θα περίμενα, λοιπόν από εκείνους που τα δέχονται όλα αυτά, να μας παρουσιάσουν επιτέλους κάτι απτό, κάτι το οποίο μπορεί να επαληθευτεί. Γιατί, ειλικρινά σας μιλάω, τόσα χρόνια που ασχολούμαι με όλα αυτά τα ζητήματα έχω βαρεθεί να κατηγορούμε τους μασόνους, τους ραελιανούς, τους σαϊεντολόγους, τους σιωνιστές και τόσους άλλους και ποτέ να μην μπορούμε να παρουσιάσουμε ένα στοιχείο που θα οδηγούσε ενδεχομένως στην αποκάλυψή τους στα μάτια όλων.

Ερωτήματα που ψάχνουν για απάντηση

Θεωρώ ότι γνωρίζω τις παραμέτρους της μυθολογίας αυτής σε ικανό βαθμό, έχοντας ψάξει όσο περισσότερο μπορούσα και, κυρίως, έχοντας αναρωτηθεί με όσο το δυνατό λιγότερο προϊδεασμό μπορούσα να διαθέσω. Ωστόσο, κατά την πορεία αυτή μου γεννήθηκαν μερικές απορίες, τις οποίες και θα καταθέσω προσδοκώντας να μου δοθεί απάντηση από οποιονδήποτε επιθυμεί να μιλήσει, πολύ περισσότερο δε από τους ίδιους τους αναγνώστες μου.

1. Από που προκύπτει ότι τα παιδιά αυτά θα είναι 49 σε κάθε φύλο;
2. Από που προκύπτει ότι τα παιδιά αυτά θα είναι ελληνόπουλα; Το φαινόμενο της επανενσάρκωσης ηρώων και θεών αφορά μόνο στον ελληνικό χώρο;
3. Ποιές είναι οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να οδηγηθεί κανείς σε τέτοια συμπεράσματα;
4. Με ποιόν τρόπο και βάση ποιών επιστημονικών γνώσεων οδηγείται ο εισηγητής της μυθολογίας στο συμπέρασμα περί της ίριδας και των σπονδύλων; Και, αλήθεια, τι υποτίθεται πως πρέπει να δούμε στις φωτογραφίες εκείνες;
5. Πως μπορεί να είναι σίγουρος περί μετάλλαξης συγκεκριμένων γονιδίων, τη στιγμή που κάτι τέτοιο θα απαιτούσε ιδιαίτερα εξειδικευμένες γνώσεις;
6. Ζητήθηκε η συνδρομή ειδικών επιστημόνων για να εξετάσουν τις επιστημονικές παραμέτρους της μυθολογίας αυτής;

Ας αρκεστούμε προς το παρόν σε αυτά μόνο τα γενικά ερωτήματα, γιατί τα επιμέρους είναι κυριολεκτικά δεκάδες.

Επίλογος - τελικά τι συμβαίνει;

Δείξαμε παραπάνω ότι ο μύθος των παιδιών του 1983 στηρίζεται επάνω σε "Εσωτερικά", "επιστημονικά" και συνομωσιολογικά στοιχεία. Με βάση τις γνώσεις μου κατέδειξα ότι τα Εσωτερικά στοιχεία έχουν παρερμηνευθεί, τα επιστημονικά είναι εντελώς αστήρικτα και ανεπαρκή από κάθε άποψη, ενώ τα συνομωσιολογικά δεν μπορούν να επαληθευτούν. Είναι βασικό αξίωμα ότι όταν τα δομικά στοιχεία ενός μύθου καταρρέουν, καταρρέει και ο ίδιος ο μύθος. Κατά την άποψή μου, λοιπόν, ο μύθος των παιδιών του ΄83 δεν έχει τίποτα που θα μπορούσε να με κάνει να τον δεχτώ ή να τον πιστέψω, πολύ απλά διότι δεν στηρίζεται πουθενά εκτός από μια συρραφή γνώσεων ατελών, που σκοπό έχουν μόνο να αποδείξουν εκείνο που ο συγγραφέας τους επιθυμεί. Και γνωρίζετε καλά πως, όταν θέλουμε πάσει θυσία να αποδείξουμε κάτι, θα το καταφέρουμε.
Τα παραπάνω, φυσικά αποτελούν την προσωπική μου άποψη και οποιοσδήποτε το επιθυμεί, μπορούμε να ξεκινήσουμε μια κουβέντα μέσω σχολίων στα τέσσερα κείμενα.
Θα ήθελα να τονίσω ότι θεωρίες όπως αυτή δεν προσφέρουν τίποτε άλλο στη μεταφυσική εκτός από μια αυξανόμενη δυσπιστία εκ μέρους του κοινού και αυτό είναι απολύτως λογικό, διότι ο αναγνώστης που είναι ενημερωμένος γύρω από επιστημονικά ζητήματα, όταν διαπιστώσει μια επιστημονική ανακρίβεια σε αυτές τις θεωρίες, τότε μοιραία δυσπιστεί απέναντι στην ίδια τη θεωρία και, αν θέλετε τη γνώμη μου, πολύ καλά κάνει. Διότι, σε ό,τι έχει να κάνει με τον Εσωτερισμό, ο γνώστης μπορεί με λίγη έρευνα και μελέτη να διαπιστώσει ότι οι αρχές του δεν απέχουν από τις επιστημονικές θέσεις, τουλάχιστον όταν οι αρχές αυτές διατυπώνονται και ακολουθούνται σωστά και χωρίς άλματα λογικής. Εάν, για παράδειγμα, συγκρίνετε τις θέσεις της επιστήμης και του εσωτερισμού όπως σας τις ανέφερα στα προηγούμενα κείμενα, θα διαπιστώσετε ότι συμπίπτουν. Και αν σκεφτεί κανείς ότι οι Εσωτερικές αρχές περί των ζητημάτων Εξέλιξης, ας πούμε, διατυπώθηκαν σε εποχές που δεν ήταν δυνατή η επιστημονική τους επαλήθευση ενώ τώρα είναι εφικτή, μπορεί να οδηγηθεί σε ενδιαφέροντα συμπεράσματα, χωρίς να χρειάζεται υπερβολές περί παιδιών του ΄83 ούτε και υστερικά κι ελληνοκεντρικά σωτηριολογικά σενάρια.

Τα παιδιά του 83 (μέρος 3ο)

Στο δεύτερο μέρος του άρθρου μιλήσαμε για τη μεταφυσική πλευρά της θεωρίας και εστιαστήκαμε περισσότερο στο εάν τα περίφημα αυτά παιδιά μπορεί να αποτελούν ή όχι ενσαρκώσεις αρχαίων θεών και ηρώων. Χρησιμοποιώντας τις αρχές του εσωτερισμού, στον οποίο στηρίζεται ένα μεγάλο μέρος της παραφιλολογίας των παιδιών του 1983, βάλαμε μερικά πράγματα στη θέση τους.
Ωστόσο, μια άλλη παράμετρος του ζητήματος είναι και η καθαρά "επιστημονική". Τοποθετείται δε ανάμεσα σε εισαγωγικά διότι υπάρχουν σαφέστατα επιστημονικά λάθη και ανακρίβειες σε ότι αφορά στη νεομυθολογία των "αναγεννηθέντων θεών και ηρώων". Δεν θα παραθέσω ολόκληρες επιστημονικές εξηγήσεις, διότι θα είναι δύσκολες και κουραστικές για τον αναγνώστη αλλά θα περιοριστώ να αναφέρω επιγραμματικά μόνο τα εξής.
Πρώτον, ενώ είμαστε βέβαιοι ότι η ποικιλομορφία στον πλανήτη οφείλεται τα μέγιστα στον ανασυνδυασμό του γενετικού υλικού και στις μεταλλάξεις, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε το ακριβές χρονικό σημείο στο οποίο συνέβη κάποιου είδους μετάλλαξη αλλά ούτε και τον εκπρόσωπο του είδους στον οποίο έγινε αυτή. Τι θέλω να πω; Ότι δεν είναι δυνατό να ορίσουμε ότι τα παιδιά του 1983 φέρουν μεταλλαγμένα γονίδια ικανά να τους προσδώσουν διαφορετικά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά. Πολύ περισσότερο, ότι 49 αγόρια και 49 κορίτσια, που γεννήθηκαν μόνο στην Ελλάδα την ανωτέρω χρονική στιγμή θα είναι φορείς αυτών των γονιδίων και θα έχουν διαφορετικό φαινότυπο από τα υπόλοιπα παιδιά. Αυτός ο ισχυρισμός είναι μια μέγιστη επιστημονική ανακρίβεια, αρκετή κατά τη γνώμη μου για να κάνει κανέναν να μην πιστεύει στο σύνολο της φημολογίας.
Έπειτα, εντελώς θεωρητικά, οι όποιες μεταλλάξεις θα πρέπει στην πραγματικότητα να είχαν συμβεί στους γονείς των παιδιών αυτών, να αφορούσαν σε φυλετικά χρωμοσώματα και γονίδια και να είχαν σχέση επικράτησης τέτοια που να επέτρεπε την εκδήλωσή τους στα παιδιά των γονέων αυτών. Ακόμη όμως και αυτό να ίσχυε, τότε τη μετάλλαξη θα έπρεπε να την έφεραν όλα τα παιδιά των γονέων αυτών και όχι αποκλειστικά εκείνα που γεννήθηκαν το ΄83. Θα είχε ενδιαφέρον να σας παραθέσω όλες τις περιπτώσεις γονιδίων και του τρόπου κληρονομικότητάς τους αλλά κάτι τέτοιο απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις Βιολογίας και ειλικρινά δεν βλέπω κανέναν απολύτως λόγο να σας υποβάλω σε μια τόσο δύσκολη και κουραστική ανάλυση. Και αν στα παραπάνω προσθέσετε ότι η εκδήλωση ενός οποιουδήποτε φαινοτύπου επηρεάζεται επίσης από το περιβάλλον, καθώς και ότι η πλειονότητα των μεταλλάξεων είναι αφανείς (δηλαδή δεν προκαλούν εμφανείς αλλαγές), τότε καταλαβαίνετε το αστήρικτον της υπόθεσης.
Οι μεταλλάξεις σαφώς και αποτελούν την κινητήρια δύναμη της Εξέλιξης αλλά αυτό συμβαίνει σε περιόδους χιλιάδων ετών και ποτέ δεν περιορίζεται σε τόσο στενό χρονικό εύρος, όπως είναι ένας μόνο μήνας ενός συγκεκριμένου έτους. Αφήστε δε που εάν συμβεί χρωμοσωμιακή ανωμαλία σε ένα έμβρυο, τέτοια που κρίνεται ως ασύμβατη με τη ζωή, τότε το έμβρυο αποβάλλεται. Είναι δαιδαλώδη ζητήματα αυτά και απορώ πως προσεγγίζονται απο ανθρώπους που δεν έχουν καν τις στοιχειώδεις γνώσεις βιολογίας. Ξέρετε, επαναλαμβάνω ότι μια μετάλλαξη δεν είναι ένα εντυπωσιακό γεγονός. Δεν σημαίνει ότι συνέβη μια μετάλλαξη στη μητέρα σας και ευθύς εκδηλώθηκε σε εσάς ή στα αδέρφια σας, προκαλώντας μάλιστα αλλαγές στην ίριδα των οφθαλμών σας και στους σπονδύλους σας. Περί δε των φωτογραφιών από τις προαναφερθείσες περιοχές του σώματος που δημοσιεύονται στο Κυδος Ελληνων, τις παρατήρησα πολλή ώρα αλλά ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τι έχουν σκοπό να αποδείξουν. Ούτε βέβαια και αυτό μας εξηγείται, φυσικά διότι δεν μπορεί να στηριχθεί.

Μήπως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης των 11.000 ή 11.048 μητέρων τον Απρίλιο του 1983 γεννηθέντων (...) η εφαρμοσθείσα φαρμακευτική αγωγή είχε και ως συνέπεια την μεταστροφή της φύσεως κάποιου αριθμού εξ΄αυτών αγοριών και κοριτσιών;

Η παραπάνω ερώτηση τίθεται στο Κύδος Ελλήνων. Επιχειρήται μάλιστα να συνδυαστεί με την ερώτηση σχετικά με το εάν ο ερωτηθείς θα επιθυμούσε να ανήκει στο αντίθετο φύλο. Θα παρακαλούσα τον ίδιο τον συγγραφέα ή έστω έναν οπαδό αυτής της θεωρίας να μας υποδείξει το φάρμακο εκείνο το οποίο θα μπορούσε να κάνει ένα κορίτσι να γίνει αγόρι ενδομητρίως, καθώς και το αντίστροφο. Επίσης, θα ήταν χρήσιμο να μας αναφερθεί το εάν ήταν δυνατός ο υπερηχογραφικός έλεγχος του εμβρύου το 1982-83 στην Ελλάδα, ώστε να διαπιστώνεται μάλιστα και το φύλο του παιδιού. Συγχωρείστε με αλλά όλα αυτά είναι αστεία πράγματα και μπορώ να έχω γνώσεις επ΄αυτού, μιας και επιστήμη μου είναι η Μαιευτική, οπότε δικαιούμαι να έχω έναν λόγο παραπάνω.
Επίσης, σε ένα άλλο σημείο του βιβλίου, γίνεται "επίθεση" σε προγράμματα εμβολιασμών, κατά τα οποία υποτίθεται ότι άνθρωποι μολύνθηκαν από "τον βάκιλλο της σκλήρυνσης κατά πλάκας". Η νόσος αυτή, δυστυχώς για τον συγγραφέα, θεωρείται αυτοάνοσης αιτιολογίας και φυσικά δεν υπάρχει βάκιλλος που να την προκαλεί. Κι αναρωτιέμαι για ποιό λόγο, χωρίς μάλιστα να παρουσιάζεται ΚΑΝΕΝΑ απολύτως στοιχείο που θα άξιζε ίσως διερεύνησης, μπορεί ο καθένας που ουδεμία σχέση έχει με την υγεία, να παραπληροφορεί τον πληθυσμό για τόσο ευαίσθητα ζητήματα, όπως είναι η υγεία των νεογνών και των βρεφών.

Νομίζω ότι κάναμε μερικές σημαντικές αναφορές σχετικά με την επιστημονικοφανή πλευρά του ζητήματος, χωρίς να περάσουμε σε κουραστικές αναλύσεις δύσκολων και εξειδικευμένων θεμάτων. Για το τελευταίο (προς το παρόν) μέρος του άρθρου, άφησα το συνομωσιολογικό μέρος, καθώς και μια επιλογική ανακεφαλαίωση.
(συνεχίζεται)

Τα παιδιά του 83 (μέρος 2ο)

Στο προηγούμενο κείμενο είπαμε μερικά πράγματα για το πρακτικό μέρος της έρευνας και των ερωτηματολογίων αλλά φυσικά δεν το εξαντλήσαμε ούτε και έχω σκοπό να γίνει κάτι τέτοιο. Δεν διαθέτω τις κατάλληλες γνώσεις για να κρίνω εάν η έρευνα πραγματοποιήθηκε με σωστό ή λανθασμένο τρόπο, οπότε προτιμώ να μην αναφέρω τίποτε επάνω σε αυτό.
Το ζήτημα, όμως, αφήσαμε να εννοηθεί ότι έχει πολλές πτυχές που πρέπει να εξετάσει κανείς, στο βαθμό που κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Προσωπική και γενική μου άποψη επάνω στη μεταφυσική - εσωτερική πλευρά του θέματος είναι ότι έχουν διατυπωθεί σημαντικές ανακρίβειες και βασικές εσωτερικές γνώσεις έχουν μεγεθυνθεί ή και διαστρεβλωθεί συνειδητά ή ασυνείδητα με τρόπο που προκαλεί αποπροσανατολισμό και οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα, πάντα κατά την προσωπική μου άποψη φυσικά. Για το λόγο αυτό θα επιχειρήσω να εξηγήσω και να διατυπώσω τις δικές μου θέσεις μέσα από μια σειρά απαντήσεων σε σημεία της "θεωρίας" που έχουν θιχτεί. Ο αναγνώστης καλείται να τις λάβει και αυτές υπόψην του, χωρίς να τις δεχτεί ή να τις απορρίψει δογματικά. Αντίθετα ο σκοπός μου είναι η παράθεση αρκετών διαφορετικών απόψεων προς προβληματισμό και, για πολλοστή φορά, θα ζητήσω τη συνδρομή όλων των αναγνωστών μου είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν με τις θέσεις αυτές.

Είναι το ζήτημα των "ιδιαίτερων" αυτών παιδιών ένα ελληνικό φαινόμενο;

Όχι, δεν είναι. Οι περισσότερο ενημερωμένοι από εσάς θα γνωρίζετε ότι παρόμοιες θεωρίες υπάρχουν και στο εξωτερικό. Αναφέρομαι στα περίφημα crystal kids ή indigos για τα οποία, με μια αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα μπορέσετε να βρείτε αρκετά στοιχεία, πριν μας απασχολήσουν κι εδώ σε μέλλοντα χρόνο. Η διαφορά την οποία εγώ έχω επισημάνει όμως, είναι ότι ενώ στο εξωτερικό οι θεωρίες αυτές μιλούν για παιδιά που θα αλλάξουν τον πλανήτη [sic], στην Ελλάδα ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται ότι θα οδηγήσουν στην αναγέννηση του ελληνισμού και στη διάδοση του αρχαίου πνεύματος στα πέρατα της Γης. Θα με συγχωρήσετε, αλλά ποτέ δεν πίστεψα σε ελληνοκεντρικά σωτηριολογικά σενάρια ούτε και σε μια νέα Μεγάλη Ιδέα. Τα χαρακτηριστικά τα οποία δίνονται για τα indigo για εμένα προσωπικά αποτελούν μια μεγάλη φάρσα στην καλύτερη περίπτωση. Διαβάζοντάς τα, ο καθένας από εμάς μπορεί άνετα να ανακαλύψει τον εαυτό του μέσα σε εκείνα τα χαρακτηριστικά. Κατά τα άλλα, οποιοσδήποτε επιθυμεί να επιτρέπει στη νοημοσύνη του να υποτιμάται, είναι ελεύθερος να το κάνει. Η υπόθεση λοιπόν των παιδιών του 1983 για εμένα αποτελεί μια εξελληνισμένη έκδοση των indigo, εμπλουτισμένη με ικανές δόσεις συνομωσιολογίας και ελληνοφρένειας.

Συνέβη πράγματι ένα αστρολογικό φαινόμενο κατά την περίοδο της σύλληψης ή γέννησης των παιδιών αυτών;

Οι γνώσεις μου περί αστρονομίας και αστρολογίας είναι απολύτως στοιχειώδεις και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αποτελούν σημείο αναφοράς για τους αναγνώστες. Ωστόσο, επικοινώνησα με ανθρώπους που γνωρίζουν αυτά τα ζητήματα αλλά και πολλά άλλα που αφορούν στο θέμα μας, οι οποίοι με διαβεβαίωσαν ότι δεν τίθεται καν ένα τέτοιο ζήτημα. Δεν θα περάσω στις λεπτομέρειες που συζήτησα μαζί τους, πάντως με διαβεβαίωσαν ότι, τουλάχιστον από αστρολογικής πλευράς δεν συνέβη απολύτως τίποτα το σημαντικό ούτε κατά τη γέννηση ούτε κατά τη σύλληψη των παιδιών αυτών. Εάν χρειαστεί να προσκομιστούν περισσότερα στοιχεία επ΄αυτού, θα τα παρουσιάσω. Κι επειδή αναφέρθηκε η επίδραση των βαρέων πλανητών, πρέπει να αναφέρω ότι οι βαρείς πλανήτες, επειδή κινούνται πολύ αργά, επηρεάζουν ολόκληρες γενιές μέσα σε πολλές δεκαετίες και φυσικά όχι σε ένα τόσο περιορισμένο χρονικό διάστημα, όπως αυτό που αναφέρεται.

Αποτελούν τα παιδιά αυτά ενσαρκώσεις αρχαίων ηρώων και θεών;

Αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο θα χρειαστεί να σταθούμε αρκετά για να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα που έχουν παρερμηνευθεί ή και διαστρεβλωθεί συνειδητά ή ασυνείδητα. Το όλο θέμα ξεκινά από τον Κύκλο Εξέλιξης, όπως αναφέρεται στο έργο του φιλοσόφου και εσωτεριστή Rudolf Steiner (1861 - 1925). Επιγραμματικά μόνο, θα αναφέρω ότι ο Steiner θεωρεί πως ο κύκλος εξέλιξης εμπειρέχει κάθε φορά εν σπέρματι άτομα της προηγούμενης αλλά και της επόμενης βαθμίδας εξέλιξης. Αυτό το φαινόμενο, το οποίο επαναλαμβάνεται διαρκώς δεν είναι φαντασμαγορικό και δεν έχει τίποτα το εντυπωσιακό, ενώ ουδέποτε διαμόρφωσε άτομα ιδιαίτερων χαρακτηριστικών και εντοπισμένων μάλιστα σε τόσο στενά χρονικά όρια. Αυτά ως γενικές αρχές.
Από την άλλη, ο εσωτερισμός δέχεται τον κύκλο των ενσαρκώσεων μεν αλλά με αρκετούς περιορισμούς. Ένας από αυτούς είναι ότι η ενσάρκωση δεν συμβαίνει ανάμεσα σε όντα που ανήκουν σε διαφορετικές εξελίξεις. Ένας "Θεός", λοιπόν, δεν μπορεί να ενσαρκωθεί σε έναν άνθρωπο εφόσον αυτός ο "Θεός" είναι ον διαφορετικής εξέλιξης. Αν οι "Θεοί" λοιπόν αυτοί είναι όντα που, όπως διαβάζω, κατέβηκαν από τον Σείριο και ορίστηκαν ως Θεοί του Ολύμπου, σαφώς και δεν μπορούν να ενσαρκωθούν σε παιδιά του ανθρώπινου γένους. Από την άλλη, αν οι Θεοί είναι προσωποποιημένες φυσικές δυνάμεις, καταλαβαίνετε ότι μια τέτοια ενσάρκωση επίσης δεν είναι εφικτή.
Τώρα, αναφέρθηκε επίσης ότι τα παιδιά αυτά είναι ενσαρκώσεις αρχαίων ηρώων, ανθρώπων δηλαδή της παλιάς εποχής, επομένως θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι, βάσει των όσων ανέφερα παραπάνω, μια τέτοια ενσάρκωση είναι εφικτή. Φυσικά και είναι, γιατί είπαμε ότι ο εσωτερισμός δέχεται ότι όλοι μας παίρνουμε μέρος στον κύκλο των ενσαρκώσεων αλλά αυτό δεν συνδέεται με το ζήτημα των Παιδιών του 1983 διότι δεν είναι δυνατό να θυμούνται αν έχουν κάνει κάτι ηρωικό από ζωή σε ζωή. Ακόμα και να το θυμούνταν, που δεν γίνεται, δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτα την εξέλιξη της ψυχής τους αφενός κι αφετέρου και πάλι δεν είναι σε θέση οι ίδιοι ή εμείς να υπολογίσουμε τον χρόνο που θα ενσαρκωθούν. Από αυτό εξαιρούνται εκείνοι που στην ανατολική εσωτερική παράδοση αναφέρονται ως Βοδισάτβας, για τους οποίους δεν θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω σε αυτό το σημείο. Και πάλι, όμως, έχουμε λόγους να πιστεύουμε ότι ο αριθμός τους δεν είναι υπολογίσιμος από εμάς και σίγουρα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το πότε, το που και με ποιά μορφή (ανθρώπινη πάντα) θα ενσαρκωθούν ούτε και το ποιοί είναι. Θα μπορούσε το ίδιο εύκολα να είναι ένας από αυτούς κάποιος από εσάς που διαβάζετε, ένα μέλος της οικογένειάς σας ή κι εγώ ο ίδιος. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα το γνωρίζατε. Επιπλέον, αυτοί δεν ασχολούνται με την ανάδειξη και αναγέννηση ενός έθνους και μιας φυλής συγκεκριμένα αλλά η αποστολή τους ανήκει σε μια κατά πολύ ευρύτερη κλίμακα. Ούτε και γεννιούνται τάγματα ολόκληρα από αυτούς και μάλιστα σε ένα μόνο έθνος. Αλλά ούτε και αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους αδιακρίτως ή κάνουν επίδειξη των όποιων δυνάμεων διαθέτουν. Καλό είναι, λοιπόν, να αφήνουμε τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία έξω από όλα αυτά. Κάνουν τη δουλειά τους, κάνουμε τη δική μας και δεν τα συγχέουμε με τόσο παιδαριώδη τρόπο όλα αυτά.

Έχουν αυτά τα παιδιά υπερφυσικές ή πνευματικές δυνάμεις μεγαλύτερες από των υπολοίπων παιδιών;

Ειλικρινά, δεν βλέπω κανέναν απολύτως λόγο που θα πρέπει να ισχύει κάτι τέτοιο. Φυσικά, δεν έχω μελετήσει κανένα από αυτά αλλά φαντάζομαι πως η οποιαδήποτε διαφοροποίηση ορισμένων ίσως από αυτά τα παιδιά, δεν διαφέρει καθόλου από αυτά που δείχνουν οι στατιστικές και οι επιστημονικές έρευνες για όλα τα παιδιά. Άλλωστε, το "μυαλό" δεν κληρονομείται μόνο, καλλιεργείται κιόλας και είναι συνάρτηση πολλών άλλων παραγόντων.

Ασχοληθήκαμε στο δεύτερο μέρος του εκτενούς άρθρου μας με τη μεταφυσική πλευρά του ζητήματος αλλά δεν την εξαντλήσαμε. Στο τρίτο μέρος θα μιλήσουμε λίγο για τα εξωτερικά και γονιδιακά χαρακτηριστικά του ανθρώπου και θα εστιάσουμε σε αυτές τις θεωρίες μέσα από μια περισσότερο επιστημονική άποψη.
Σε κάθε περίπτωση το άρθρο θα εξετάζει και διαφορετικές πτυχές του ζητήματος, σε μια προσπάθεια για μια κατά το δυνατό σφαιρικότερη ενημέρωση.
(συνεχίζεται)

Τα παιδιά του 83

Εδώ και αρκετό καιρό έχει δημιουργηθεί μια ολόκληρη ιστορία γύρω από παιδιά που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983. Το ζήτημα έχει απασχολήσει έντονα περιοδικά, ιστοσελίδες, fora, βιβλία και τηλεοπτικές εκπομπές από τότε που, μέσα από τα βιβλία του κυρίου Ιωάννη Φουράκη "Πυραιθέριον Ελλήνων όραμα" και "Κυδος Ελληνων" αναδείχτηκε το ζήτημα με μια μεγάλης κλίμακας έρευνα που πραγματοποιήθηκε έχοντας ως "στόχο" τα παιδιά που γεννήθηκαν στο προαναφερθέν χρονικό διάστημα.
Στα επόμενα κείμενά μου θα ασχοληθώ διεξοδικά με το ζήτημα, καταθέτοντας τις όποιες γνώσεις μου αλλά, κυρίως, καταθέτοντας ερωτήματα προς προβληματισμό ή και απάντηση από όποιον έχει τις κατάλληλες πληροφορίες, ενώ παράλληλα θα αναφέρω και την ατομική μου θέση για όλο αυτό το σενάριο.

Ο μύθος των παιδιών του 1983

Σύμφωνα με τις απόψεις του γνωστού συγγραφέα κ. Ιωάννη Φουράκη, όπως διατυπώθηκαν τόσο στα βιβλία του όσο και σε περιοδικά όπως Τρίτο Μάτι και Strange, τον Απρίλιο του 1983, ανάμεσα σε χιλιάδες άλλα παιδιά, γεννήθηκαν και 98 μωρά, 49 αγόρια και 49 κορίτσια, τα οποία στην ουσία αποτελούν υιούς και θυγατέρες ημιθέων και ηρώων. Τα παιδιά αυτά έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία οφείλονται σε κάποιον βαθμό σε πλανητικές συνθήκες που επικρατούσαν κατά τη στιγμή της σύλληψής τους, δηλαδή περίπου τον Αύγουστο του 1982 και οι οποίες επαναλαμβάνονται κάθε 343 χρόνια.
Τα παιδιά αυτά διαθέτουν διαφορετικά γονίδια, ένα από τα οποία σχετίζεται με τη σύνθεση και έκκριση της ορμόνης διϋδροτεστοστερόνης και έχουν χαρακτηριστικά που διαφέρουν πολύ από εκείνα των υπολοίπων παιδιών και ανθρώπων. Τα παιδιά αυτά, ως ενσαρκώσεις αρχαίων Ηρώων, θα φέρουν την αναγέννηση του Ελληνισμού και ανάμεσά τους θα είναι και η αρχαία Ιφιγένεια, η οποία θα θυσιαστεί το 2004 ή το 2016. Ωστόσο, σκοτεινές δυνάμεις που δεν επιθυμούν την ελληνική αναγέννηση, προσπαθούν να εντοπίσουν και να αφανίσουν τα παιδιά αυτά και ο τρόπος που βρήκαν ήταν μέσα από μια επιστημονική έρευνα, η οποία και, πάντα κατά τις απόψεις της νεομυθολογίας, δεν είναι τίποτε άλλο από τη βιτρίνα του προγράμματος ανίχνευσης των παιδιών αυτών από τα σκοτεινά, σιωνιστικά και όχι μόνο κέντρα.

Η περίφημη έρευνα

Σύμφωνα με τις απόψεις των επιστημόνων, η Ελλάδα συμμετείχε στο πρόγραμμα "Βιολογικά, Κλινικά και γενετικά χαρακτηριστικά που προάγουν τη σωματική και ψυχική υγεία". Η έρευνα, σκοπός της οποίας ήταν η αναζήτηση των παραγόντων που σχετίζονται με μακροζωϊα και ευζωϊα, πραγματοποιήθηκε επίσης στην Αγγλία, τη Δανία και τη Φινλανδία και αφορούσε παιδιά που γεννήθηκαν τον Απρίλιο του 1983. Η επιλογή του συγκεκριμένου μήνα και έτους, σύμφωνα με τον αρμόδιο Καθηγητή κ. Ματσανιώτη, ήταν τυχαία. Δεν θα ήθελα να μπω στις λεπτομέρειες που αναφέρει ο κύριος Φουράκης διεξοδικά στα βιβλία του και, όπως ξεκαθάρισα στην αρχή, οι απορίες μου θα είναι περισσότερες από τα συμπεράσματά μου.
Η συνομωσιολογική πλευρά απευθύνει αρκετά ερωτήματα, σε μερικά από τα οποία θα δώσω μια απάντηση, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι η δική μου άποψη είναι η σωστή, πέραν από τις επιστημονικές μου γνώσεις, τις οποίες και θα καταθέσω και που δεν επιδέχονται αμφισβήτισης. Σε κάθε περίπτωση, θα προέτρεπα τον αναγνώστη να κάνει τη δική του έρευνα, μελετώντας όλες τις απόψεις και περνώντας τα δεδομένα μέσα από το πρίσμα της λογικής του.

Για ποιό λόγο επιλέχθηκαν τα παιδιά που γεννήθηκαν το συγκεκριμένο μήνα και έτος;

Η απάντηση έχει δοθεί από τον αρμόδιο καθηγητή, σε σχετική επιστολή που είχε στείλει στο περιοδικό Τρίτο Μάτι, την οποία και αναδημοσίευσε ο ίδιος ο κύριος Φουράκης. Η επιλογή, σύμφωνα με τον καθηγητή, ήταν τυχαία και αυτή η τυχαιότητα, από όσο γνωρίζω, είναι απολύτως αποδεκτή σε τέτοιου είδους έρευνες. Από εκεί και πέρα, ο καθένας μπορεί να έχει τη δική του άποψη.

Για ποιό λόγο η συλλογή των ερωτηματολογίων έγινε από ιδιώτη ιατρό;

Πάλι βάση της δικής μου γνώσης, αυτό δεν αποτελεί απαραίτητα ένα ενοχοποιητικό στοιχείο. Εξ όσων γνωρίζω, μπορεί να γίνει αλλά φαντάζομαι πως κάτι τέτοιο πρέπει να προβλέπεται και να καλύπτεται από το νομικό και επιστημονικό πλαίσιο. Όποιος γνωρίζει κάτι παραπάνω για αυτό το σημείο, τον/την παρακαλώ να μας το καταθέσει.

Υπέστη τροποποιήσεις το ερωτηματολόγιο που δόθηκε στους Έλληνες μαθητές;

Ισχυρίζονται πως στα ερωτηματολόγια υπήρξαν μετατροπές. Αυτό δεν το γνωρίζω αλλά δεν θα μου έκανε εντύπωση εάν όντως είχε συμβεί και αυτό γιατί το ερωτηματολόγιο, πέραν των γενικών του κατευθύνσεων, οφείλει να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες συνθήκες, συνήθειες και στον τρόπο ζωής των κατοίκων της χώρας στην οποία διεξάγεται η έρευνα.

Πολλές από τις ερωτήσεις του ερωτηματολογίου είναι άσχετες προς το σκοπό για τον οποίο γίνεται η έρευνα.

Εδώ θα χρειαστεί να σταθούμε λίγο περισσότερο. Καταρχήν να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι ψυχολόγος. Αλλά ούτε και εκείνοι οι οποίοι ισχυρίζονται πως ορισμένες από τις ερωτήσεις είναι άσχετες προς το αντικείμενο της έρευνας, είναι ψυχολόγοι. Μελετώντας το σύνολο των ερωτήσεων και με βάση τις στοιχειώδεις γνώσεις ψυχολογίας που έχω δεν βρήκα καμία από αυτές ύποπτη ή επικίνδυνη. Το ερωτηματολόγιο, σε μεγάλο βαθμό, αποτελεί ψυχολογικό τεστ το οποίο είναι ενδεικτικό τάσεων και όχι διαγνωστικό εργαλείο. Και αν ορισμένοι αναρωτιούνται τι σκοπό έχουν ερωτήσεις του τύπου "εαν πιστεύεις στα μάγια ή όχι", καθώς και αν "νιώθεις πως σε ελέγχει μια δύναμη έξω απο σένα", θα χρειαστεί να επιστρατεύσουν την κοινή τους λογική για να απαντήσουν σε μια τέτοια ερώτηση. Εάν κάποιος πιστεύει στα μάγια, για παράδειγμα, αυτό δεν θα επηρεάζει με κάποιον τρόπο την ψυχολογική του συμπεριφορά κι αυτή με τη σειρά της δεν είναι αναμενόμενο να επηρεάζει το καλώς ή κακώς έχειν της υγείας του; Εάν κανείς νομίζει ότι τον κυνηγούν και τον ελέγχουν άγνωστες δυνάμεις, το λογικότερο δεν είναι να έχει μια ψυχολογική απόκλιση η οποία θα επηρεάζει τόσο το καρδιαγγειακό του όσο και το καλώς έχειν της υγείας του επίσης; Λυπάμαι αλλά όποιος γνωρίζει μερικά πράγματα για τα ψυχολογικά τεστ καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να στηριχθεί στις ερωτήσεις αυτές προκειμένου να στηρίξει ένα συνομωσιολογικό σενάριο. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει τις απόψεις του βασισμένος σε ερωτηματολόγια που δεν στάλθηκαν και έγιναν αφορμή για να παίξουν τα παιδιά με αυτά. Δυστυχώς, αυτό το θεωρώ αφέλεια, στην καλύτερη περίπτωση και αν κανείς διαβάσει τις απαντήσεις που, κατά τον συγκεκριμένο συγγραφέα αποτελούν σημαντικό στοιχείο της ιδιαιτερότητας αυτών των παιδιών, θα καταλάβει τι εννοώ.

Ενδέχεται τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν για αυτά τα παιδιά να χρησιμοποιηθούν για σκοτεινούς σκοπούς;

Ορισμένοι πιστεύουν ότι τα δεδομένα αυτά αποτελούν μια περίπτωση "φακελώματος" των συγκεκριμένων παιδιών. Θέλω να πιστεύω ότι η εμπλοκή της Ακαδημίας Αθηνών και των σοβαρών επιστημόνων που την ανέλαβαν απομακρύνουν το ενδεχόμενο αυτό. Φυσικά, δεν μπορώ σε αυτό το σημείο να είμαι απόλυτος. Να υπενθυμίσω ωστόσο ότι η συμμετοχή των παιδιών ήταν προαιρετική και εξαιτίας της μερικές εκατοντάδες παιδιών δεν συμμετείχαν, δεν επέστρεψαν τα ερωτηματολόγια και δεν υποβλήθηκαν σε ιατρικές εξετάσεις.

Προς το παρόν θα αρκεστούμε στις παραπάνω ερωτήσεις και απαντήσεις. Το θέμα μας δεν εξαντλείται εδώ, όμως και σε κείμενα τις επόμενες ημέρες θα περάσουμε στην πιο μεταφυσική πλευρά του ζητήματος, εξετάζοντας τα περίφημα αυτά παιδιά από εσωτερικής και μεταφυσικής πλευράς, ενώ παράλληλα θα θέσουμε μερικά ερωτήματα που νομίζω ότι έχουν τη σημασία τους...
(συνεχίζεται)

Επεξήγηση της Ανίερης Τριάδας

Όσοι από τους αναγνώστες μου προέρχονται από το Μεταφυσικό στο οποίο μέχρι πρότινος δραστηριοποιούμουν, θα γνωρίζουν καλά ότι εκεί είχα δημοσιεύσει για πρώτη φορά μερικά διηγήματα φαντασίας και τρόμου, τα οποία διαπραγματεύονταν το ζήτημα μιας νέας μυθολογίας, η οποία είχε ονομαστεί "μυθολογία των Κηλίδων", εξαιτίας του γεγονότος ότι κεντρικό της σημείο ήταν η ύπαρξη κάποιων αλλόκοτων πλασμάτων περίπου εξωγήινης προέλευσης, τα οποία έμοιαζαν με κηλίδες και εμφανίζονταν στο σώμα ανθρώπων, ως αποτέλεσμα μιας συναλλαγής, ενός συμβολαίου που είχαν με κάποιο τρόπο υπογράψει με αλλοκοσμικές οντότητες.
Στην πορεία η μυθολογία επεκτάθηκε με νέα στοιχεία και παρουσιάστηκε σταδιακά ένα Πάνθεον, το οποίο αρχικά εκπροσωπήθηκε από μια Τριάδα, η οποία ονομάστηκε Ανόσια ή Ανίερη. Λόγω του ότι πολλοί φίλοι αλλά και αναγνώστες εξέφρασαν την επιθυμία η μυθολογία να συνεχιστεί μετά τη μεγάλη διακοπή της λόγω της απομάκρυνσής μου από την ομάδα gateway, αποφάσισα ότι η δημιουργία μου, η οποία για εμένα ποτέ δεν είχε διακοπεί, θα συνεχιστεί από το παρόν ιστολόγιο, ίσως ακόμα και μέσα από τη δημοσίευση των διηγημάτων μου εδώ. Για το λόγο αυτό θα δοθούν μερικά περισσότερα στοιχεία για τη μυθολογία και η αρχή θα γίνει φυσικά από την Τριάδα των Ανώτερων Θεοτήτων. Ωστόσο ο αναγνώστης που επιθυμεί να κατανοήσει το ύφος και το κλίμα, θα πρέπει να προσπαθεί να αλιεύει στοιχεία μέσα από τις ίδιες τις ιστορίες. Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με μερικές γενικές παραδοχές, πριν περάσουμε να μιλήσουμε, όσο μπορούμε, για τις οντότητες αυτές.
Το κεντρικό μοτίβο της ιστορίας δεν απέχει καθόλου από εκείνο ορισμένων θρησκειών και μυθολογιών, αν και επιχειρείται να τοποθετηθεί σε ένα ευρύτερο πλαίσιο που δεν θα περιορίζεται επάνω στον πλανήτη Γη. Το ον που εμείς έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε Άνθρωπο είναι στην ουσία ένα μέρος μόνο από το Εκπεσόν Γένος. Γιατί άλλη ήταν η αρχή και ο σκοπός του και άλλαξε στην πορεία και ήταν ο ίδιος, σε μεγάλο αν και όχι σε αποκλειστικό βαθμό, που έφταιξε για αυτό.
Ένας Θεός υπάρχει, μια Αρχή που αναγκαστικά πρέπει να προσεγγιστεί με τον τρόπο του ανθρωπομορφισμού από τα Έλλογα όντα, διότι διαφορετικά είναι ακατάληπτος. Η Αρχή εκείνη, λοιπόν, δημιούργησε τον κόσμο των πνευμάτων και ανάμεσά τους Τρία Ισχυρά Πνεύματα, που συνηθίζεται να ονομάζονται Πνεύματα της Ζωής ή Δημιουργικά Πνεύματα. Γιατί ήταν εκείνα που, μαζί με τους υιούς του Θεού, εκείνους που ονομάζονται Αναρατάρ και Κεμ Άναχ και μαζί με όλο τον αόρατο κόσμο, έδωσαν μορφή στο όραμα του πατέρα τους και δημιούργησαν τον κόσμο. Σε κατοπινές εποχές, άγνωστες για τα Έλλογα πλάσματα, μια φοβερή σύγκρουση οδήγησε τους δύο υιούς του Θεού στην εξορία, για λόγους που έχουν αναλυθεί στο ημιτελές μου διήγημα "Γένεση" αλλά και αλλού. Από αυτό το σημείο και έπειτα είναι που όλα ξεκινούν.

Κεμ Άναχ. Το όνομά του αποτελεί την πλησιέστερη στον ανθρώπινο τρόπο ομιλίας του ονόματος που του δόθηκε στην Ικαμπέργκ και σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "Είμαι Βασιλιάς" αν και, στη γλώσσα των πρώτων Μυστών (του Τάγματος των Σοφών της Ανάρ) ονομάζεται αριθμολογικά "Η Αρχή". Θα πρέπει να προσέξετε ότι, αποκαλώντας τον "Αρχή" δεν σημαίνει ότι του αναγνωρίζουν την Εξουσία ή την παλαιότητα, η οποία ανήκει μόνο στον Ένα Θεό αλλά τον θεωρούσαν ως το ξεκίνημα της Πτώσης των Έλλογων Πλασμάτων και την αιτία της καθόδου τους στο υλικό επίπεδο. Μοιάζει πολύ με εκείνον που οι χριστιανοί συνηθίζουν να αποκαλούν Διάβολο αλλά στην πραγματικότητα είναι κάτι ακόμη ευρύτερο από εκείνον. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι μια εξαιρετικά κακόβουλη οντότητα αλλά οι Σοφοί κρατούν το στόμα τους κλειστό, αφήνοντας να εννοηθεί ότι παίζει κάποιο ρόλο στην Εξέλιξη του κόσμου παρά την σαφώς καταστροφική δράση του σε όλους τους κόσμους. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο Κεμ Άναχ είναι ένα πνευματικό ον, μια οντότητα και όχι μια άμορφη δύναμη ή μια προσωποποίηση δυνάμεων της φύσης και του διαστήματος. Εξαιτίας της αγάπης του για τη φύση των Έλλογων Πλασμάτων προσπάθησε από παλιά να μιμηθεί τη μορφή τους και αυτό, μέσω μιας διαδικασίας που δεν είναι συνετό να περιγραφεί, οδήγησε σε μια φθίνουσα πορεία των δυνάμεων που ως πνευματικό ον έχει και το αποτέλεσμα είναι να παραμένει δέσμιος ανάμεσα στον υλικό και στον πνευματικό κόσμο, πάντοτε όμως μέσα στα πλαίσια και τους περιορισμούς που ο Ένας Θεός έχει θεσπίσει για τους Κόσμους. Και επειδή πλέον δεν είναι ούτε Έλλογο πλάσμα ακριβώς αλλά ούτε και πνευματική οντότητα, τα διάφορα μαγικά συστήματα μια τον θεωρούν το ένα και μια το άλλο. Παραμένει όμως εξαιρετικά δυνατός και δεν γνωρίζουμε κανέναν τρόπο με τον οποίο μπορεί ο ίδιος να χρησιμοποιηθεί σε κάποια μαγική τελετουργία. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό και θα πρέπει να το θυμούνται οι αναγνώστες.

Καρανάθ. Ένας από τους λόγους που ο Κεμ Άναχ θεωρείται ως "ανόητος Θεός" είναι επειδή, λατρεύοντας τη φύση των Έλλογων Πλασμάτων, θέλησε να αποκτήσει κι εκείνος καταγωγή όμοια με τη δική τους, δηλαδή να αποκτήσει έναν πατέρα και μια μητέρα, λησμονώντας ότι Πατέρα είχε τον Ένα και μοναδικό Θεό. Ξεκόβοντας εντελώς τους δεσμούς μαζί του (ή τουλάχιστον έτσι νομίζοντας), οικειοποιήθηκε την ανισόρροπη δομή του Σύμπαντος, το Χάος και το ονόμασε Καρανάθ στη γλώσσα της Ικαμπέργκ, το οποίο σε αριθμολογική, ελεύθερη μετάφραση σημαίνει "Έκρηξη". Η Έκρηξη, λοιπόν, το Χάος και η ανισόρροπη δύναμη έγιναν η μητέρα του και ήταν τέτοια η δύναμη της πίστης του σε αυτήν που η ίδια απέκτησε υπόσταση, μέσα από τις διαδικασίες που περιγράφονται στον Εσωτερισμό.
Η Καρανάθ λοιπόν, η δύναμη τους Χάους και της ανισορροπίας, νύξεις της οποίας γίνονται στα Κλιφώθ της Καμπάλλα επάνω στον πλανήτη μας, είναι μια απατηλή θεότητα που ενισχύεται τόσο από την πίστη μας σε αυτή, όσο και με την ενασχόλησή μας με τις Αρχές της. Κάθε φορά που ένας άνθρωπος, συνειδητά ή ασυνείδητα διαλογίζεται επάνω στα έργα του Χάους και της αναρχίας, δυναμώνει την εικόνα της θεότητας και της δίνει υπόσταση και λόγο ύπαρξης. Και αν σκεφτεί κανείς τα έργα του κακού που έχουν διαπραχθεί από όλα τα Έλλογα πλάσματα όλων των εποχών και όλων των κόσμων, καταλαβαίνει τη δύναμη της θεότητας αυτής.

Γκεντν Γκαλλέι. Με τον ίδιο τρόπο δημιουργήθηκε και ο πατέρας του που από παλιά στην Ικαμπέργκ οι Σοφοί του λόφου της Ανάρ τον ονόμαζαν "εκείνος που θα είναι". Δεν διάλεξαν τυχαία αυτή την ονομασία, καθώς ο Θεός αυτός αποτελεί τη βλάσφημη σύνθεση του "γιού" και της "συζύγου" του, την προσδοκία δηλαδή του Χάους και της Δύναμης ως μια αιώνια διατηρούμενης κατάστασης σε όλους τους κόσμους. Κατά μια άλλη ερμηνεία ο Θεός αυτός είναι ο ίδιος ο Χρόνος, αν και εμείς δεχόμαστε περισσότερο την ερμηνεία των αρχαίων Σοφών της Ανάρ. Μέσω αυτού εκφράζεται η επιθυμία του γιού ώστε η δύναμη της μητέρας του να διατηρηθεί στην αιωνιότητα και από αυτό κατανοεί κανείς την πλάνη στην οποία έχει πέσει ο Κεμ Άναχ. Διότι το αποτέλεσμα (ο ίδιος) δεν μπορεί να είναι ο εκπορευτής του αιτίου (της Καρανάθ), όπως ένα παιδί δεν μπορεί να είναι αρχαιότερο από τον γεννήτορά του.
Για αυτόν το Θεό δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα, γιατί οι Σοφοί μίλησαν μεν για πολλά αλλά όχι για όλα. Και όταν οι Σοφοί σιωπούν για ένα ζήτημα, κατανοούμε ότι είναι εκείνο το υπέρτατο μυστικό.

Δεν θα ήταν παράλογο, λοιπόν κάποια στιγμή, εάν ο Ένας Θεός το αποφασίσει, να μάθουμε την αλήθεια για όλα αυτά, ανεπηρέαστοι από το ψεύδος του Κεμ Άναχ και την πλάνη στην οποία έχει υποπέσει. Σύμφωνα με την έως τώρα γνώση μας, πάντως, οι τρεις αυτοί θεοί αποτελούν το υπέρτατο τρίγωνο του Αρνητικού Σύμπαντος, από το οποίο εκπορεύονται οι δυνάμεις των κατώτερών τους θεοτήτων, που συνολικά είναι δέκα. Και από αυτή τη δεκάδα φωτίζονται άλλοι θεοί μικρότερης κλίμακας, οι οποίοι περιορίζουν τη δράση τους σε επίπεδα που οι άνθρωποι ονομάζουν γαλαξιακά και πλανητικά. Ο Σουαν' ντ' Ακ, για παράδειγμα, είναι ο Κύριος των Υδάτων σε όλους τους κόσμους αλλά ο τοποτηρητής του στον πλανήτη μας είναι μια Θεότητα που μοιάζει πολύ με τον Λεβιάθαν του Χριστιανισμού...

Οι πύλες του Αλλόκοσμου - Θανάσης Βέμπος

Υπάρχουν δυο κατηγορίες βιβλίων. Εκείνα που με το που θα τα διαβάσεις θα τα ξεχάσεις αμέσως γιατί εύκολα διαπιστώνεις ότι γράφτηκαν σχεδόν στο πόδι, μέσα από μια πρόχειρη συρραφή πληροφοριών του διαδικτύου και εκείνα που δεν θα τα ξεχάσεις διότι, από το πρώτο κιόλας κεφάλαιό τους, διαπιστώνεις ότι ο συγγραφέας τους έψαξε, βρήκε, σκέφτηκε, προβληματίστηκε, ίδρωσε. Το βιβλίο του γνωστού Θανάση Βέμπου εντάσσεται στη δεύτερη κατηγορία.
Παρά το ογκώδες του συγγράμματος, 579 σελίδες άλλωστε δεν είναι και λίγες, όταν μάλιστα είναι σχεδόν Α4, μου πήρε ένα 24ωρο για να το διαβάσω και αμέσως κατάλαβα ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με μια σοβαρή δουλειά, προϊόν φαντάζομαι ερευνών και αναζητήσεων που κράτησαν χρόνια. Κυριολεκτικά, μου είναι δύσκολο να βρω ένα θέμα και μοναδικό που να μην αναλύεται ή να μην αναφέρεται σε αυτό το ογκώδες έργο. Από τη μυθολογία, τη λαϊκή παράδοση, τις προσωπικές μαρτυρίες, τα φορτεανά φαινόμενα, την ουφολογία, τους αστικούς θρύλους, τις συνομωσίες, όλα και ακόμη περισσότερα αναπτύσσονται στο έργο αυτό που θεωρώ ότι είναι μοναδικό για την ελληνική βιβλιογραφία της εναλλακτικής σκέψης και των ανεξήγητων φαινομένων. Γραμμένο με τρόπο αναλυτικό και λόγο σαφή, χωρίς δύσκολες εκφράσεις που στοχεύουν σε εύκολο εντυπωσιασμό, ο συγγραφέας μας παρουσιάζει τα δεδομένα και σταδιακά προχωρά στην ανάλυση και τους ενδιαφέροντες συσχετισμούς τους, αποκαλύπτοντάς μας πτυχές που ίσως ποτέ να μην είχαμε φανταστεί ή εάν τους είχαμε σκεφτεί, να μην είχαμε ποτέ το θάρρος και την τόλμη να τους συζητήσουμε.
Το έργο του αυτό, εφάμιλλο σημαντικών εργασιών ξένων ερευνητών, φωτίζει τις σκοτεινές πτυχές μιας κατά τα άλλα φωτεινής χώρας, αποκαλύπτοντάς μας τον πλούτο της ελληνικής υπαίθρου σε ό,τι έχει να κάνει με τον Αλλόκοσμο και θεωρώ ότι δεν θα πρέπει να λείπει από τη βιβλιοθήκη κανενός από εμάς που αρεσκόμαστε στο Αλλόκοτο.

Μυθικά Πλάσματα (μέρος 2ο)

Μονόκερος. Λευκό άλογο με ένα και μοναδικό κέρας στο μέτωπό του. Άγριο από τη φύση του αλλά όχι επιθετικό, μπορεί να δαμαστεί μόνο από μια παρθένο. Το κέρας του υποτίθεται πως αποτελεί αντίδοτο για δηλητήρια. Ο μονόκερος συναντάται επίσης σε θρησκευτικό συμβολισμό, τόσο παγανιστικό όσο και χριστιανικό και για μερικούς συμβολίζει την εξημέρωση της άγριας αλλά όχι απαραίτητα κακής φύσης και των ενστίκτων. Αποτελεί, πάντως, ένα από τα πλέον προσφιλή μυθικά πλάσματα.

Λεβιάθαν. Θαλάσσιο τέρας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και πιο συγκεκριμένα στα βιβλία του Ιώβ, των Ψαλμών και του προφήτη Ησαϊα. Ο τελευταίος αναφέρει ότι ο Κύριος θα σκοτώσει το Λεβιάθαν, ενώ στην απόκρυφη παράδοση θεωρείται πως το τέρας αυτό δημιουργήθηκε την Πέμπτη Ημέρα και θα σκοτωθεί από το Θεό, ώστε από το κρέας του να τραφούν οι Δίκαιοι άνθρωποι των τελευταίων ημερών. Στο χριστιανισμό, το τέρας αυτό ταυτίστηκε με το Διάβολο.

Μπεεμόθ. Άλλο ένα τέρας που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη και πιο συγκεκριμένα στο βιβλίο του Ιώβ. Υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε μαζί με τον άνθρωπο, είναι φυτοφάγο και ζει σε βάλτους. Όπως ο Λεβιάθαν είναι το μεγαλύτερο ζώο της θάλασσας, έτσι και ο Μπεεμόθ είναι το μεγαλύτερο ζώο της ξηράς, με δυνατό μυοσκελετικό σύστημα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα είναι ο ελέφαντας ή ο ιπποπόταμος.

Γκόλεμ. Πλάσμα που υποτίθεται ότι μπορεί να δημιουργηθεί από ανόργανη, μη ζωντανή ύλη, όπως είναι ο πηλός. Σύμφωνα με την παράδοση, οι πολύ άγιοι και αγνοί Ραββίνοι μπορούν να δημιουργήσουν ένα Γκόλεμ με μια μυστική τελετουργία.

Καλικάντζαροι. Πλάσματα με μια ποικιλία μορφών που συναντούνται στην ελληνική και κυπριακή παράδοση. Κατοικούν στο εσωτερικό της γης και έρχονται στην επιφάνεια μεταξύ 25 Δεκεμβρίου και 6 Ιανουαρίου, οπότε εκδιώχνονται με τον Αγιασμό των Θεοφανείων. Αναφέρονται σε ολόκληρη την ελληνική ύπαιθρο με μια μεγάλη ποικιλία ονομάτων και μορφών. Σε γενικές γραμμές πάντως πρόκειται για δύσμορφα όντα, με πόδια γίδας, υπεύθυνα για σκανδαλιές και αταξίες και στο εσωτερικό της γης συνεχώς πριονίζουν το Δέντρο της Ζωής. Όταν ανεβαίνουν στην επιφάνεια, κατά τις νυχτερινές ώρες, προκαλούν αναστάτωση στα νοικοκυριά και όταν επιστρέφουν στην υποχθόνια κατοικία τους, διαπιστώνουν ότι το Δέντρο έχει θρέψει και πάλι, οπότε συνεχίζουν το πριόνισμα επί έναν ολόκληρο χρόνο. Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι οποιοδήποτε μωρό γεννηθεί την περίοδο που βγαίνουν τα όντα αυτά ή όποιος πεθάνει ή αυτοκτονήσει το ίδιο διάστημα ή εάν ο Ιερέας ξεχάσει να αναφέρει κάποιες από τις ευχές κατά το Μυστήριο της Βάπτισης, τότε υπάρχει κίνδυνος όταν μεγαλώσει να γίνει καλικάντζαρος. Για αυτό το λόγο σε αρκετές περιοχές της χώρας μας, ανάμεσά τους και στην Αργολίδα για την οποία έχω και καλύτερη γνώση, συνήθιζαν να δένουν τα μωρά με σκελίδες σκόρδου ή και να τρυπάνε ελαφρά τα δάχτυλά τους, ώστε να ματώσουν λίγο. Επίσης, αποτρεπτικά μέσα αποτελούσαν το σημείο του Σταυρού, ο Αγιασμός όλων των χώρων, το μαυρομάνικο μαχαίρι, το κάψιμο ελαστικών, διάφορα φυλακτά κ.α

Σαυροειδή - ερπετοειδή. Αποτελεί παγκόσμια παράδοση ανθρώπων είτε διφυών, όπως ο μυθικός Γενάρχης των Αθηναίων Κέκροπας είτε κλασικών ερπετοειδών. Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες ανθρώπων για επαφές με τέτοια πλάσματα, ακόμη και στη σύγχρονη εποχή αλλά και ερευνητές που υποστηρίζουν την ύπαρξή τους. Από όσα έχω υπόψη μου, δύο είναι οι επικρατούσες θεωρίες: ότι τα πλάσματα αυτά αποτελούν κρίκους της ανθρώπινης εξέλιξης, αν και κάτι τέτοιο φυσικά δεν έχει αποδειχθεί αλλά ούτε και ευσταθεί σύμφωνα με τις γνώσεις μου και η άλλη ότι τα όντα αυτά δεν είναι παρά εξωγήινα, τα οποία χρησιμοποιούν το ανθρώπινο σώμα όπως το φίδι το πουκάμισό του. Δανείζονται δηλαδή ένα ανθρώπινο σώμα για να κρύψουν την πραγματική τους εμφάνιση. Φωτογραφίες και βίντεο από αυτά τα πλάσματα μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο σε αφθονία, καθώς και μέσα από τα έργα του γνωστού συνομωσιολόγου David Icke.

Yeti. Ο περίφημος χιονάνθρωπος των Ιμαλαϊων, με θεάσεις στο Θιβέτ και στο Νεπάλ, ενώ ένα υποτιθέμενο κρανίο του τουλάχιστον φυλάσσεται σε μοναστήρι. Δεκάδες αποστολές και τηλεοπτικές εκπομπές έχουν ασχοληθεί με τον χιονάνθρωπο, ενώ υπάρχουν μαρτυρίες και αμφισβητούμενες φωτογραφίες του, καθώς και αποτυπώματα στο χιόνι και ίχνη της παρουσίας αυτού του ανθρωποειδούς που αρέσκεται στο να κατοικεί σε εξαιρετικά ψηλά σημεία και να αντιστέκεται στην οποιαδήποτε ταυτοποίηση.

Bigfoot. Τεράστιος γορίλας, ύψους από 2 έως 3 μέτρα, καλυμμένος με πυκνό μαύρο ή κόκκινο τρίχωμα, που υποτίθεται ότι ζει σε απομονωμένα και πυκνά, δύσβατα δάση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν πολλές μαρτυρίες μέχρι και αυτή τη στιγμή που σας γράφω, καθώς και λοιπά στοιχεία (ίχνη, φωτογραφίες κλπ), τα οποία όμως αμφισβητούνται. Παραδόσεις για τον Μεγαλοπόδαρο υπάρχουν από την εποχή των Ινδιάνων τουλάχιστον.

Τα δύο μέρη αυτού του άρθρου δεν ήταν παρά μια πολύ μικρή αναφορά στο ζήτημα των παράξενων πλασμάτων που συναντάμε σε ολόκληρο πλανήτη. Η αναφορά όλων των καταγεγραμμένων περιπτώσεων θα απασχολούσε ένα ολόκληρο ογκώδες σύγγραμμα, καθώς εδώ περιορίστηκα στο να σας αναφέρω μόνο τα γνωστότερα παράξεν απλάσματα.
Σε μελλοντικό χρόνο θα υπάρξει άρθρο το οποίο θα εστιάζεται στα πλάσματα του ελληνικού χώρου, από την εποχή της μυθολογίας έως και σήμερα.

Μυθικά πλάσματα

Οι μυθολογίες και παραδόσεις των λαών είναι γεμάτες από αναφορές σε παράξενα πλάσματα, τα οποία είναι αρκετά έως πολύ διαφορετικά από τα πλάσματα που περιγράφονται στη Ζωολογία και τη Βιολογία που γνωρίζουμε.
Υπάρχουν διάφορες απόψεις που προσπαθούν να εξηγήσουν τις αναφορές αυτές. Η πλέον διαδεδομένη είναι εκείνη που θέλει τους αρχαίους λαούς να στερούνται των γνώσεων που έχουμε εμείς σήμερα, με αποτέλεσμα να γίνονται υπερβολικοί στις περιγραφές άγνωστων σε εκείνους πλασμάτων. Μια άλλη θεωρία ισχυρίζεται ότι τα μυθικά αυτά πλάσματα ήταν παρακλάδια της Εξέλιξης που πλέον έχουν εξαφανιστεί και έχουν περάσει στη σφαίρα του μύθου. Μια τρίτη άποψη θέλει τα πλάσματα αυτά να είναι προβολές υποσυνείδητων φόβων των λαών και προσπάθεια να δώσουν μορφή, σχήμα και υπόσταση στους φόβους τους, προσωποποιώντας φυσικές δυνάμεις που δεν μπορούσαν να εξηγήσουν αλλιώς. Μια τελευταία άποψη αναφέρει ότι τα πλάσματα εκείνα είναι υβριδικά, που προέκυψαν από γενετικά πειράματα στο παρελθόν, στα οποία ενεπλέκη η αρχαία υπερεπιστήμη και εξωγήινοι επισκέπτες του πλανήτη. Αυτή η τελευταία άποψη είναι και η λιγότερο δυνατό να ερευνηθεί, δεδομένου ότι τα πλάσματα αυτά δεν κυκλοφορούν ευρέως και δεν έχει καταστεί δυνατό να δοθεί οποιαδήποτε απόδειξη της ύπαρξής τους. Συνήθως γίνονται αντιληπτά από μάρτυρες που, για διάφορους λόγους δεν κατέστη δυνατό να προσκομίσουν σοβαρά στοιχεία που να πιστοποιούν την αλήθεια, ενώ ερευνητικές αποστολές που οργανώθηκαν για τον εντοπισμό τέτοιων πλασμάτων κατέληξαν σε αδιέξοδο, τουλάχιστον επίσημα.
Στο σημερινό άρθρο θα παρουσιάσουμε μερικά από τα πλάσματα αυτά και τις ιστορίες που τα συνοδεύουν. Χρήσιμη πηγή, πάνω στην οποία στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό το παρόν άρθρο είναι η διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια "Βικιπαίδεια" αλλά και οι προσωπική μου γνώση πάνω σε αυτά τα θέματα.
Επίσης, θα ήθελα να παρακαλέσω τους αναγνώστες του ιστολογίου να συμμετέχουν και οι ίδιοι στη θεματολογία καταθέτοντας τα σχόλιά τους επάνω στα άρθρα, ώστε να ακολουθεί συζήτηση και ανταλλαγή γνώσεων και απόψεων, στο βαθμό που αυτό είναι εφικτό μέσα από ένα ιστολόγιο, το οποίο απέχει πολύ (και ευτυχώς σε μεγάλο βαθμό) από το να είναι φόρουμ συζητήσεων.

Λερναία Ύδρα. Ίσως το πλέον γνωστό μυθικό πλάσμα που κατοικούσε μόλις 10 χιλιόμετρα μακριά από εμένα, στη λίμνη Λέρνη. Ήταν κόρη της Έχιδνας και του Τυφώνα και, δικαιολογώντας απολύτως τα γονίδια των γονέων της, ήταν ένα μυθικό ον σαν φίδι, με επτά ή εννιά κεφάλια, που μόλις του έκοβες το ένα, φύτρωναν άλλα δύο στη θέση του. Το μεσαίο κεφάλι, το κεντρικό, ήταν αθάνατο. Τη σκότωσε ο Ηρακλής σε έναν από τους πλέον γνωστούς άθλους του.

Βασιλίσκος. Υποτίθεται πως είναι ένα φίδι ή σαύρα, βασιλιάς των ερπετών, που είναι τόσο δηλητηριώδες ώστε αρκεί μια και μόνο ματιά του για να σκοτώσει. Αναφέρεται από τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, από τον Λεονάρντο ντα Βίντσι αλλά και σε μερικά Γριμόρια, στα οποία υπάρχουν μαγικές συνταγές για το πως μπορεί κανείς να φτιάξει έναν Βασιλίσκο. Οι περιγραφές του ποικίλουν από ένα μικρό, απλό φίδι, έως ένα τεράστιο ερπετό που μπορεί να εκτοξεύσει φωτιές και τοξικές εκπνοές. Σε μερικές παραδόσεις, παραδόξως, φαίνεται ότι ο κόκορας μπορεί να τον σκοτώσει.

Κένταυροι. Πλάσματα που ήταν άνθρωποι από τη μέση και πάνω και άλογα στο κάτω μέρος. Γιοί του Ηξίωνα και της Νεφέλης ή και του Απόλλωνα, κατοικούσαν στη Θεσσαλία και ο πιο διάσημος από αυτούς ήταν ο Χείρων, που προφανώς ήταν κάτοχος μεγάλων γνώσεων και ίσως ο πιο εξευγενισμένος από αυτούς. Διάσημο θέμα των αρχαίων καλλιτεχνών ήταν ο περίφημος πόλεμός τους με τους Λαπιθες.

Κέρβερος. Ο πασίγνωστος σκύλος - φύλακας του κάτω κόσμου των αρχαίων Ελλήνων. Είχε τρία κεφάλια (κατ΄άλλους 50 ή και 100) και ήταν επίσης γιός της Έχιδνας και του Τυφώνα. Του είχε ανατεθεί η φύλαξη της εισόδου του Άδη, ώστε κανένας ζωντανός να μην μπορεί να μπει στο βασίλειο των Νεκρών αλλά και κανείς νεκρός να μην μπορεί να βγει.

Χίμαιρα. Υβριδικό πλάσμα, κάτι ανάμεσα σε λιοντάρι, αίγα και ουρά φιδιού. Σκοτώθηκε από τον ήρωα Βελλεροφόντη.

Κύκλωπες. Μυθικά ανθρωπόμορφα πλάσματα με ένα μοναδικό μάτι στο μέσο του μετώπου. Ήταν γιοί του Ουρανού και της Γαίας και ήταν τρεις: ο Βρόντης, ο Στερόπης και ο Άργης, οι οποίοι φυλακίστηκαν από τον Ουρανό στα Τάρταρα και ελευθερώθηκαν αργότερα από τον Δία, για τον οποίο κατασκεύασαν τον Κεραυνό αλλά και όπλα στους υπόλοιπους Θεούς. Ωστόσο, αναφέρονται και άλλοι κύκλωπες, οι οποίοι κατοικούσαν σε απομονωμένα νησιά, όπως αναφέρεται στην Οδύσσεια.

Τσουπακάμπρα. Πρόκειται για ένα μυθικό πλάσμα της σύγχρονης εποχής, αναφορές για το οποίο υπάρχουν κυρίως στη Λατινική Αμερική και στο Πουέρτο Ρίκο. Περιγράφεται ως ένα μικρό (ύψος έως 1,2 μέτρα) πλάσμα με πράσινες φολίδες και αιχμηρές προεξοχές, καθώς και με πολύ κοφτερά και μακριά δόντια. Μερικοί μάρτυρες ισχυρίζονται ότι διαθέτει φτερά σαν της νυχτερίδας και κόκκινα μάτια που έχουν την ιδιότητα να υπνωτίζουν. Επιτίθεται κυρίως σε αιγοπρόβατα, τα οποία δαγκώνει και απομυζά ολόκληρο το αίμα τους, ενώ πιστεύεται πως η καταγωγή του είναι εξωγήινη. Πολλοί έχουν αναφέρει ότι, όταν εξαφανίζεται, αφήνει μια έντονη μυρωδιά από θειάφι.

Φοίνικας. Διάσημο αθάνατο πτηνό, το οποίο έχει την ιδιότητα να αναγεννάται από τις στάχτες του. Έχει όμορφα, χρυσά φτερά.

Κράκεν. Μυθικό θαλάσσιο τέρας, κολοσσιαίων διαστάσεων, το οποίο μοιάζει με γιγάντιο καλαμάρι ή χταπόδι και, σύμφωνα με ιστορίες ναυτικών, μπορεί να επιτεθεί και να καταστρέψει μεγάλα πλοία. Αναφέρεται στα Νορβηγικά Σαγκα και από τον Κάρολο Λινναίο, ενώ επίσης υπάρχουν αναφορές του σε κείμενα από τον 17ο έως και τον 19ο αιώνα, οι οποίες του δίνουν το μέγεθος ενός μικρού νησιού!

Καλαμοδόντα. Έτσι ονομάζουν οι κάτοικοι της Αρκαδικής υπαίθρου ένα ανθρωποειδές πλάσμα ή δαίμονα, που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλα δόντια, τα οποία προεξέχουν από το στόμα του.

(συνεχίζεται...)

Μια εξήγηση για τα φαντάσματα

Διάβασα σε εφημερίδα και πιο συγκεκριμένα στην espresso της Κυριακής 24 Φεβρουαρίου, ότι σύμφωνα με βρετανούς ερευνητές του πανεπιστημίου Κόλιτζ του Λονδίνου, για το φαινόμενο των φαντασμάτων φταίει ο φτωχός φωτισμός που ξεγελάει τον εγκέφαλο και τον κάνει να βλέπει πράγματα και ανθρώπους που δεν υπάρχουν. Η εφημερίδα σημειώνει ότι βέβαια δεν έχουν γίνει έρευνες επάνω στο θέμα αλλά ο τίτλος είναι κατηγορηματικός: βρέθηκε εξήγηση για τα φαντάσματα.
Ο λόγος που κάνω αυτή τη δημοσίευση, δεν είναι για να κατηγορήσω τη συγκεκριμένη εφημερίδα, που τη δουλειά της κάνει αλλά για να στηλιτεύσω όλες αυτές τις δήθεν απόψεις των "επιστημόνων" που υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Ούτε λίγο ούτε πολύ και χωρίς μάλιστα να έχουν κάνει καμία σχετική έρευνα (εάν ευσταθεί αυτό που γράφεται στην εφημερίδα), προσπαθούν να μας πείσουν για μια άποψη που "πρέπει" να τη δεχτούμε επειδή προέρχεται από επιστημονικά χείλη. Θεωρούν όλους τους μάρτυρες ως θύματα οπτικών παραισθήσεων λόγω των παιχνιδιών του φωτός και του εγκεφάλου (όπως αναφέρεται παρακάτω στο άρθρο) οι ίδιοι που είναι προϊδεασμένοι στο ότι φαντάσματα δεν υπάρχουν και όλοι είμαστε θύματα των παραισθήσεων του μυαλού μας.
Φυσικά, στη σοβαρή τουλάχιστον έρευνα γύρω από τα φαντάσματα, η πιθανότητα παραίσθησης είναι υπαρκτή, όπως και μια σειρά από ψυχολογικές καταστάσεις αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το ζήτημα των φαντασμάτων εξηγείται επαρκώς με τις παραπάνω θεωρίες. Το άρθρο λέει ότι οι περισσότερες θεάσεις συμβαίνουν σε συνθήκες ημίφωτος και αυτό έχει τη δική του αλήθεια αλλά επ΄ουδενί αποτελεί τον κανόνα και την τελεσίδικη εξήγηση. Και θα πρέπει να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί στο τι θα δεχτούμε ως επιστημονική άποψη και τι όχι. Η εξήγηση αυτή, με όλη την απολυτότητα του τίτλου του άρθρου, μου μοιάζει με την εξωφρενική θεωρία περί των UFO, ότι αυτά δεν ήταν τίποτε άλλο από τον πλανήτη Αφροδίτη...

Zodiac, ο μυστηριώδης δολοφόνος

Zodiac ήταν το όνομα που δόθηκε σε έναν δολοφόνο που τρομοκράτησε την ευρύτερη περιοχή του Σαν Φρανσίσκο των Ηνωμένων Πολιτειών στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Περισσότερα από 40 χρόνια μετά, παρά τις χιλιάδες ανακρίσεις υπόπτων και έναν άγνωστο αριθμό δολοφονικών επιθέσεων, η ταυτότητα του δράστη παραμένει άγνωστη.

Η εγκληματική του δράση

Το πρώτο θύμα του ήταν η 18χρονη φοιτήτρια Cheri Jo Bates, η οποία δολοφονήθηκε άγρια με μαχαιριές στο στήθος, στο λαιμό και στην πλάτη. Η αγριότητά του ήταν τόσο μεγάλη που το θύμα σχεδόν αποκεφαλίστηκε. Το αίτιο της επίθεσης παραμένει άγνωστο, δεδομένου ότι δεν ήταν ούτε η κλοπή ούτε η ληστεία. Στον τόπο του εγκλήματος βρέθηκε ένα αντρικό ρολόι, το αποτύπωμα μιας μπότας και ιστοί, ενώ από την ανάλυση των δεδομένων του εγκλήματος, φάνηκε ότι η φοιτήτρια προφανώς γνώριζε το δράστη, οπότε η αστυνομία υπέθεσε ότι μάλλον είχε να κάνει με έγκλημα πάθους.
Το επόμενο διάστημα στάλθηκε μια σειρά από επιστολές σε τρεις διαφορετικές εφημερίδες, με τη διαφορά ότι οι επιστολές ήταν γραμμένες σε μορφή κώδικα και παρουσίαζαν μερικές διαφορές μεταξύ τους. Μετά την αποκωδικοποίησή τους, έγινε αντιληπτό ότι ο αποστολέας τους ήταν ο άγνωστος δολοφόνος που ονομάστηκε Zodiac, εξαιτίας της χρήσης αστρολογικών συμβόλων στα κρυπτογράμματά του. Ο ισχυριζόμενος δολοφόνος έδωσε λεπτομέρειες για τα εγκλήματα που, όπως ισχυρίστηκε, "μόνο η αστυνομία γνώριζε" και αποκάλυπτε ότι του αρέσει να σκοτώνει και πως έχει σκοπό να το επαναλάβει σε ανύποπτα χρονικά διαστήματα και σε μη αναμενόμενους στόχους. Σε ένα από εκείνα τα κρυπτογραφήματα ισχυριζόταν ότι αποκάλυπτε την ταυτότητά του. Η έρευνα δεν έδειξε την ύπαρξη δακτυλικών αποτυπωμάτων. Το επόμενο διάστημα ξεκίνησε ένα παιχνίδι αλληλογραφίας και ανώνυμων τηλεφωνημάτων μεταξύ του δολοφόνου (;) και της αστυνομίας και των εφημερίδων, ενώ συνέβησαν και μερικά εγκλήματα, τα οποία ακόμα παραμένει άγνωστο εάν τελικά είχαν όντως διαπραχθεί από τον Zodiac ή από άλλους εγκληματίες που εκμεταλλεύτηκαν την ιστορία.

Τεράστια κινητοποίηση της αστυνομίας

Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξε μια τεράστια κινητοποίηση εκ μέρους της πολιτειακής αστυνομίας και του FBI για τη σύλληψη του κατά συρροήν δολοφόνου, δεδομένης της δημοσιότητας που είχε λάβει η ιστορία του "αόρατου" δολοφόνου που πλέον απειλούσε σοβαρά την κοινωνία και ο οποίος τα Χριστούγεννα έστειλε μια επιστολή σε έναν επιφανή δικηγόρο, τον Melvin Belli, από τον οποίο ζητούσε βοήθεια γιατί, όπως έλεγε, "δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον εαυτό του". Είχαν προηγηθεί απειλές για τοποθέτηση βόμβας, από την οποία θα σκοτώνονταν νεαροί μαθητές και για απόδειξη της ταυτότητάς του ο δολοφόνος είχε τοποθετήσει στο φάκελο ένα κομμάτι από το αιματοβαμμένο πουκάμισο ενός ταξιτζή που είχε δολοφονήσει. Το διάστημα εκείνο είχαν ήδη κυκλοφορήσει κάποια σκίτσα του Zodiac από αυτόπτες μάρτυρες, όμως τον Μάρτιο του 1972 συνέβη ένα ακόμη περιστατικό, ευτυχώς όχι αιματοβαμμένο.
Η κυρία Johns, οδηγώντας το αμάξι μέσα στο οποίο είχε και το μωρό της, συνάντησε έναν οδηγό ο οποίος της έκανε σήμα πως ο πίσω τροχός της παρουσίαζε πρόβλημα. Σταμάτησε το όχημά της, ο άγνωστος προσφέρθηκε να τη βοηθήσει και μόλις τελείωσε, έφυγε. Λίγα μέτρα παρακάτω το αμάξι της σταμάτησε και ο οδηγός γύρισε πίσω και προσφέρθηκε να τη μεταφέρει σε ένα βενζινάδικο, όπως και έγινε τελικά. Η νεαρή γυναίκα, έντρομη έβλεπε τον άγνωστο να μη σταματάει στα βενζινάδικα και, αφού αντάλλαξαν μερικές ανησυχητικές κουβέντες, η κυρία Johns βρήκε την ευκαιρία και μαζί με το μωρό της τινάχτηκε έξω από το αμάξι και κρύφτηκε σε ένα χαντάκι. Ο άγνωστος, σταμάτησε το αμάξι, έσβησε τα φώτα και περίμενε μερικά λεπτά, πριν βάλει μπρος και απομακρυνθεί. Η κοπέλα αργότερα αναγνώρισε το δράστη στο σκίτσο που της έδειξαν για τον Zodiac, ωστόσο η μαρτυρία της δεν είναι εντελώς αξιόπιστη, δεδομένου ότι τα επόμενα χρόνια της την άλλαξε και αναγνώρισε τουλάχιστον δύο άλλα σκίτσα ως τον επίδοξο απαγωγέα της.

Οι προκλήσεις συνεχίζονται

Όποιος και αν ήταν ο Zodiac, φαίνεται πως απολάμβανε τη δημοσιότητα γύρω από την ταυτότητά του. Σε επόμενη επιστολή αποποιείται της ευθύνης για εγκλήματα με τα οποία τον είχαν συνδέσει οι εφημερίδες και η αστυνομία και εκφράζει την επιθυμία να ενημερωθεί όλος ο κόσμος για αυτόν, καθώς και να φοράει κονκάρδες με εκείνον! Μάλιστα, σε μια άλλη επιστολή του, δηλώνει οργισμένος με τους κατοίκους μιας περιοχής γιατί δεν φορούσαν τις κονκάρδες! Το επόμενο διάστημα οι εμφανίσεις του γίνονται όλο και σπανιότερες, ενώ από τις επιστολές φαίνεται πως οι συνήθειές του και ο τρόπος έκφρασης έχουν αλλάξει. Για παράδειγμα, οι επιστολές δεν ξεκινούν με το περίφημο "Σας μιλάει ο Zodiac" και δεν υπάρχει ο τετραγωνισμένος κύκλος που έως τότε αποτελούσε την υπογραφή του.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, η αστυνομία είχε ήδη ανακρίνει γύρω στους 2.500 υπόπτους και είχε εξετάσει χιλιάδες στοιχεία και αναφορές που κατέφταναν με φρενιτιώδεις ρυθμούς στα γραφεία της και στις εφημερίδες. Τελικά οι ύποπτοι περιορίστηκαν σημαντικά και οι βασικότερες υποψίες έπεφταν πλέον στον Arthur Allen, ο οποίος πέθανε το 1992 σε ηλικία 58 ετών. Παρ΄όλα αυτά, δεν στάθηκε δυνατό να του απαγγελθούν κατηγορίες, αν και σύμφωνα με πολλούς ερευνητές που μελέτησαν εξονυχιστικά τη ζωή του, είναι ο άνθρωπος πίσω από τον Zodiac, όπως αφήνει να εννοηθεί και η ομώνυμη ταινία που είδαμε στους κινηματογράφους.

Επίλογος

Η υπόθεση των δολοφονιών και του Zodiac κλείστηκε επίσημα από την αστυνομία, η οποία για πολλά χρόνια ασχολούνταν με την υπόθεση παρότι το ενδιαφέρον του κοινού είχε χαθεί πια. Διατάχθηκε ακόμα και η αφαίρεση dna από ιστούς του νεκρού πλέον Allen, καθώς και λεπτομερής εξέταση πολλών άλλων εγκληματιών, χωρίς ωστόσο μέχρι σήμερα να έχει αποφέρει καρπούς.
Ο διασημότερος ίσως κατά συρροήν δολοφόνος της απέναντι όχθης του Ατλαντικού παραμένει ακόμη μυστηριώδης, όπως άγνωστος παραμένει ο αριθμός των θυμάτων που δολοφόνησε, αν και η επίσημη αναφορά μιλάει για πέντε, κυρίως γυναίκες. Άγνωστα επίσης παραμένουν τα αίτια που τον οδήγησαν στα εγκλήματα αυτά.
Ένας κατά συρροήν δολοφόνος κατόρθωσε να γίνει θέμα συζήτησης όλων των μέσων ενημέρωσης για πολλά χρόνια, να κινητοποιήσει μια τεράστια προσπάθεια σύλληψής του και τη συνδρομή δεκάδων ειδικών γραφολόγων, ψυχολόγων, εγκληματολόγων, δικηγόρων κ. α σε μια ιστορία με τεράστιο αρχείο που θα απαιτούσε τη συγγραφή ενός κατά πολύ μεγαλύτερου άρθρου από το παρόν που διαβάζετε.
Εκείνο όμως που παραμένει πραγματικά περισσότερο ίσως άγνωστο από όλα, είναι τα αίτια που οδηγούν τους ανθρώπους σε μια τόσο νοσηρή και διεστραμμένη δολοφονική μανία εναντίον των συνανθρώπων τους. Και αυτό θα μπορούσε επίσης να αποτελεί ένα μεταφυσικό φαινόμενο...

Εκπεσόντες Άγγελοι (μέρος 2ο)

Σύμφωνα με το βιβλίο του Ενώχ, λοιπόν, οι Άγγελοι εξέπεσαν εξαιτίας της λαγνείας τους ενώ πολλές πηγές αναφέρουν ότι η Πτώση συμπαρέσυρε Αγγέλους από όλα τα τάγματα και μάλιστα κατά το 1/3 του συνολικού τους αριθμού. Μερικοί ευφάνταστοι Επίσκοποι του Μεσαίωνα, όπως ο Επίσκοπος του Tusculum, υπολόγισαν ότι ο αριθμός των Εκπεσόντων ανέρχεται στα 133.306.668 Αγγέλους! Με ποιόν τρόπο τους υπολόγισαν βέβαια, είναι μια άλλη ιστορία.
Πάντως ο Ενώχ δεν αρκείται μόνο στην αναφορά του γεγονότος. Μας παραθέτει τα ονόματα των αρχηγών των Εκπεσόντων, καθώς και την τέχνη που δίδαξε ο καθένας από αυτούς στις θυγατέρες των ανθρώπων. Επίσης αναφέρει τα ονόματα των Τεσσάρων Ισχυρών Αγγέλων που ενημέρωσαν το Θεό και ανέλαβαν την πραγματοποίηση της Θείας Δικαιοσύνης, καθώς και τον επίλογο αυτής της ιστορίας: Οι Εκπεσόντες θα παρέμεναν για πάντα δεμένοι στα Τάρταρα (για κάποιους στον 2ο Ουρανό), οι Γίγαντες θα σκοτώνονταν ο ένας από τα χέρια του άλλου, ενώ τα πνεύματά τους θα παρέμεναν δέσμια στη Γη και οι άνθρωποι θα αφανίζονταν από τον Κατακλυσμό. Νομίζω ότι, παρά τις επιθέσεις που έχει δεχτεί, το βιβλίο που αποδίδεται στον Ενώχ ξέρει πολύ καλά τι λέει και πως το λέει. Άς περάσουμε όμως τώρα να δούμε μερικές άλλες ερμηνείες της ιστορίας αυτής καθώς και παραδόσεις που από αυτήν ξεπήδησαν.

Οι Εκπεσόντες ήταν...εξωγήινοι

Μερικοί οπαδοί της θεωρίας της εξωγήινης επαφής πιστεύουν ότι η Πτώση δεν συνέβη σε Αγγέλους αλλά σε εξωγήινους, οι οποίοι είναι οι Άγγελοι των παραδόσεων. Όπως ισχυρίζεται ο Ζεκάρια Σίτσιν, λοιπόν, οι εξωγήινοι εκείνοι που αποστάτησαν για κάποιο λόγο ενάντια στους αρχηγούς τους, θεωρήθηκαν αποστάτες Άγγελοι και δημιουργήθηκε ολόκληρη αυτή η ιστορία. Μάλιστα, επειδή λόγω των συνθηκών του πλανήτη τους ήταν ιδιαίτερα ψηλοί, γίγαντες στα μάτια των ανθρώπων της Γης και υπεραναπτυγμένοι τεχνολογικά, δημιουργήθηκαν και οι υπόλοιπες παράμετροι του μύθου.

Οι Εκπεσόντες και τα ξωτικά

Μια άλλη παράδοση θέλει τους Εκπεσόντες να έπεσαν άλλοι στη Γη, άλλοι στο νερό και άλλοι παρέμειναν στον αέρα. Ανάλογα με το που έπεσαν, έγιναν και αντίστοιχα πλάσματα, ξωτικά, νεράιδες, νύμφες και τα σχετικά. Μάλιστα, υπάρχει μια παράδοση, ότι την ώρα της Πτώσης κάποιοι Άγγελοι παρέμειναν ουδέτεροι, χωρίς να πάρουν το μέρος ούτε του Θεού αλλά ούτε του Εωσφόρου. Εκείνοι οι Άγγελοι τιμωρήθηκαν με το να εγκλωβιστούν στο υλικό πεδίο μεν αλλά δεν έγιναν Δαίμονες και έτσι διατηρούν την ομορφιά και τις δυνάμεις τους και πολλοί τους συνδέουν με διαφόρων ειδών αιθερικά πλάσματα. Από τους Εκπεσόντες αυτούς, άλλοι είναι φιλικά διακείμενοι στους ανθρώπους και άλλοι προσπαθούν να αποδείξουν στο Θεό ότι μετάνιωσαν. Έτσι περιμένουν την τελική Κρίση, οπότε και θα γίνουν Άγγελοι ξανά.

Οι εκπεσόντες είμαστε...εμείς

Μια άλλη ερμηνεία του μύθου θέλει τους ανθρώπους, όλους εμάς, να είμαστε οι πραγματικοί Εκπεσόντες. Θεωρώντας το μύθο καθαρά αλληγορικό, μιλούν για την αφύπνιση του "κακού εαυτού" μας, η οποία οδήγησε στην απομάκρυνση από το Θεό και στην εξορία του υλικού πεδίου στην οποία βρισκόμαστε. Η γήινη ζωή μας, κατά την άποψη αυτή, δεν είναι παρά ένα Καθαρτήριο, ένα μεταβατικό στάδιο εξαγνισμού, μέχρι την τελική επιστροφή.
Ορισμένοι άλλοι πάλι πιστεύουν ότι η Πτώση αναφέρεται στην πτώση των φωτισμένων ανθρώπων, ως εξής. Οι πεφωτισμένοι βρίσκονταν σε επαφή και επικοινωνία με το Θεό, χωρίς να τους ενδιαφέρουν τα εγκόσμια. Κάποια στιγμή όμως, πεθύμησαν την υλική φύση και τη συναναστροφή και αναπαραγωγή με τους ανθρώπους του υλικού πεδίου, που ζούσαν σε σκοταδισμό και δεισιδαιμονία. Πήραν για γυναίκες τους τις θυγατέρες των ανθρώπων, έχασαν την επικοινωνία τους με το Θεό και το αποτέλεσμα ήταν να γεννήσουν Γίγαντες, δηλαδή ανθρώπους σπουδαίους μεν στο πνεύμα αλλά οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη διάνοιά τους για κακούς σκοπούς, για να επιβληθούν στους άλλους. Εξαιτίας της διάνοιάς τους και των κολοσσιαίων έργων τους, θεωρήθηκαν Γίγαντες και εξαιτίας της σκληρότητας και των πολέμων τους, δημιουργήθηκε η παράδοση ότι έτρωγαν τους ανθρώπους, σε πλήρη ταύτιση με το βιβλίο του Ενώχ.

Επίλογος

Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι εκείνης της εποχής εμπνεύστηκαν την ιστορία της Πτώσης από τους διάττοντες αστέρες του ουρανού. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν κατάλαβα για ποιό λόγο η "φαντασία" των ανθρώπων της εποχής εκείνης της αρχαιότατης χρειάστηκε να καταφύγει στη δημιουργία τόσο πολύπλοκων μύθων προκειμένου απλά και μόνο να εξηγήσει τα φυσικά φαινόμενα. Εμείς, παραμένοντας στο δικό μας μήκος κύματος, θα συνεχίσουμε την ιστορία και θα την προχωρήσουμε λίγο παρακάτω, με αφετηρία μας την άποψη που θέλει τους Εκπεσόντες Αγγέλους να απομακρύνονται από τη Χάρη του Θεού και να μετατρέπονται σε πλάσματα που έχουν στοιχειώσει το συλλογικό ασυνείδητο όλων των ανθρώπων: τους Δαίμονες.