Το Άγιο Φως (μέρος 4ο)

Είχα αναφέρει σε άλλο σημείο του εκτενούς αυτού άρθρου ότι το ζήτημα με το Άγιο Φως είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο μερικοί θέλουν να νομίζουν και θεωρώ πως με τις έως τώρα αναφορές έχω στηρίξει αρκετά την άποψή μου. Είναι όμως καιρός τώρα να περάσουμε στην πραγματική ουσία του φαινομένου και να το συνδέσουμε με όλα όσα έχουμε έως τώρα αναφέρει αλλά και με μερικές νέες γνώσεις. Είμαι βέβαιος πως αρκετοί δεν θα συμφωνήσουν με την ανάλυση που θα κάνω. Είναι πιθανόν επίσης να ισχυριστούν ότι ορισμένα σημεία που θα θίξω δεν είναι και πολύ πιθανό να συμβαίνουν. Οι απόψεις τους είναι σεβαστές από εμένα αλλά ας έχουν υπόψη ότι τόσο εγώ όσο κι εκείνοι, δεν έχουμε τη δυνατότητα να αποδείξουμε ότι πράγματι δεν υπάρχει κάποιου είδους Θεία παρέμβαση, διαφορετική ίσως από εκείνη που νομίζουμε.

Το Φως της Ζωής

Διαβάζουμε στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο : " Εν Αυτώ ζωή ην και η ζωή ην το Φως των ανθρώπων. Και το Φως εν τη σκοτία φαίνει και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν". Για ποιό Φως μιλάει άραγε; Όταν οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με οντότητες, σε ποιό φως τις βλέπουν να είναι μέσα; Όταν χιλιάδες άνθρωποι κάθε Μεγάλο Σάββατο βλέπουν μια φωτεινή φλόγα να εμφανίζεται από το πουθενά και να "ανάβει" τα κεριά τους, τι είναι εκείνο το Φως που όλοι δέχονται ως θαύμα και το επίσημο Κράτος το υποδέχεται με τιμές Αρχηγού Κράτους; Σε αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές πιθανές απαντήσεις.
Οι άνθρωποι που έχουν οράματα με Αγίους, Αγγέλους ή οτιδήποτε άλλο, τους βλέπουν λουσμένους μέσα στο Αστρικό Φως, απλά γιατί τέτοιες εμπειρίες συμβαίνουν στο Αστρικό Πεδίο. Όσοι έχουν αρκετή εμπειρία, ξέρουν ότι το Αστρικό Φως δεν είναι η Αλήθεια. Οι εμπειρίες του αστρικού πεδίου συνήθως είναι εντυπωσιακές αλλά δεν πρέπει να τις εκλαμβάνει κανείς ως την αποκάλυψη της Αλήθειας και της Γνώσης των πραγμάτων. Ως πεδίο το Αστρικό είναι απατηλό και σχετίζεται στενά με το υποσυνείδητο. Υπάρχει όμως και η εμπειρία ενός άλλου Φωτός, προσιτή σε πολύ λιγότερο κόσμο και έπειτα από προετοιμασία χρόνων. Ας δούμε μερικά περισσότερα πράγματα για αυτό το Φως.
Η Καββαλιστική θεώρηση θέλει το Θεό να δημιουργεί τον Κόσμο μέσα από μια σειρά Δέκα Ιερών Εκπορεύσεων, που ονομάζονται Σεφιρώθ. Ας μην πούμε περισσότερα πράγματα για αυτά, άλλωστε η εξέταση της Καμπάλλα και του Δέντρου της Ζωής είναι μια τεράστια προσπάθεια που ξεφεύγει από τις δυνατότητές μου. Η πρώτη ωστόσο θεϊκή εκπόρευση μετά τα Πέπλα του Ανεκδήλωτου είναι το Κέτερ, το Στέμμα. Κανείς δεν μπορεί να το προσεγγίσει στο πνευματικό επίπεδο όσο έχει το υλικό του σώμα. Αυτό συμφωνεί και με την παράδοση της Εκκλησίας, που λέει ότι κανείς δεν μπορεί να "δει" το Θεό και να εξακολουθήσει να ζει. Ο Ενώχ περπάτησε με το Θεό αλλά δεν ήταν πια ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο Ηλίας είχε το όραμα του Θεού αλλά έφυγε στον ουρανό με ένα φλεγόμενο άρμα. Την εμπειρία του Κέτερ, όμως σε πιο χαμηλό επίπεδο, μπορεί να τη βιώσουν μερικώς άνθρωποι που είναι εξαιρετικά εκπαιδευμένοι. Όπως αναφέρει και η Dion Fortune, κατά το διαλογισμό στις "παρυφές" του Κέτερ, κανείς μπορεί να δει ένα εκτυφλωτικό φως, μέσα στο οποίο χάνεται κάθε σκέψη. Υπάρχει όμως και άλλο ένα Φως, εκείνο που οι Καβαλλιστές ονομάζουν Αϊν Σοφ Αούρ (Απεριόριστο Φως) και αποτελεί ένα από τα τρία πέπλα της αρνητικής ύπαρξης, τα οποία δεν προσεγγίζονται με τον ανθρώπινο νου. Πάλι σύμφωνα με τη Fortune, ένας πολύ εκπαιδευμένος άνθρωπος μπορεί να τα οριοθετήσει λίγο παραπέρα από τους υπόλοιπους αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εισέλθει σε αυτά ή να τα κατανοήσει.
Έχω τη ζωηρή εντύπωση ότι το Φως στο οποίο αναφέρεται ο Ιωάννης είναι ο διαλογισμός του Κέτερ. Πιθανολογώ ότι το Θαβώρειο Φως είναι το Αστρικό Φως, μέσα στον οποίο οι μαθητές είδαν τον Ιησού σε ένα λεπτοφυέστερο επίπεδο. Πιστεύω ότι οι περισσότερες εμπειρίες που μερικοί από εμάς έχουν, αναφέρονται σε αυτό το τελευταίο φως και επίπεδο, ενώ ελάχιστοι και εξαιρετικά αναπτυγμένοι άνθρωποι, που αποκαλούνται μύστες ή ασκητές, έχουν την εμπειρία του Κέτερ. Πιστεύω ότι είναι το Φως του Κέτερ που αναφέρεται από τους Πατέρες ως Ανέσπερον Φως και θεωρείται από αυτούς ως μια από τις Θείες Εκδηλώσεις, σε πλήρη ταύτιση με την Καμπάλλα που άλλωστε αποτελεί τη μυστικιστική ρίζα του ιουδαϊσμού και του χριστιανισμού που γεννήθηκε μέσα από αυτόν. Αυτό είναι το Φως της Ζωής που το σκοτάδι δεν μπορεί να το καλύψει. Το γιατί, θα το εξηγήσουμε λίγο παρακάτω. Προς το παρόν κρατήστε τους συνειρμούς - πιθανότητες που σας αναφέρω για να καταλήξουμε σταδιακά στο τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με την Αφή του Φωτός.

Η φλόγα

Έχουμε όλοι μας δει στις τηλεοράσεις ανθρώπους να λούζονται κυριολεκτικά με τη φλόγα εκείνη και να μην καίγονται. Τι να είναι, άραγε η φλόγα αυτή; Καταρχήν, ή θα είναι υλική ή θα είναι άυλη. Η υλική θα έκαιγε και το πρόβλημα θα είχε λυθεί. Υπάρχει βέβαια η πιθανότητα εξαιτίας της ψυχολογικά φορτισμένης ατμόσφαιρας οι άνθρωποι να μη βίωναν τον πόνο από το κάψιμο, όπως συμβαίνει και με τα Αναστενάρια. Ναι, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν βλάβες του δέρματος από τη φωτιά, κάτι που από όσο ξέρω, δεν έχει αναφερθεί ποτέ. Κι επίσης, θα έπρεπε οι ίδιοι να έχουν φτάσει σε μια πολύ υψηλή εκστατική κατάσταση, κάτι που επίσης μου φαίνεται πως είναι δύσκολο, ακόμα και αν δεχτούμε την περίπτωση ομαδικής υποβολής. Γιατί αν δεχτούμε ότι υπάρχει τόσο ισχυρή υποβολή που να μην εκδηλώνεται πόνος και ιστικές αλλοιώσεις στο πλήθος, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι το πλήθος αυτό είναι ικανό και για άλλα πράγματα.
Από την άλλη, η υλοποίηση μιας φλόγας με μαγικές διαδικασίες είναι εφικτό να γίνει, ακόμα και από έναν άνθρωπο. Ναι, αλλά και αυτό χρειάζεται έναν πολύ υψηλό βαθμό μύησης που αμφιβάλω εάν κάποιος από τους παραβρισκόμενους θα μπορούσε να είχε. Ο Πατριάρχης, ίσως αλλά και πάλι μου ακούγεται δύσκολο αν και δεν μπορώ να το αποκλείσω, απλούστατα γιατί δεν μπορώ να γνωρίζω τον βαθμό εξέλιξης του καθενός.
Επίσης, θα πρέπει να συμπεριλάβουμε στον προβληματισμό μας ότι το γεγονός δεν είναι μόνο μια φλόγα αλλά μια κατάσταση στην οποία εκδηλώνονται και άλλα φαινόμενα, όπως αυταναφλέξεις και εκστατικά οράματα. Από την ανάλυσή μου, αφήνω έξω την πιθανότητα επιστημονικής εξήγησης, μέχρι αυτή να δοθεί, όπως και την περίπτωση θεϊκής παρέμβασης, διότι αυτό είναι ένα αξίωμα για μένα αλλά δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη στην επιχειρηματολογία. Για μένα ο Θεός είναι ικανός για τα πάντα αλλά σαφώς και λειτουργεί με τους νόμους που Εκείνος θέσπισε για το υλικό επίπεδο. Αυτό το τελευταίο δεν περιορίζει τις δυνάμεις του, όπως έχουν επιχειρηματολογήσει μερικοί φιλόσοφοι και θεολόγοι.
(συνεχίζεται)